Waar je naartoe gaat zegt meer over je dan waar je vandaan komt

We hebben de neiging om onszelf te definiëren aan de hand van ons verleden en daardoor voorspelbaar te zijn, maar waar je vandaan komt zegt niet altijd veel over wie je bent. Velen van ons leren van hun verleden en zorgen daardoor voor een beter leven in het heden. Dit kan nauwkeuriger weergeven wie we vandaag de dag zijn. Mensen zijn niet statisch en onveranderlijk. Integendeel: het transformatieproces is een dagelijkse strijd.

Er kan geen transformatie zijn zonder de emotionele component. De emoties die we ervaren zijn de grootste drijfveren achter ons gedrag. Onze lotsbestemming kan niet worden veranderd; anders zou het geen lotsbestemming zijn. Maar een persoon kan wel veranderen, anders zou hij namelijk geen persoon meer zijn.

De doelen die we nastreven onthullen voor een groot deel wie we zijn. Het bereiken van onze doelen is niet zo belangrijk als wat we worden als we ze nastreven. We bevinden ons in het heden. Dus wat maakt het uit wie we vorige week waren als we weten wie we vandaag zijn?

Slechts 20% van onze hersenen bevindt zich in het huidige moment, de rest in ons verleden

Ons brein houdt ervan om van het verleden naar de toekomst te gaan en weer terug zonder ooit te stoppen in het heden, zelfs niet om bij te tanken. 40% van het menselijk brein is toegewijd aan vermoedens en hypotheses die nooit werkelijkheid zullen worden. Nog eens 40% is verankerd in situaties en conflicten in ons verleden. Hierdoor blijft er slechts 20% over voor wat er echt toe doet, wie we op dit moment zijn. Het heden.

Daarom is het zo gewoon om onszelf te beschrijven aan de hand van ons verleden. Sommige onderzoeken suggereren dat het heden een ongrijpbare plaats is voor de hersenen, maar ze kunnen erin worden getraind. Het hebben van doelen en een richting maakt ons meer verbonden met onze omgeving.

Waar je vandaan komt geeft je veel informatie over wie je ooit was, maar het heden geeft je informatie over wie je op dit moment bent. Voor de hersenen is het echter veel gemakkelijker om informatie uit het verleden te bewaren. Ze hebben deze informatie immers al verwerkt. Vandaar dat het voor velen van ons moeilijk is om zichzelf te zien zoals ze werkelijk zijn. Ze houden een beeld voor ogen dat helemaal niet meer overeenkomt met de persoon die ze vandaag de dag zijn.

Slogans als ‘de goede oude tijd’, laten ons zien hoe onze hersenen dingen uit het verleden scheeftrekken. De hersenen vinden onze herinneringen opnieuw uit om ze positiever te maken. Het geheugen neemt fragmenten van het heden en voegt ze toe aan het verleden, zodat ze beter passen in de wereld waarin we ons nu bevinden.

Waar je vandaan komt is toeval, maar waar je naartoe gaat is jouw keuze

We hebben allemaal een verleden en soms is dat verleden niet de vrucht van onze keuzes. Naarmate we groeien, met de controle die we hebben over ons leven, kiezen en vormen we de houdingen en manieren van leven die het beste aansluiten bij onze smaak en waarden. Weten waar we naartoe gaan, houdt in dat onze zelfbeheersing, ons beoordelingsvermogen en onze vrijgevigheid zijn verbeterd (of in ieder geval dat we in de positie staan om ze te verbeteren).

Elke keuze heeft consequenties. Als we onze keuze en de gevolgen ervan niet leuk vinden, moeten we, in plaats van ons in gedachten vast te houden aan het verleden, op zoek gaan naar een nieuwe keuze en nieuwe gevolgen. Is het pad dat we kiezen altijd de juiste? Er zijn gevolgen die we niet van tevoren kunnen voorzien, maar ‘juistheid’ gaat verborgen in onze keuzes.

We kunnen ervoor kiezen om ons te ontdoen van overtuigingen die ons beperken en andere overtuigingen te ontwikkelen die ons leven beter, leuker en zelfs gelukkiger maken. Alleen geesten dwalen in het verleden, beschrijven zichzelf aan de hand van hun reeds gekozen levens. Levens die al geleefd zijn en op de een of andere manier ook afgesloten. We zijn wat we vandaag willen zijn, niet wat we voorheen kozen om te zijn.