Volwassen liefde is de balans tussen autonomie en toewijding

Naarmate we opgroeien veranderen er ook veel van onze overtuigingen, waaronder ons beeld van de liefde. Opgroeien houdt in dat je liefde op een andere, diepgaandere en vaak simpelere manier gaat zien. Volwassen liefde is een vorm van liefde die een intense behoefte beantwoordt die een lange periode van groei nodig heeft om tevreden te kunnen worden gesteld.

Iedereen heeft zo zijn eigen idee over de liefde en wat belangrijk is in een relatie. Vooroordelen en persoonlijke overtuigingen spelen een fundamentele rol in de manier waarop we liefde ervaren.

Er zijn twee soorten liefde: volwassen liefde, die omschreven kan worden als een liefhebbende vriendschap met affectie, vertrouwen, respect, loyaliteit  en een intieme kennis over elkaar. En dan is er gepassioneerde of infantiele liefde, die een wilde, emotionele combinatie is van gevoelens en emoties, zoals tederheid, seksualiteit, vreugde, pijn, angst en jaloezie. Studies wijzen uit dat dit soort liefde vaak tussen de zes en dertig maanden standhoudt, met de mogelijkheid dat het van tijd tot tijd weer naar boven drijft.

De tijd leert ons om met het hart te kijken en authenticiteit te waarderen. Onze ervaringen leiden ons naar volwassen liefde en zorgen ervoor dat we onszelf meer openstellen voor het ervaren van onze gevoelens en dat we in staat zijn om de diepste gevoelens van de andere persoon te herkennen. Dus we kunnen door meer ogen kijken dan alleen die van onszelf.

Volwassen liefde is autonomie

Een fundamenteel concept in volwassen liefde is autonomie. Het klinkt misschien tegenstrijdig om het tegelijkertijd te hebben over zowel de vereniging van twee zielen als autonomie, maar het is dat autonomie en zelfvertrouwen onafscheidelijk zijn. Autonome individuen begrijpen dat anderen niet simpelweg bestaan om aan hun behoeftes te voldoen. Ze weten dat hoeveel liefde en begrip er ook is tussen twee mensen, uiteindelijk is elk van hen verantwoordelijk voor zichzelf en zijn eigen geluk.

Naarmate we ouder worden, waarderen we onze ervaringen meer en leren we de deugden en gebreken van andere mensen te accepteren. In volwassen liefde leren we de ware essentie van de andere persoon te waarderen. Omgekeerd is egoïstische en kinderachtige liefde eropuit om spelletjes te spelen met de andere persoon of om diegene te kwetsen.

Liefde stelt het gretige maar toch tedere verlangen tevreden om gewild en gewaardeerd te worden. Als liefde een speciaal soort actualisatie vormt, dan is geliefd zijn de beloning. We kiezen onze partners uit op basis van de interactie tussen de karakteristieken van de andere persoon en hoezeer hij die van ons waardeert.

Liefhebben en geliefd worden is niet het enige soort plezier dat er bestaat in een volwassen relatie. Er is ook een tevreden gevoel van het beschermen, helpen en begeleiden van de andere persoon, evenals een gevoel van veiligheid en vertrouwen.

Waarom kiezen we ervoor om met een partner door het leven te gaan?

In ongeveer de laatste paar decennia is er een standaard van de liefde bepaald waar we vanaf de adolescentie tot onze volwassenheid aan moeten voldoen, er waarin er een typisch ontwikkelingsproces is uitgelijnd. In deze standaard, in de transitie naar volwassenheid, wenden we onszelf in grote mate tot de belangrijke aspecten van het leven, zoals de liefde, en breken we los van vroegere invloeden.

In deze fase voelen we onszelf meer bereid om een intieme relatie met een andere persoon aan te gaan, de relatie te formaliseren, samen met iemand door het leven te gaan en te trouwen. We zoeken partners vanuit de behoefte aan veiligheid, zelfbevestiging, de drang om afstand te nemen van onze ouders en het levensdoel te behalen van liefhebben en geliefd worden.

De meeste relatieproblemen komen voort uit de onbuigzame eisen die we aan een relatie stellen en de manier waarop we afdwalen van de fundamenten van volwassenheid en objectiviteit. Deze vervormde ideeën over gepassioneerde of kinderachtige liefde kunnen gevaarlijk zijn, zelfs bij koppels die goed bij elkaar passen.

Kortom: volwassen liefde wordt gevoed door gedeelde ervaringen, ondanks de interne conflicten en bedreigingen die wellicht plaatsvinden. De echte wijsheid van dit soort liefde wordt gevonden in haar eigen evolutie, ondanks de scheurtjes en littekens die nu eenmaal bij emotionele relaties komen kijken.