Vluchtige liefde: de kwetsbaarheid van relaties
Vluchtige liefde. Het is mogelijk dat je wel eens over dit interessante concept hebt gehoord. Het werd uitgelegd door de socioloog Zygmunt Bauman, die deze poëtische maar schrijnende metafoor gebruikt om de realiteit, die tegenwoordig nogal vaak boven lijkt te komen, duidelijk te maken: de kwetsbaarheid van relaties.
Het is helemaal niet zo verwonderlijk dat relaties vluchtiger worden, gezien de bredere maatschappelijke tendens tot eenmalig consumentisme en de zoektocht naar bevrediging van onze kortstondige behoeften. We hebben het niet alleen over interpersoonlijke relaties, maar ook de relatie die we hebben met onszelf. Bauman zelf noemde dit “de liquiditeit van de zelfliefde.”
Bijvoorbeeld: ben je je ervan bewust dat, om op een volwassen manier van een andere persoon te houden, je moet beginnen met van jezelf te houden? Dit vormt een permanent probleem in onze samenleving, omdat velen van ons niet een solide basis van zelfliefde hebben.
Laten we het hier vandaag over hebben en laten we dieper ingaan op dit interessante concept.
Vluchtige liefde en individualiteit
Op sommige momenten is het oprichten van een sterke, vaste relatie niet zo’n eenvoudige zaak voor de meeste mensen. Angst en onvolwassenheid kunnen het onmogelijk maken om zich een authentieke, solide, stabiele relatie met toekomstperspectief voor te stellen.
Bauman zelf legt ons uit dat veel relaties tegenwoordig meer “connecties” zijn dan “relaties”. En we hebben het niet langer alleen over de overheersing van nieuwe technologie en sociale netwerken; dit concept gaat een beetje verder dan dat alles. Er is geen twijfel over mogelijk: dit is iets dat er verontrustend uitziet. We leven in een dynamische wereld waar het echte soms mengt met het virtuele, een vloeibare moderniteit waar veel dingen zomaar door onze vingers lijken te glippen.
We gaan onstabiele relaties aan omdat onze samenleving op haar beurt de lof lijkt te zingen over flexibelere menselijke relaties. En nee, we hebben het niet alleen maar over relaties met een partner; laten we ook nadenken over de opvoeding van de kleintjes.
Wij bieden hen ontzettend veel speelgoed en talloze gadgets aan, we zetten een spel van chantage op waar we ze belonen met nieuwe cadeaus als ze slagen voor een examen. We laten ze in een consumptiemaatschappij vallen met een gebrek aan waarden, bijna zonder betekenis. We creëren individuen die lijken op tirannen, die niet erkennen waar de grenzen liggen en die op een bepaalde manier uiteindelijk ook mensen worden, die voorwaardelijke, vluchtige liefde aanbieden. Hun vriendschappen worden geboren op sociale netwerken en om een einde te maken aan een van deze relaties, die hen niet meer interesseert, hoeven ze niets anders meer te doen dan op de “blokkeren”-knop op het profiel van die persoon te klikken.
Er is geen twijfel over mogelijk: dit is uiteindelijk behoorlijk schokkend.
Het belang van zelfliefde voor het tegengaan van “vluchtige liefde”
Mensen zijn geen consumentenproducten en we hebben ook geen waardedaling door veroudering, zoals elektrische apparaten. We denken, voelen en beminnen. Maar we moeten altijd beginnen met onszelf en onszelf zien als mensen die het verdienen om bemind te worden.
Een vluchtige liefde laat ons altijd met een leeg hart achter en dat is iets wat niemand wil. De consument blijft altijd hongerig en diep ontevreden. Wat is de zin van het leven met zulke grote onzekerheid?
Soms schuilt er persoonlijke onzekerheid achter een vluchtige liefde; we achten onszelf niet in staat om een relatie te onderhouden die sterk genoeg is om te bloeien, sterk genoeg om een toekomst op te bouwen met de andere persoon. Onzekerheid is een weerspiegeling van een gevoel van eigenwaarde dat niet voldoende is ontwikkeld.
Niets is zeker in dit leven en we tasten allemaal in het duister. Als ik begin om mezelf te vertrouwen, zal ik langzaam beginnen te bewegen met meer zelfvertrouwen, vertrouwend op stabiliteit, door middel van onvervalste inzet voor mezelf en voor de mensen om me heen.
Bauman vertelt ons dat om gelukkig te zijn, we rekening moeten houden met twee essentiële waarden: vrijheid en veiligheid. Veiligheid zonder vrijheid is slavernij, maar vrijheid zonder veiligheid is totale chaos. We hebben allemaal beide dimensies nodig om evenwicht in ons leven te vinden.
Ben je het daarmee eens?
