Vijf factoren die spirituele groei belemmeren

In de westerse maatschappij bestaat er een bepaald soort spiritueel streven. Deze zoektocht wordt gedreven door het verlangen om niet langer verdwaald in de wereld te zijn. Het is de zoektocht naar het gevoel dat het leven betekenis heeft en dat wij die betekenis zelf vorm kunnen geven. Dit streven omvat echter ook een verlangen om deze sensatie te bereiken zonder onszelf overdreven aanspreekbaar of verantwoordelijk te voelen voor onze eigen handelingen.

Mensen zijn soms op zoek naar spirituele begeleiding om hun leven aangenamer te maken of beter te laten vloeien in plaats van een leven te moeten leiden dat vol twijfels en pijn zit.

Deze zoektocht naar spirituele groei staat in directe relatie tot een andere kwestie die er dagelijks voor zorgt dat de wachtkamers van psychologen helemaal vol zitten: het verlangen om ons goed over onszelf te voelen, om rust te hebben en een goed gevoel te hebben over wie we zijn in de wereld. Als mensen zijn we allemaal op zoek naar een psychologisch gevoel van welzijn.

De zoektocht naar psychologisch welzijn en spirituele groei

We zouden een paar adviezen moeten overwegen die afkomstig zijn uit de psychologie en te maken hebben met spiritualiteit en psychologisch welzijn. De wortels van deze adviezen zijn gevestigd in religieuze overtuigingen en de overtuigingen van onze voorouders. Ze zijn echter ook bevestigd binnen de wetenschappelijke psychologie.

Spiritueel en psychologisch welzijn is niet iets willekeurigs of toevalligs dat nergens op gebaseerd is en waar geen moeite of bijdrage voor nodig is. Er is inspanning, vastberadenheid en toewijding voor nodig om zo’n niveau van functioneren te kunnen bereiken.

Daarom vereist de zoektocht naar spiritueel en psychologisch welzijn inzet. We moeten volledig opgaan in het proces, dit is namelijk de enige manier waarop het ons de weg kan wijzen die ons zal leiden naar hetgeen we naar op zoek zijn.

In dit artikel bespreken we vijf factoren die ons psychologische en spirituele welzijn compleet onder uit kunnen halen…

1. Afgunst

We maken vaak onderscheid tussen ‘gezonde afgunst’ en ‘negatieve afgunst’. Wanneer we echter op zoek gaan naar de betekenis van beide termen, zullen we zien dat er niet veel verschil tussen zit.

Het is normaal om soms tijdelijk afgunst te voelen wanneer we geconfronteerd worden met een concreet feit. Dit gevoel gaat niet gepaard met de drang om de identiteit van iemand anders onderuit te halen of deze andere persoon slechte dingen toe te wensen. Wanneer dit tijdelijke gevoel echter uitgerekt wordt en met verloop van tijd steeds intenser wordt, dan kan het zich deze aspecten op een gegeven moment wel gaan toeëigenen.

Afgunst plaatst ons in een situatie van ontoereikendheid, van bitterheid en kan zelfs momenten van agressie opwekken. Wanneer we iemand anders benijden, maken we onszelf minder belangrijk.

2. Jezelf vergelijken met anderen

Het gegeven dat we onszelf met anderen vergelijken, maakt vanaf onze jeugd deel uit van ons leven. Het spoort ons aan om succes na te streven door met anderen te concurreren. Tegelijkertijd creëert deze concurrentie het verlangen naar normaliteit op basis van de criteria en verwachtingen van de maatschappij.

Wat we niet vaak genoeg te horen krijgen, of wat niet overtuigend genoeg, is dat we allemaal uniek zijn in relatie tot onze vaardigheden, ons karakter en onze omstandigheden.

We vergelijken onszelf vaak met mensen van wie wij denken dat hun leven op dat moment beter is dan dat van ons, terwijl we onze eigen individualiteit negeren en zo onze frustratie alleen maar groter laten worden.

Door vergelijkingen te maken, verwijderen we onszelf dus van de werkelijkheid. Het creëert valse mythes en soms zelfs een diepgaand gevoel van mislukking. Uiteindelijk maakt dit de weg vrij voor afgunst, zelfs wanneer we van nature nooit de drang zouden hebben om deze emotie in ons te dragen.

Als we het gevoel hebben dat we een model of referentiepunt nodig hebben in ons leven, dan moeten we onze eigen waarden nooit vergeten en een model opstellen dat overeenstemt met deze waarden. Het moet toepasbaar zijn op onze eigen individuele omstandigheden en op realistische wijze toegankelijk zijn.

3. Jezelf en je eigen leven voortdurend beoordelen

Voortdurend beoordelen wat we doen en wat anderen doen, zorgt ervoor dat we bitter en neurotisch worden. Het kan ons ertoe leiden anderen te beoordelen, wat een veelvoorkomende gewoonte is van mensen die over het algemeen gefrustreerd zijn over hun eigen leven.

We moeten proberen om te leven zonder alles voortdurend te analyseren. Het leven is geen som die opgelost moet worden, maar juist een voortdurende reeks van ervaringen en emoties.

4. Idealisering

Het is vrij normaal om mensen en situaties te idealiseren. Dit doen we vaak door terug te kijken naar het verleden of juist wanneer we aan de toekomst denken.

Het verschil tussen het stellen van doelen en idealisering is vrij duidelijk. Doelen stellen zorgt ervoor dat we ons kunnen richten op onze eigen handelingen. Idealisering zorgt ervoor dat we wreder naar onszelf zijn in relatie tot de fouten die we in het verleden hebben gemaakt en veroorzaakt een gebrek aan realistisch denken in relatie tot onze toekomstige doelen.

We idealiseren niet alleen het verleden door te denken dat alles vroeger beter was, maar we idealiseren ook situaties in de toekomst en zijn ervan overtuigd dat als we in staat zijn om deze ideale situaties te bereiken, we onszelf kunnen ontdoen van ons rampzalige heden.

5. Pessimistische of rampzalige manier van denken

Het tegenovergestelde gevolg van een idealistische manier van denken is een pessimistische of rampzalige manier van denken. Dit lijkt misschien niet mogelijk, maar beide manieren van denken kunnen tegelijkertijd in één persoon aanwezig zijn.

Wanneer we de neiging hebben om dingen te idealiseren en er vervolgens achterkomen dat de ervaring in de werkelijkheid niet voldoet aan onze verwachtingen, dan kunnen we overweldigd worden door een gevoel wanhoop en een gebrek aan controle. Een gebrek aan controle wanneer we geconfronteerd worden met bepaalde aspecten van ons leven kan ervoor zorgen dat we een wanhopige en pessimistische kijk op de wereld ontwikkelen.

Daarom is het belangrijk dat onze verwachtingen aansluiten op de werkelijkheid. We moeten onze verwachtingen zo veel mogelijk baseren op de werkelijkheid om te voorkomen dat we een valse of onnodige hoop in onszelf creëren die niet toepasbaar is op onze werkelijke situatie.

Psychologisch welzijn versterkt, spiritueel welzijn verwelkomt

Door deze vijf destructieve factoren te vermijden, zullen we in staat zijn om een plek van mentaal en spiritueel welzijn te bereiken. Deze gemoedstoestand kan altijd ondersteund worden door middel van meditatie, mindfulness en andere technieken die ons kunnen helpen om bewuster te worden van ons eigen lichaam en onze geest te ontspannen.

Om dit te kunnen bereiken, moeten we leren om de dingen waar we last van hebben en die ons storen te elimineren. Dit houdt in dat we onszelf moeten ontdoen van alle dingen die niet mooi of nuttig zijn en de dingen die alleen nog tot ons verleden behoren. Door te leren om deze factoren in onze geest te herkennen, kunnen we leren om ze te minimaliseren. Het kan ons helpen schadelijke gedachten te negeren en om de weg vrij te maken, zodat positieve gewoontes als meditatie effectief kunnen zijn.

Het dramatiseren van onze problemen zal deze problemen alleen maar erger maken. Gewoontes als meditatie en mindfulness kunnen ons altijd helpen om ons het gevoel te geven dat we bestaan in het huidige moment, met ons eigen licht, en dat we in staat zijn onszelf op orde te brengen en klaar te maken voor het leven. Wat echter vooral belangrijk is, is dat het vermijden van deze schadelijke factoren ons zal helpen om een mentaal en spiritueel gevoel van welzijn en duidelijkheid te bereiken, waardoor we in staat zullen zijn om als buitenstaander te kijken naar onze eigen problemen.