Vier uitspraken over de kunst van het weten hoe te wachten
Weten hoe te wachten is een ware kunst. Inderdaad, wie dit talent heeft ontwikkeld, heeft aangetoond dat hij een aanzienlijke mate van persoonlijke evolutie heeft bereikt. Het omvat zelfbeheersing, tolerantie voor frustratie, matigheid en het vermogen om de realiteit in perspectief te zien.
Toen je ter wereld kwam, was je het tegenovergestelde. Inderdaad, de baby stelt nooit uit dat aan zijn behoeften wordt voldaan. Ze willen wat ze willen en ze willen het meteen. Als ze het niet krijgen, wanhopen ze en barsten in tranen uit.
Daarom is weten hoe te wachten een vaardigheid die alleen wordt bereikt met tijd, ervaring en geduld. In feite is het een grote deugd die beschermt en versterkt tegen tegenspoed. Het stelt je in staat om slechte tijden het hoofd te bieden met een uitstekende instelling. Grote denkers weten dit en daarom hebben ze er prachtige zinnen over achtergelaten. Hier zijn er vijf.
“Wie niet wil, raakt niet gefrustreerd. En wie niet gefrustreerd is, is niet vernederd. Zo wacht de ware wijze in stilte, terwijl alles gebeurt en verlangens niet dwingen. Zo vindt vrede en harmonie plaats en volgt de wereld zijn natuurlijke loop.”
–Lao Zi–
1. Het plezier van wachten
Als iemand de kunst heeft gecultiveerd om te weten hoe te wachten, dan zijn het jagers en vissers. Daarom beweert een van de zinnen van Joseph Antoine René Joubert: “Het plezier van de jacht is het plezier van het wachten.” In dit geval spreekt hij niet van wachten als een offer, maar als iets dat voldoening geeft.
Het wachten van de jager is actief wachten. Het maakt deel uit van de uitdaging om hun prooi te kunnen vangen. De enige manier om het te vangen is door het de tijd te geven om uit zijn schuilplaats te komen en in een positie te zijn waarin ze kunnen handelen.
Hetzelfde geldt voor vissers. In feite is dit diep van binnen een metafoor voor het leven. Elk moment is niet het juiste moment. Je moet erop wachten en weten hoe je moet handelen als het zich aandient.
2. Anticipeer niet op problemen
Een deel van de kunst om te weten hoe je moet wachten, houdt in dat je jezelf in de toekomst niet in een mentaal scenario plaatst, vooral niet als het verband houdt met mogelijke problemen. Inderdaad, vaak verslijt je jezelf om problemen op te lossen die nog niet eens zijn ontstaan.
Julia Navarro herinnert ons hieraan als ze zegt: “Als we bij die rivier komen, praten we over die brug.” Deze metafoor suggereert dat je nooit weet of je ooit die rivier zult bereiken. In feite zul je het misschien nooit bereiken, maar je besteedt veel tijd en veel energie aan het bouwen van die brug in je verbeelding.
3. Wacht met hoop
Deze zin van Samuel Johnson beweert: “Toch is het noodzakelijk om te hopen, hoewel hoop altijd misleid moet worden, want hoop zelf is geluk, en de frustraties, hoe vaak ook, zijn toch minder vreselijk dan het uitsterven ervan.”
Zoals Johnson het zegt, is hoop zelf een zegen. Het betekent vooruitkijken naar morgen met optimisme en positieve verwachtingen. Zelfs als wat je verwachtte niet komt, is je positieve instelling alleen al een pluspunt. Integendeel, wanhoop is de dood van alle hoop in het aangezicht van morgen. Daarmee begint het leven zelf aan waarde te verliezen.
4. Alles komt naar degenen die wachten
Dit is een van de eenvoudigste zinnen, maar ook de krachtigste als het om wachten gaat. Er staat: “Alles komt naar hem toe die maar wacht.” De auteur hiervan was Henry W. Longfellow. Hij vatte in één zin alles samen wat er gezegd kan worden over de kunst van het weten hoe te wachten.
Vaak krijg je niet wat je wilt omdat je niet lang genoeg volhoudt. Soms kost het tijd en dit kan vaak lang duren. Dit lange wachten kan ertoe leiden dat je je haast om te handelen of je doel voortijdig verlaat. Je vergeet dat hoe meer je volhardt, hoe groter de kans is dat je krijgt wat je wilt.
Weten hoe te wachten is gekoppeld aan volwassenheid, balans en karakter. Het is een van de moeilijkste dingen om te doen in het leven, maar ook een van de liefste en meest verrijkende. Inderdaad, degenen die weten hoe te wachten, weten ook hoe te leven.
