Mensen die verslaafd zijn aan conflicten zijn in oorlog met zichzelf

Leven met mensen die verslaafd zijn aan conflicten is als leven in een mijnenveld. Hun aanwezigheid zorgt voor een slechte sfeer. Ze verontrusten mensen die weten dat er alleen een opmerking, een gebaar of een woord voor nodig is om ze op ons te laten springen. Bovendien vullen ze de lucht met spanning en infecteren ze ons met hun verlangen om hun interne oorlogen te bestrijden.

We kennen allemaal mensen die conflictzoekers zijn. We hebben het niet over probleemzoekers die we in elk klaslokaal van de middelbare school kunnen vinden. Ze proberen eenvoudigweg om te gaan met de adolescentie en proberen hun identiteit te vinden. We hebben het echter over een heel specifiek type persoon dat probeert te destabiliseren, de harmonie in het gezin te doorbreken, geschillen tussen buren te creëren en strijd op het werk te beginnen.

We hebben het over een verslaving, een bijna dwangmatige zoektocht naar conflicten. Dus in plaats van het als iets anekdotisch te beschouwen, waarschuwen auteurs als Dr. Bill Eddy, bemiddelaar en stichter van het High Conflict Institute, ons voor iets heel specifieks. In onze cultuur is dit type persoon bijna overal aanwezig. We moeten ons daarom bewust worden van wat er achter hun houding schuilgaat, en daardoor beter leren omgaan met hen.

Mensen die verslaafd zijn aan conflicten, de anatomie van woede

We zouden kunnen zeggen dat de beste strategie om met conflictverslaafden om te gaan is om ze te vermijden. We kunnen echter niet alles in dit leven oplossen door via de achterdeur te ontsnappen. Noch door afstand te nemen van hen of ze te verwijderen uit onze contactenlijst. Als sociale wezens zijn we verplicht om samen te leven. We moeten ons ook bewust zijn van de mogelijkheid dat we zelf een van die mensen zijn. Zijn we misschien iemand die tot conflicten overgaat als we dingen onder ogen zien waarvan we niet weten hoe we ze moeten aanpakken?

Het is noemenswaardig dat het sociale werkers, advocaten, psychologen of psychiaters zijn die vaak in contact komen met dit type persoon. De simpele reden hiervoor is dat mensen die verslaafd zijn aan conflicten de oorzaak van veel rechtszaken, klachten, gevallen van gendergeweld en arbeidsconflicten zijn. Het is kristalhelder. Er zijn helaas mensen die hun woede op anderen willen projecteren.

Dr. Eddy schat dat 15% van de volwassen bevolking lijdt aan een of andere psychische aandoening. De definitieve lijst is samengesteld in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V). Hij suggereert dat ten minste 10% van deze mensen heeft wat hij “hoge conflictpersoonlijkheid” heeft genoemd. Laten we eens kijken welk gedrag karakteristiek is voor mensen met dit type persoonlijkheid.

Hoe zijn mensen verslaafd aan conflicten?

Iets waar we duidelijk over moeten zijn wanneer we worden geconfronteerd met mensen die zoeken naar conflicten, is dat het probleem, het argument of de overdreven reactie niet echt is. Het probleem ligt niet bij ons, maar bij hen. Het probleem is dat ze emotioneel onevenwichtig zijn. Ze hebben geen controle over hun emoties, noch enige psychologische kracht.

kenmerken van mensen die verslaafd zijn aan conflicten:

• Hun manier van denken is alles of niets. Als gevolg hiervan analyseren ze de dingen niet, zijn ze ook niet flexibel en nemen ze geen tijd om een ​​situatie af te wegen. Ze zijn beperkt tot agressief of kritisch reageren wanneer ze worden geconfronteerd met iets dat ze niet leuk vinden of iets dat niet aan hun verwachtingen voldoet.
• Weinig vermogen om hun emoties onder controle te houden. Sommige tegendraadse mensen hebben wel enige controle over hun emoties, maar ze doen dit met één enkel doel: anderen emotioneel manipuleren. Anderen beperken zich tot het uitstorten van hun woede en frustratie over anderen, waardoor ze zeer vermoeiende situaties creëren.
• Ze destabiliseren situaties en mensen. Mensen die verslaafd zijn aan conflicten zijn experts in het verspreiden van geruchten en kritiek hebben. Ze gebruiken overheersing, vernedering en aanstootgevende taal en gedrag.
• Ze hebben geen weerstand tegen frustratie en ze zijn schuldzoekers. Degenen die verslaafd zijn aan conflicten tolereren het niet wanneer dingen niet uitdraaien zoals ze verwachtten en wilden. Ze raken niet alleen gefrustreerd, maar zetten die frustratie om in woede en proberen de schuld op wie dan ook te schuiven.
• Hun gedachten worden altijd gedomineerd door negatieve emoties.
• Ze hebben geen vermogen om na te denken over hun eigen gedrag.
• Grote moeite om zich in te leven in anderen.
• Ze vermijden elke verantwoordelijkheid voor problemen en vermijden het zoeken naar een oplossing.

Hoe moet je omgaan met mensen die verslaafd zijn aan conflicten?

Er zullen altijd mensen zijn die zeer tegendraads zijn en mensen met wie je een beetje beter kunt redeneren. In veel gevallen zijn we echter verplicht om met mensen te leven die net zo complex zijn als ze vermoeiend zijn. Dit is precies waarom we passende maatregelen moeten nemen. Het eerste waar we rekening mee moeten houden is om hun reacties niet als iets strikt persoonlijks te beschouwen. De waarheid is dat deze mensen in conflict zijn met zichzelf.

We moeten onze adem zo min mogelijk verspillen aan het proberen uit te leggen van dingen aan deze soort mensen. Het heeft geen zin om onze tijd te verspillen aan ruzie maken met iemand die niet wil luisteren. Laten zorgen dat we niet meegesleept worden door hun gebrul en gegrom. Laten we ons beperken tot het proberen te zien hoe ze ons beïnvloeden en hoe we deze negatieve impact teniet kunnen doen.

Vanuit een puur klinisch oogpunt moet de conflictverslaafde zoeken naar een behandeling om zijn negatieve gedrag te behandelen. De DSM zelf bestudeert de mogelijkheid om conflictzoekers op te nemen als een soort stoornis om daar behandeling voor te overwegen. Specifieke psychologische behandeling is een valide optie voor deze soort mensen. Een specialist zou kunnen werken aan belangrijke aspecten zoals emotioneel beheer, woedebeheersing en leren om een band te krijgen met anderen door middel van empathie en respectvoller gedrag.

Onze conclusie is dat niemand echt een conflictzoeker wil zijn. Ja, we zullen grenzen moeten stellen als we er mee omgaan. We moeten ons echter ook realiseren dat er achter die ongemakkelijke façade van ‘probleemzoeker’ een hele reeks complexe en verborgen wonden zijn die aandacht vragen.