We vertellen je het bijzondere verhaal van de geketende olifant

In het verhaal van de geketende olifant maken we kennis met een heel speels, nieuwsgierig en grappig kind dat in een klein stadje woonde. Zijn ouders hadden een boerderij. Hij beschouwde alle dieren als zijn vrienden. De kippen, eenden, varkens en koeien waren zijn speelkameraadjes. Hij praatte met hen alsof ze hem konden begrijpen.

Op een dag kwam er een gigantisch circus naar hun stad. De kleine jongen had nog nooit een circus gezien. Op school had iedereen het over het circus. Ze zeiden allemaal dat ze na school naar het circus gingen. Ze wilden zien hoe de tent werd opgezet en hoe alles voor het circus opgebouwd werd.

Ook de kleine jongen vroeg zijn ouders of ze hem naar het circus konden meenemen. Hij kon niet wachten om de jongleurs, de clowns en de dierentemmers te zien. Hij had ook gemerkt dat ze enorme, mysterieuze dieren met zich mee hadden: een tijger, een leeuw, een olifant en verschillende zebra’s.

Een avond in het circus

De ouders van het kind stemden toe en namen hem mee naar het circus. De jongen was heel opgewonden. Op zaterdagavond kon hij niet slapen omdat hij wist dat hij de volgende dag de show zou zien waar hij zo naar uitkeek. Zodra de zon opkwam, stapte hij uit bed. De tijd ging echter langzaam voorbij tot het moment eindelijk gekomen was om te gaan.

De ouders kochten popcorn en een suikerspin voor hun zoon. Hij vond deze snacks lekker maar hij was toch vooral opgewonden om de show te zien. Het was zo fantastisch dat het leek alsof het van een andere wereld kwam. Hij hield van de artiesten aan de trapeze en van de shows met de dieren.

De leeuw was zo tam en volgzaam dat hij het publiek begroette. De zebra’s waren behendig. Ze renden in perfecte cirkels rond zonder hun tempo te verliezen. En de olifant was zo verbazingwekkend dat hij op twee poten stond en grapjes maakte met de clowns.

De jongen was echt door dit alles gefascineerd. Aan het einde van de show besloot hij dan ook om achter het podium te gaan om de artiesten met hun prachtige dieren te zien. Hij liep met zijn ouders naar de achterkant van het circus. Daar zag hij dat de dieren in kooien zaten. De olifant bevond zich echter buiten.

De jongen kwam dichter bij de olifant en zag dat iemand één van zijn poten aan een paal in het zand vastgeketend had. Het dier bewoog helemaal niet.

Waarom deze interesse voor het verhaal van de geketende olifant?

De jongen kon de geketende olifant niet uit zijn hoofd zetten. Hij hield er niet van om dieren in kooien te zien. Wat hem echter het meest geraakt had, was de olifant. Hij was vrij maar tegelijkertijd vastgebonden. De ketting was stevig. Toch kon de jongen zien dat de olifant de stok uit de grond kon trekken als hij dat wilde. Het was tenslotte een gigantisch dier.

De jongen vroeg aan zijn ouders waarom de mensen van het circus de olifant vastgeketend hadden. Hun antwoord was “Zodat hij niet wegloopt.” De jongen antwoordde “Zodat hij niet wegloopt? Hij zou zomaar kunnen weglopen als hij zou willen!”

Volgens de jongen waren de ketting en de paal geen hindernissen voor de olifant. Dus vroeg de jongen daarna aan zijn ouders “Waarom loopt hij dan niet weg?” Zijn ouders haalden hun schouders op. Ze konden hem namelijk geen antwoord geven.

De jongen bleef met zijn vragen en zijn algemene rusteloosheid zitten. De volgende dag stelde hij dezelfde vraag aan zijn lerares wetenschappen. Zij gaf hem een kordaat antwoord: “Hij loopt niet weg omdat hij getraind is.” De lerares legde toen ook uit hoe dierentemmers hun dieren trainen.

Redenen om te blijven

Het kind in het verhaal van de geketende olifant begreep dat het dier ooit heel klein was geweest hoewel het nu heel groot is. Toen de olifant klein was, heeft iemand één van zijn poten aan een ketting en een kleine paal vastgebonden.

De jongen stelde zich voor hoe hard de baby-olifant waarschijnlijk gevochten had om de ketting los te maken zonder zichzelf te verwonden of problemen te krijgen.

De jongen begreep ook dat de olifant niet besefte hoe groot en sterk hij was toen hij opgroeide. Het enige wat de olifant zich herinnerde, was dat hij een kleine olifant was die een gevecht leverde tegen een ketting en een paal die niet wilden bewegen.

Dit was de reden waarom de olifant niet langer probeerde zich te bevrijden hoewel hij dat nu zou kunnen. Voor de olifant was de herinnering aan die onmogelijkheid uit het verleden sterker dan de werkelijke mogelijkheid in het heden.

Het verhaal van de geketende olifant lijkt op de verhalen van vele mensen. Het zijn mensen die vast blijven hangen aan slechte ervaringen uit het verleden. Ze proberen het niet opnieuw omdat ze vasthouden aan hun negatieve ervaringen.

Dit weerhoudt hen van de echte mogelijkheden die het heden hen biedt en die hun leven volledig zouden kunnen veranderen.