Verbinden met anderen is een ware uitdaging geworden
In termen van communicatie, is onze huidige technologie een van de beste representaties van het duale karakter dat onze handelingen kunnen hebben. Aan de ene kant geeft het ons ervaringen. Aan de andere kant brengt het allerlei gevaren met zich mee door ons ervaringen te ontnemen. Dit geldt ook voor onze relaties. Verbinden met anderen wordt tegelijkertijd eenvoudiger, maar ook moeilijker.
Sociale netwerken stellen ons bijvoorbeeld in staat om gemakkelijker in contact te komen met anderen. We kunnen in een oogwenk communiceren met mensen die duizenden kilometers van ons verwijderd zijn. Bovendien geven ze ons de mogelijkheid om te zien wat anderen allemaal doen in hun dagelijks leven, wat ze leuk vinden, wat hun hobby’s zijn of hoe hun sociale omgeving evolueert.
Het gevaar ontstaat echter wanneer datgene wat achter de schermen gebeurt, fungeert als een vervanging voor traditionele vormen van communicatie. Verbinden met anderen is veel meer dan alleen maar een bericht ‘leuk vinden.’ Face-to-face met iemand praten gaat gepaard met allerlei nuances die verloren gaan in “WhatsApp.” Foto’s hebben zelden de kracht om een complete werkelijkheid weer te geven, of op zijn minst zo volledig als we zelf kunnen vastleggen.
We lopen het risico om afhankelijk te worden van sociale netwerken. Het kan ervoor zorgen dat we vergeten hoe we contact kunnen maken met mensen op basis van blikken en gebaren. Natuurlijk interpreteren we in foto’s ook non-verbale taal. Soms beelden deze foto’s ons af terwijl we eigenlijk niet aan de wereld willen laten zien hoe we ons voelen. De sleutel is om het meeste uit nieuwe technologieën te halen, maar er niet volledig op te vertrouwen.
Verbinden met anderen omdat we het nodig hebben of omdat we het willen?
We geven betekenis aan ons leven door onze ervaringen dagelijks te uploaden op sociale netwerken. Vaak is een ervaring niet geldig als deze niet wordt gedeeld op sociale media. Het is niet genoeg om te leven en te genieten van een evenement. We hebben het nodig dat anderen er ook van weten en aan deelnemen.
Uit een onderzoek uitgevoerd door de Universiteiten van Wisconsin, Haverford, Northwestern en Toronto bleek dat stelletjes die meer berichten posten op sociale netwerken het ongelukkigst zijn.
Over het algemeen kan gezegd worden dat de mensen die de meeste erkenning nodig hebben van buitenaf (‘likes’, bezoekjes aan hun profiel etc.) ook de meest behoeftigen zijn van binnenuit. Iemand met voldoende zelfwaardering heeft geen behoefte aan de voortdurende goedkeuring van anderen. Ook hoeft hij niet de hele tijd te laten zien wat hij allemaal doet en hoeveel vrienden hij wel niet heeft. Hij gebruikt sociale netwerken van tijd tot tijd om te verbinden met anderen, maar nooit uit noodzaak.
Vergeet niet dat met iemand praten of een gesprek voeren meer inhoudt dan je ogen op een scherm houden en berichten over en weer sturen. Noch houdt het zien van een foto in dat je het echte landschap hebt gezien. Iets ‘leuk vinden’ betekent niet dat je hiermee je mening uit. Het betekent gewoon dat je er bent en iemand in de gaten houdt.
De camera in ons geheugen is veel beter dan de camera op onze telefoon
De ware essentie van ons dagelijks leven wordt vastgelegd in ons geheugen. Het is niet goed om de waarde ervan te verminderen met een foto op je smartphone. In een enkel moment kan een emotionele ervaring schuilgaan die verloren kan gaan als we er alleen naar kijken door de lens van een camera.
Je moet je telefoon een tijdje opofferen (er gebeurt niets als je hem een keer thuis laat). Neem de tijd om een kopje koffie te drinken, sociale evenementen bij te wonen, te reizen, te knuffelen, te glimlachen, iemands hand vast te houden en in de werkelijkheid te leven.
Het is heus waar dat we niet de enigen zijn. Het lijkt erop dat de meeste mensen voor digitale communicatie zijn in plaats van face-to-face communicatie. Tijd met deze mensen door kunnen brengen is praktisch een wonder. Dus, als je ze niet uit het oog wilt verliezen, heb je geen andere keuze dan naar de plaats te gaan waar ze het grootste deel van hun tijd doorbrengen – de digitale wereld.
Echte levens zijn verborgen achter de sociale media. Er is een leven achter elk profiel. Wij zijn meer dan een afbeelding of een contactpersoon. Elke persoon is een wereld die bijna niet wordt weerspiegeld in zijn netwerken. Verbinden met anderen houdt dus meer in dan tegelijkertijd ‘online’ zijn. Laat je scherm achter en je zult zien wat de realiteit echt voor jou in petto heeft.
