Vandaag ben ik er voor mezelf: ik heb mezelf nodig
Vandaag ben ik er voor mezelf en voor niemand anders. Maar veel mensen begrijpen mijn keuze niet. Ik word ‘antisociaal’, ‘raar’, ‘egoïstisch’ genoemd en velen betwijfelen mijn beslissing om toevlucht te zoeken in mezelf. Maar ik niet, ik heb mezelf nodig.
Ik zet mijn mobiele telefoon uit, breng tijd alleen door, blijf een hele dag binnen zonder überhaupt naar buiten te gaan… Het is de waarheid, je voor iedereen afsluiten en de tijd alleen willen omhelzen, zijn gedragingen die niet iedereen begrijpt.
Vooral omdat we ons in een tijd bevinden waarin er sprake is van constante verbinding en mensen ervan uitgaan dat we 24/7 beschikbaar zijn. Ik moet me losmaken om voor mezelf te zorgen en de geur van vrijheid op te snuiven.
Er zijn veel mensen die boos worden als je 24 uur per dag niet beschikbaar bent. Ze zien het als een egoïstische daad om je los te koppelen van de wereld. Ik, ik noem het graag ‘eigenliefde’.
Ik heb mijn grens bereikt en ik heb mezelf nodig
Vaker dan ik zou willen, doet zich frustratie voor in mijn leven, samen met geïrriteerdheid en ongeduld. Het is alsof ik in een staat van constante spanning verkeer.
Ik weet niet waar het vandaan komt en daarom begrijp ik niet hoe ik ervanaf kan komen.
Wanneer ik echter stop om de situatie te analyseren, ontdek ik dat ik gewaarschuwd wordt om af te remmen. Ik slaap zelfs niet meer goed, zelfs als ik acht uur per dag slaap.
Soms zijn het gevoelens van frustratie die tegen me schreeuwen dat ik te veel heb gedaan en ben vergeten om mezelf voorrang te geven.
Andere keren zijn het gevoelens van geïrriteerdheid die zo sterk zijn dat ik zelfs om het kleinste probleem uit mijn vel spring. Maar ze zijn niet meer dan een teken van hoe overweldigd ik ben.
Of misschien zijn het gevoelens van apathie die me op de automatische piloot zetten. Ze weerspiegelen hoe ik verdrink in alle verantwoordelijkheden die ik op mijn schouders heb gelegd.
Het punt is dat wanneer al deze tekenen verschijnen en ik mijn grens bereikt heb, er iets in me wakker wordt en vecht om me uit de situatie te krijgen.
Het zou misschien makkelijker zijn om dit breekpunt te vermijden, maar soms sluit ik mijn ogen voor wat er aan de hand is. Alleen de bovenstaande symptomen kunnen me wakker schudden en ervoor zorgen dat ik inzie dat ik mezelf nodig heb.
Mijn angst om alleen te zijn en te worden beoordeeld maakt dat ik alle tekenen negeer die me vertellen dat ik mezelf echt nodig heb.
Ik heb mezelf nodig en dat maakt me niet egoïstisch
Ik heb mezelf nodig en ik weet dat dit me geen egoïstisch persoon maakt. Ook al laat de samenleving – en vooral de mensen om me heen – me hier vaak aan twijfelen. Toch zet ik uiteindelijk mijn behoeften opzij.
Maar als ik dit doe, weet ik dat ik niet doe wat ik wil, maar wat anderen willen.
Prioriteit geven aan jezelf is iets waar op neergekeken wordt, en als je het doet, loop je het risico een egoïstisch persoon te worden genoemd. Zelfs gewoon even alleen willen zijn kan anderen doen denken dat je weigert bij hen te zijn.
Ze begrijpen niet dat we altijd met elkaar verbonden zijn, via sociale evenementen, door kleine crises op te vangen, te luisteren, anderen te helpen met hun problemen …
Ze begrijpen niet dat door te vergeten om voor mezelf te zorgen, ik mijn gevoel van eigenwaarde en welzijn en op de lange termijn mijn relaties, een slechte dienst bewijs.
Tijd aan mezelf besteden is eigenliefde
Alle problemen die zich voordoen als ik mezelf vergeet, zorgen er uiteindelijk voor dat ik mijn grens bereik omdat ze mijn energie aftappen. Dit is energie die ik moet herstellen door tijd met mezelf door te brengen, zonder dat iemand mij daarvoor veroordeelt.
Ik moet voor mezelf zorgen, van mezelf houden en mezelf helpen. Ik moet absoluut eigenliefde beoefenen om oké te zijn.
En als ik alleen moet zijn en ik mezelf dit toesta, besef ik dat alleen zijn niet alleen mijn batterijen oplaadt, maar mij ook helpt om mijn zelfbeheersing te herwinnen en mijn relaties te verbeteren.
Ook al lijkt het een contradictie, door mezelf wat tijd te geven, kan ik nadenken over de kleine irritaties en worstelingen in het leven die ik als gigantische problemen opvat, en in plaats daarvan inzien dat ze eigenlijk gewoon onbelangrijk zijn.
Mijn hersenen zijn vooral in staat om los te koppelen, en dit is iets waar mijn neuronen me zeker voor zullen bedanken. Door mezelf tijd alleen te gunnen, kan ik mijn geest zuiveren en beter nadenken.
Ik heb mezelf nodig – en ik moet mezelf leren kennen
Maar wat ik vooral leuk vind, is dat ik contact met mezelf kan maken. Door een relatie met mijn innerlijke zelf op te bouwen, kan ik mezelf beter leren kennen, weten wat ik wil en wat ik doe.
‘Ik heb mezelf nodig’, en vandaag schaam ik me er niet voor om het te zeggen. Ik heb besloten om mezelf voorrang te geven.
Dus als ik me uitgeput voel of niet meer van het leven geniet, neem ik een stap terug van de dagelijkse drukte van het leven en geef ik mezelf de tijd om bij mezelf te zijn.
En als het te moeilijk is, begin ik gewoon met een paar minuten of een uur per dag.
We hoeven niet altijd al onze tijd aan anderen of aan andere verantwoordelijkheden te geven. Ik heb mezelf nodig. Als ik niet voor mezelf zorg, als ik geen prioriteit geef aan mezelf, wie dan wel?
