The Undoing: perfectie bestaat niet
The Undoing is een fictieve miniserie uit 2020 van HBO die een onverwachte impact heeft gehad op de kijkers. Het verhaal vertelt hoe achter een ogenschijnlijk sober en onschuldig uiterlijk een smerige poging schuilgaat om koste wat kost de schijn op te houden.
In deze productie is Nicole Kidman raadselachtiger dan ooit, een expert in het opbouwen van spanning. In feite is The Undoing vanaf het begin gericht op het blootleggen van een ogenschijnlijk eenvoudig plot dat geleidelijk aan complexer wordt.
Ondanks het ontbreken van actiebeelden slaagt het programma erin de belangstelling van de kijker gedurende het hele programma vast te houden. Inderdaad, tot op het laatste moment zijn we wanhopig om te ontdekken wat de personages werkelijk gedaan hebben, ook al hebben we hen al veroordeeld en veroordeeld, vanaf het begin zelfs.
De ondergang: overweldigende perfectie
De laatste jaren zijn we gewend geraakt aan series met een sterk inhoudelijke inhoud. Bovendien zijn minderheden op het scherm centraal gaan staan. Hun verschijning is niet langer anekdotisch, decoratief en irrelevant. Verhalen worden speciaal geschreven en gemaakt om de status quo te verstoren.
The Undoing is echter een nogal conservatieve serie. Het gaat over blanke mensen die miljardair zijn met invloedrijke banen. In feite weigert de serie enig element te introduceren van het soort werkelijkheid waarmee we ons kunnen identificeren.
Vanaf het begin hebben Nicole Kidman en Hugh Grant de volledige leiding over de spanning die draait om het dilemma: “Wie kan ik vertrouwen?” Het doel is om de wreedheid van moord te laten zien in het soort context waarin het eenvoudigweg nooit zou mogen voorkomen.
Een psychologe met een perfect leven
Nicole Kidman speelt Grace Fraser, Zij is een psychologe die gespecialiseerd is in hoogwaardige relatietherapie. Haar man, Jonathan (Hugh Grant), is een succesvolle kinderoncoloog. Ze hebben een zoon genaamd Henry (Noah Jupe) en hun leven lijkt perfect.
Hun high-powered banen lijken niet echt van invloed te zijn op hun huwelijk en de opvoeding van hun enige zoon, Henry. Bovendien doet Grace het allemaal gekleed in een benijdenswaardige garderobe van lange fluwelen jassen en overhemden en duur ondergoed in juwelenkleuren.
Als er al een deel van hun leven onevenwichtig lijkt, dan is het hun nogal belachelijke, afgezonderde sociale kring, met als middelpunt Reardon.
Dit is de elitaire privéschool waar Henry naar toe gaat. Grace is lid van het machtige oudercomité van de school. Haar is de vernedering bespaard te moeten vechten voor deze nogal irrelevante positie, want haar rijke vader (Donald Sutherland) is een belangrijke financiële donor van de school.
Grace lijkt echter afstand te willen nemen van deze nep-setting. Omdat ze vanaf de wieg deel heeft uitgemaakt van de elite en zowel karakter als intelligentie bezit, vindt ze dit leven, in plaats van stabiel, saai. Dus spreekt ze haar verlangen uit om uit de stad te verhuizen. Blijkbaar is ze moe van een context die weinig voor haar doet.
Een onverwacht en onhandig personage
Het idyllische leven van de Frasers zal spoedig verbrijzelen door een onverwachte verschijning. Een vrouw genaamd Elena Alves (Matilda De Angelis) komt in het leven van Grace Fraser. Zij is de ‘beursmoeder’ die onvermijdelijk de zeepbel van de Frasers doet barsten.
Elena is jonger dan de andere vrouwen in het comité en heeft niet dezelfde materiële of sociale voordelen. Ze is oneerbiedig en onderscheidt zich van de anderen. Bij de geldinzameling op school geeft ze haar baby borstvoeding, iets wat de andere moeders zien als een vijandige en passief-agressieve daad.
Elena lijkt vreemd geïnteresseerd in Grace, waardoor zij zich ongemakkelijk voelt, hoewel ze probeert vriendelijk en behulpzaam te zijn. Haar ongemak is echter voelbaar als een volledig naakte Elena haar aanspreekt in de kleedkamer van de gymzaal. Dit omdat ze wil bespreken wat ze nog meer kan doen om te helpen op de Reardon School.
The Undoing: keeping up appearances
Het sleutelmoment in de serie is de veiling om geld in te zamelen voor de school. Het is het soort clichématige evenement dat onvermijdelijk verbonden is met de machtige en vermogende klassen. Mensen praten en luisteren terwijl ze in werkelijkheid geen interesse hebben in wat mensen zeggen of wat er iemand tegen hen vertelt.
De dag na de veiling wordt Elena bruut doodgeslagen gevonden in haar kunstatelier. De film onthult dat de jonge moeder gefascineerd was door Grace om redenen die uiteindelijk het huiselijk geluk van de Frasers verwoesten. Vanaf hier wordt The Undoing een whodunit, terwijl Grace probeert vast te stellen hoeveel van haar leven eigenlijk een leugen is geweest.
Haar man Jonathan is onbereikbaar. Grace begint te denken dat we degenen die ons het meest nabij staan misschien nooit echt kennen. Zelfs als ze, zoals in haar geval, een psycholoog is, hoog opgeleid in de analyse van menselijk gedrag.
Wie te vertrouwen?
Het mysterie hangt af van hoeveel we lezen in Hugh Grant’s maniertjes en zijn charmante glimlach. We willen net als Grace geloven dat hij in wezen een fatsoenlijke vent is. Diep van binnen koesteren we de hoop dat schijn toch niet zo bedrieglijk is.
Uiteindelijk gaat The Undoing hierom. De macht van de schijn. Niet alleen in hoe we ons elke dag gedragen, maar in het verlangen dat niets daarvan verandert. In feite is het dankzij de schijn dat veel identiteiten in stand worden gehouden. En soms niet alleen die van een familie, maar van een hele gemeenschap.
De misdaad in The Undoing wordt uitgebeeld door het visioen van een bruut geslagen vrouw. Door de grimmigheid ervan lijken Grace’s gedachten en haar wandelingen in een pre-pandemisch New York nog onwerkelijker. Uiteindelijk legt de serie een fragiele en irrelevante manier van leven bloot waar alleen de schijn telt. Is dit het soort perfectie waar we allemaal naar streven?