The Sex Raft: een vreemd experiment

Dit experiment over seks en geweld, genaamd "The Sex Raft," is niet geworden wat de maker ervan verwachtte. Hij wilde gewelddadig en seksueel gedrag bij mensen bestuderen tijdens een periode waarbij ze bij elkaar zaten opgesloten. Hij ontdekte echter iets heel anders.

Santiago Genovés was een Spaanse man die op zijn 15e naar Mexico emigreerde om te vluchten voor de Spaanse Burgeroorlog. In Mexico werd hij antropoloog. Samen met zijn Noorse collega Thor Heyerdahl ontwierp hij een experiment dat door velen als een seksexperiment werd beschouwd. The Sex Raft was dat ook, maar niet zoals de meeste mensen dachten.

Genovés was altijd geïnteresseerd geweest in het verkennen van menselijk gedrag en had een speciale interesse in geweld. Geweld was wat hem ertoe had gebracht zijn land te ontvluchten. Hij ondervond ook geweld in november 1972, toen een radicale groep het vliegtuig waar hij in zat kapte.

Die kaping bracht hem op het idee om een experiment met seks en geweld uit te voeren. Bij dieren gaan seks en geweld volgens hem hand in hand. Hij wilde weten of dit ook voor mensen gold.

The Sex Raft

Twee jaar voor de kaping maakte Genovés een reis van Afrika naar de Verenigde Staten met Thor Heyerdahl. Ze reisden in boten van papyrusriet. Hij wilde bewijzen dat de Afrikanen net zo goed als Columbus naar Amerika hadden kunnen komen. Wat hij zich echter realiseerde tijdens deze reis was dat de open zee een geweldige plek is om menselijk gedrag te observeren.

Die ervaring, samen met de kaping, maakte hem vastberaden in zijn verlangen om een laboratorium te creëren om het menselijk gedrag te bestuderen. Hij wilde een omgeving ontwerpen die perfect was voor conflicten. Het was ook een experiment op het gebied van seks. Zijn hypothese was dat mensen, net als dieren, seks associëren met geweld.

Zijn uiteindelijke idee was om een klein bootje te bouwen met heel weinig ruimte. Een groep vrijwilligers zou daar 101 dagen achter elkaar mee gaan varen. Ze zouden niet mogen stoppen. Genovés selecteerde persoonlijk alle gelukkige bemanningsleden. Hij probeerde mensen te kiezen waarvan hij dacht dat ze niet bij elkaar zouden passen.

Een seksexperiment

Deze kleine boot verliet de Canarische Eilanden en ging naar Cozumel, Mexico. De vrijwilligers bestonden uit zes vrouwen en vier mannen. Genovés gaf de vrouwen gezagsposities. Alle mannen hadden minder belangrijke posities. Hij was ervan overtuigd dat dit nog meer wrijving zou veroorzaken.

De pers ging uiteindelijk speculeren over het experiment. Het hielp niet dat Genovés geen details gaf over zijn project. Het was cruciaal voor hem om zijn doelen geheim te houden zodat de vrijwilligers zich spontaan zouden gedragen. Dit bracht de pers ertoe om aan te nemen dat zijn “menselijk laboratorium” gewoon een seksexperiment was.

Alle krantenkoppen in die tijd spraken over orgieën en allerlei andere perversiteiten. Ze beweerden dat Genovés naakt op de boot rondliep. Toen begonnen ze zijn experiment het “The Sex Raft” te noemen. Om eerlijk te zijn hoopte Genovés wel dat er duidelijk seksueel gedrag zou zijn en koos hij vooral voor aantrekkelijke vrijwilligers.

De grote verrassing

Op zee ging het niet precies zoals Genovés had verwacht. Uiteindelijk was de enige persoon op de reis die enige vorm van agressief gedrag vertoonde Santiago Genovés zelf. Hij raakte gefrustreerd toen geen van zijn hypotheses uitkwam. Ondertussen bouwden de vrijwilligers een vreedzame relatie met elkaar op.

Er waren enkele seksuele interacties tussen de vrijwilligers, maar niet genoeg om het als een seksexperiment te beschouwen. Ook ontdekte Genovés dat er geen verband bestond tussen seks en geweld op het vlot. Omdat hij gefrustreerd was over het verloop van het experiment, kwam hij in een behoorlijk slecht humeur op de plaats van bestemming aan.

Jaren later kwamen de vrijwilligers bij elkaar om te praten over hun ervaringen op The Sex Raft. Blijkbaar hadden ze allemaal afzonderlijk gefantaseerd over het vermoorden van Genovés.

Sommigen dachten zelfs aan hoe ze het zouden doen. Geen van hen kon hem uitstaan omdat hij zo autoritair werd. De vrijwilligers daarentegen vormden uiteindelijk een band van solidariteit en vriendschap.

De waarheid is dat dit experiment niet goed was opgezet. Genovés’ automatische associatie van dierlijk gedrag met menselijk gedrag was wellicht niet wetenschappelijk verantwoord. De ervaring was echter zo vreemd en uniek dat een film gebaseerd op het experiment, genaamd The Raft, nog niet zo lang geleden in première ging.