The Hunt, als er geen vermoeden van onschuld is
The Hunt is een Deens drama dat de reis beschrijft van een man die beschuldigd wordt van misbruik van een jong meisje. Het is een herinnering aan hoe mensen de meest verschrikkelijke monsters kunnen zijn wanneer een gemeenschap zich afkeert van wat gelijkmoedig is om de meest oerinstincten te bevredigen.
De film neemt een riskante aanpak: het vertelt een verhaal van seksueel misbruik waarbij het slachtoffer niet is wat de kijker verwacht.
De film kan nogal verontrustend zijn. Zo is het voor de kijker misschien niet gemakkelijk om de emotionele impact van een meisje in zo’n kwetsbare situatie te beperken. In feite kiest het met opzet voor dit uiterste, om je af te brengen van wat je wilt of verwacht te geloven om de schade van een valse beschuldiging te begrijpen.
Velen zullen geloven dat het niet nodig is dat de cinema in dit opzicht buiten het ongewone treedt en de camera op de achtergrond zet bij verhalen die niet zo gewoon zijn.
“Ik wil Theo even spreken. Kijk in mijn ogen. Kijk me in de ogen. Wat zie je? Zie je iets? Niets. Er is niets. Er is niets. Laat me nu met rust. Laat me nu met rust, Theo. Dan zal ik gaan. Dank u.”
-Lucas, The Hunt
–
De plot van The Hunt
Lucas (Mads Mikkelsen) is geliefd bij kinderen en leeftijdsgenoten op de plaatselijke kleuterschool waar hij werkt in een klein plattelandsstadje in Denemarken. Onlangs is hij gescheiden en zijn ex-vrouw en tienerzoon zijn verhuisd. Desondanks komt zijn leven langzaam weer op gang, en hij verheugt zich erop zijn relatie met Marcus, zijn zoon, te vernieuwen.
Hij is bijzonder sympathiek en warm voor een van zijn leerlingen, de kleine Klara. Hij schenkt haar aandacht op een moment dat zowel haar moeder als haar vader (Lukas’ beste vriend) dat niet doen.
Het meisje ontwikkelt een onschuldige verliefdheid die verwarrend wordt als Lukas haar uitlegt wat de gepaste grenzen tussen hen zijn. Gewapend met de van haar broer overgenomen seksuele taal, doet Klara’s liefdesverdriet haar uithalen naar Lukas in de vorm van een valse beschuldiging. Haar verklaring aan de schoolconciërge is te specifiek om niet serieus genomen te worden.
Niemand bedoelt het kwaad
Aanvankelijk wil niemand echt iets fout doen in The Hunt. Men kan het de collega-leraren niet kwalijk nemen dat ze de klacht van het meisje onderzoeken.
Theo (Thomas Bo Larsen), Lukas’ beste vriend en Klara’s vader, is onthutst en agressief. Dat is begrijpelijk, want hij denkt dat zijn beste vriend zijn dochter seksueel heeft misbruikt.
Zelfs Klara, die de omvang van haar bekentenis beseft, probeert haar verklaring te veranderen. De leugen is echter al uit de hand gelopen, want de “mensenroedel” verandert in haar geest de twijfels in zekerheden.
The Hunt, tribale en wrede overkill
Aan de oppervlakte wil niemand die Lukas kent geloven dat hij tot zulke gruwelijke dingen in staat is. Hij is een rustige, hardwerkende en vriendelijke man. Toch zijn ouders en leraren op de een of andere manier verplicht de beweringen van het kind serieus te nemen. Dit omdat de veiligheid van kinderen voorop staat.
Trouwens, waarom zou een kind liegen? Hoe zou ze anders zulke expliciete seksuele zaken kunnen weten?
Er beginnen logische vragen te rijzen, maar het publiek heeft behoefte aan een snel en geruststellend antwoord. Zo verdwijnt elk idee van eerlijkheid en vermoeden van onschuld als Lukas voor de rechter komt en de rechtbank van de publieke opinie hem al veroordeelt.
De kleine gemeenschap keert zich al snel tegen hem. Er bestaat dus niet zoiets als een vermoeden van onschuld.
Every man’s nightmare
In enkele van de vroegste scènes van de film besluipt en schiet Lukas een hert. Scènes later wordt de symboliek duidelijk: hij zal later het wezen zijn dat gevangen zit in een telescopische blik. Dit omdat de publieke opinie een wapen tegen hem zal worden.
De beschuldiging van kindermisbruik is een nachtmerrie voor iedereen die erop valt. Thomas Vinterberg, de regisseur, gebruikt het om de mentaliteit van een kleine gemeenschap te verkennen en de onherstelbare schade die de verraderlijke aard van angst kan aanrichten.
Plotseling worden beste vrienden vijanden en iemand gooit zelfs een baksteen door een raam. Lukas kan niet eens een paar karbonades kopen in de supermarkt zonder dat iemand hem in elkaar slaat. De angst en vervolging tegen hem worden ondraaglijk.
Vanaf het begin laat dit verhaal op de een of andere manier zien hoe snel mensen conclusies kunnen trekken. Het gaat namelijk over het belang van het vermoeden van onschuld en de gevaren van mob justice. Mikkelsen creëert een complex en verontrustend stil personage dat in zichzelf een morele standvastigheid en een krachtige overlevingsdrang vindt.
Conclusie
Deze film is een kritiek op de vooropgezette schema’s van een samenleving. Het is een voorbeeld dat het leven complex en dynamisch is en dat de rechten van de meest kwetsbaren niet onverenigbaar hoeven te zijn met gematigdheid, eerlijkheid en een beoordeling van elk afzonderlijk geval.
Deze film, vooral het ontmoedigende einde, leert zijn publiek dat feiten en ongegronde leugens vaak leiden tot onwetendheid die moeilijk terug te draaien is.
Verder zet The Hunt je meest oer-menselijke instincten in de wacht om je je kritisch vermogen terug te geven. Dat komt omdat een maatschappij die het vermoeden van onschuld terzijde schuift, mensen alleen maar stigmatiseert en hun rechten schendt. Het is dus een kwestie van tijd voordat dit soort gemakkelijke rechtvaardigheid de mens verandert in zelfingenomen monsters.
