Te hoge verwachtingen weerhouden ons ervan te genieten van de kleine dingen

In het leven hebben we de neiging om steeds meer van alles te willen en dit gaat door totdat het in een impuls verandert om alles te krijgen waar we naar verlangen. Verwachtingen zijn subjectief en bevooroordeeld en we moeten absoluut niet ‘ambitieus zijn’ verwarren met ‘het hebben van te hoge verwachtingen’. Vaak realiseren we ons dat onze verwachtingen gebaseerd zijn op de idealisering van onze vriendschappen, relaties en hetgeen we ondernemen.

Verwachtingen zijn een tweesnijdend zwaard waarvan we moeten weten hoe we dit kunnen gebruiken in ons eigen voordeel. Soms zijn ze zelfs de noodzakelijke drijfveer om ons vooruit te helpen en andere keren zijn ze de meest directe weg naar een persoonlijke teleurstelling. Het hebben van positieve verwachtingen over iets is een manier om je hoopvol te voelen, wat je helpt te anticiperen op het bevredigende resultaat van een situatie. Het gevaar ontstaat wanneer we overmatig optimistisch worden, ook al zou het beter zijn om het onrealistisch te noemen.

“Verwacht het beste, plan en ga van het slechtste uit en wees voorbereid om verrast te worden.”
-Denis Waitley-

Nederigheid, het recept tegen onrealistische verwachtingen

Nederigheid kan worden gedefinieerd als het bewustzijn van onze eigen zwaktes en beperkingen en handelen in overeenstemming met deze kennis. We kunnen trots op onszelf zijn wanneer we onze successen en verbeteringen erkennen zonder ons superieur tegenover de rest van de mensheid te voelen. We zouden allemaal elke dag een beetje moeite moeten doen om onze nederigheid te oefenen.

Nederigheid cultiveren zal ons distantiëren van onevenredige trots. Een hoogmoedig of té trots persoon verbergt zijn gebrek aan kennis om bepaalde situaties aan te gaan. Een hoogmoedig persoon voelt zich beter en belangrijker dan diegenen om hem heen en zodoende moeten zijn doelen altijd groter en beter zijn dan die van anderen, wat er soms toe leidt dat hij nogal incoherente doelen creëert met zijn overschatte vaardigheden.

Bescheiden mensen zijn authentieke mensen, zonder complexen, met veel zelfvertrouwen. Het zijn mensen die zo zeker van zichzelf zijn dat ze het niet elke dag van de daken hoeven schreeuwen. Het zijn mensen die interessant zijn, ons infecteren met hoop en passie en die genieten van elke dag van hun leven.

“Het geheim van wijsheid, kracht en kennis is nederigheid.”
-Ernest Hemingway-

Het beoefenen van dankbaarheid helpt ons de kleine dingen te waarderen

Het uitoefenen van dankbaarheid is een van de belangrijkste activiteiten die we kunnen ondergaan en een geweldige bron van welzijn. Naast dat we ons beter voelen over onszelf en anderen beter laten voelen, zal het ons in staat stellen om veranderingen en verbeteringen uit te voeren op een bewuste en serene manier, waarbij we onszelf distantiëren van urgentie.

Er zijn mensen die voor alles wat op hun pad komt in het leven dankbaar zijn, zonder enige schijnbare moeite van hun kant, en dan zijn er anderen die dit ongelooflijk moeilijk vinden omdat ze nog niet hebben geleerd hoe dit te doen. Klagende en permanent ontevreden houdingen leiden er niet toe dat we gelukkig of tevreden zijn met wat we hebben.

Het maakt niet uit hoeveel we behalen of hebben, als we alleen maar focussen op wat we niet hebben in plaats van dankbaar te zijn voor wat we wel hebben, zullen we veroordeeld zijn tot ongelukkigheid. Dankbaarheid is een attitude die geboren wordt uit bescheidenheid en dit is waarom we eerst bescheiden moeten zijn, willen we dankbaar zijn: een kwaliteit waaraan het ontevreden mensen aan ontbreekt.

Het uiten van dankbaarheid, van een simpele glimlach tot een ‘dankjewel‘, laat anderen weten dat hun aanwezigheid, woorden of acties belangrijk zijn en dat ze ons op een of andere manier helpen met de dingen die ze doen. Het is een manier om respect te betuigen en te waarderen wat anderen voor ons doen, onafhankelijk van wat hun motivatie daarvoor is.

Als we elke morgen verwachten om wakker te worden, zullen we ons waarschijnlijk niet erg dankbaar voelen voor het feit dat we leven.