Susan Lee Smalley en genveranderingen door meditatie
Dr. Susan Lee Smalley heeft betoogd dat het mogelijk is om genveranderingen door middel van meditatie te bereiken. Ze is niet de enige die dit heeft geclaimd. Smalley is echter een van de belangrijkste pleitbezorgers vanwege haar uitgebreide kennis op dit gebied.
Susan Lee Smalley is een antropoloog met een Ph.D. in medische genetica. Ze is de directeur van het Mindful Awareness Research Center (MARC) en een van de eersten die het heeft over genveranderingen door meditatie. Ze beweert dat uit onderzoek blijkt dat er veranderingen zijn in ten minste 15 genen bij mensen die mediteren.
Smalley heeft betoogd dat neuroplasticiteit, het vermogen van de hersenen om te veranderen naarmate het nieuwe ervaringen opdoet, ook effecten zou hebben op genetisch niveau.
Ze verklaarde dat het meest interessante aan de verandering van genen door meditatie het feit is dat het een manier zou zijn om zelf ingrijpende wijzigingen teweeg te brengen door een vrijwillige belevenis.
Een voorlopig onderzoek
Enige tijd geleden geloofden wetenschappers dat de genetische informatie waarmee elke persoon werd geboren onveranderlijk was. Ze dachten dat het een soort definitieve programmering was, vastgesteld vanaf de geboorte.
Na verloop van tijd hebben ze dit opnieuw geëvalueerd. Tegenwoordig weten we dat genetische informatie feitelijk zeer flexibel is, en dat dit van toepassing is op alle leeftijden.
Een van de onderzoeksprojecten (link in het Engels) die die flexibiliteit bewees, en dat later aanleiding gaf tot de studie van het veranderen van genen door middel van meditatie, werd uitgevoerd door Michael Meaney van de McGill Universiteit in Montreal.
Hij en zijn team observeerden epigenetische veranderingen in de hersenen van knaagdieren die tijdens hun eerste levensweken niet voldoende moederlijke zorg hadden gekregen.
Dit leidde al op jonge leeftijd tot chronische stress bij de dieren. Vrouwtjes die deze epigenetische modificatie hadden ondergaan, gedroegen zich ook onzorgvuldig met hun eigen nakomelingen.
Als ze echter werden vervangen door liefhebbende pleegmoeders, groeiden de jongen normaal. Dit toonde aan dat genetica flexibel was en ook dat mentale ervaringen veranderingen in genen konden veroorzaken.
Een onthullende studie van genveranderingen door meditatie
De Universiteit van Wisconsin-Madison voerde een onderzoek (link in het Engels) uit naar meditatie en behaalde opvallende resultaten. Dit is een van de baanbrekende studies op het gebied van genveranderingen door meditatie en is van grote waarde.
Wat de onderzoekers deden, was de lichamelijke veranderingen analyseren die zich voordeden bij twee groepen mensen. De ene groep mediteerde, terwijl de andere stille activiteiten uitvoerde die geen verband hielden met meditatie.
Uiteindelijk ontdekten ze dat degenen die mediteerden veranderingen in de genen RIPK2 en COX2 hadden ervaren. Deze zijn gerelateerd aan ontstekingsprocessen. De moleculen die deze veranderingen duidelijk maakten, analyseerde men bij het Institute of Biomedical Research Barcelona (IIBB-CSIC-IDIBAPS).
Perla Kaliman, de hoofdauteur van het artikel, wees erop dat ze een epigenetische verandering in het genoom hadden ontdekt als gevolg van meditatie. Ze maakte echter duidelijk dat het nog te vroeg is om definitieve conclusies te trekken.
Stress en meditatie
Chronische stress is een van de factoren die experts in verband hebben gebracht met een groot aantal chronische ziekten, naast hun effect op een aantal stemmingstoornissen en psychische stoornissen.
Het wordt ook geassocieerd met veroudering, zowel cerebrale als algemene lichaamsveroudering. Het verminderen van stress is een van de meest gedocumenteerde effecten van meditatie.
Op basis van studies is het nu mogelijk om het idee te veronderstellen dat stress epigenetische veranderingen veroorzaakt en dat meditatie deze kan omkeren.
Ook beweert Susan Lee Smalley dat mensen die de staat van zogenaamde ‘volledige aandacht’ bereiken, meer activiteit ervaren in de frontale cortex, wat het gevoel van stress beïnvloedt. Als ze dit een tijdje volhouden, veranderen de genetische patronen van stress.
Het is belangrijk op te merken dat epigenetische veranderingen modificaties zijn die bepaalde genetische factoren ‘tot zwijgen kunnen brengen’. Deskundigen concluderen dat dit de reden is waarom DNA ons ‘lot’ niet bepaalt.
Iemand kan bijvoorbeeld worden geboren met een gen dat hem of haar vatbaar maakt voor kanker, maar een epigenetische verandering kan dat gen ‘tot zwijgen brengen’. Vandaar het belang van al deze onderzoeken en hun mogelijke conclusies.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Fitzgerald, P. ¿Puede la meditación cambiar tu cerebro y afectar tus genes?
