Socialisering en het belang voor de ontwikkeling van de hersenen

Mensen zijn sociale wezens. Om te overleven moeten ze in contact komen met anderen. Mensen kunnen zich dus niet ontwikkelen als ze afgezonderd zijn. Je kan zeggen dat de interactie met andere mensen de beste manier is om de hersenen volledig te laten ontwikkelen. In dit artikel bespreken we het belang van socialisering voor de ontwikkeling van de hersenen.

Het is dus heel belangrijk om vriendschappen tot stand te brengen. Dit is immers positief voor onze geestelijke gezondheid. Het zal ook de hersenen zo actief mogelijk houden. We kunnen dus zeggen dat sociale mensen de gezondheid van hun hersenen stimuleren. Door te socialiseren beschermen ze hun hersenen tegen cognitieve achteruitgang en dementie.

Recente onderzoeken in de biologische antropologie tonen het belang van socialisering aan in de evolutionaire ontwikkeling van de hersenen. Zonder sociale relaties zouden we nooit geworden zijn wat we vandaag zijn.

Helaas hebben vele gevallen ook aangetoond wat er gebeurt wanneer iemand de eerste levensjaren in isolement doorbrengt. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de zogenaamde verwilderde kinderen of ‘wilde kinderen’.

In dit artikel bespreken we hoe socialisering gunstig kan zijn voor de ontwikkeling van de hersenen. We bekijken ook de negatieve effecten wanneer socialisering ontbreekt.

Socialisering en de oorsprong van de mensheid

Menselijke wezens hebben heel complexe hersenen. Dankzij onze hersenen kunnen we door middel van de taal een communicatiesysteem ontwikkelen. Bovendien stellen onze hersenen ons in staat om ingewikkelde beslissingen te nemen. Ze maken het mogelijk om met onze eigen handen dingen te creëren en zelfs andere soorten en de omgeving om ons heen te domineren.

Daniel White is een specialist in de evolutie van de hersenen. Volgens hem zorgt socialisering ervoor dat deze enorme ontwikkeling kan plaatsvinden. Hij beweert dat het leven in een samenleving de evolutie van onze hersenen aangemoedigd heeft.

De verschillende omgevingsfactoren en sociale omstandigheden waren prikkels die de hersenen hielpen om superieure processen te ontwikkelen. Dit leidde tot hersenen met een groter vermogen om dingen te onthouden. Het gaf mensen ook de mogelijkheid om taal te gebruiken.

Door de menselijke hersenen te vergelijken met die van andere primaten kunnen we exact het belang waarderen van socialisering voor de ontwikkeling van de hersenen. De hersenen van een chimpansee groeien tijdens de zwangerschap.

Wanneer ze geboren worden, zijn de hersenen bijna volledig ontwikkeld. Twee jaar na de geboorte hebben de hersenen van een chimpansee de omvang van de hersenen van een volwassen chimpansee.

De ontwikkeling van de hersenen

Bij menselijke wezens ontwikkelen de hersenen zich gedurende de zwangerschap en langer dan de eerste twee levensjaren. Onze hersenen hebben dus pas de omvang van volwassen hersenen wanneer we zeven jaar oud zijn. Op dit moment zijn we klaar voor onze eerste eenvoudige sociale interacties.

De hersenen blijven niet verder groeien. Toch vormen de hersenen zich steeds verder tot we 25 jaar oud zijn. In deze periode speelt socialisering een heel belangrijke rol in de ontwikkeling van de hersenen.

De effecten op de hersenen van een gebrek aan socialisering in de kinderjaren

Een gebrek aan socialisering tast de ontwikkeling van de hersenen op verschillende manieren aan. Het berokkent zoveel schade dat het de ontwikkeling van de hersenen in het algemeen beïnvloedt en vertraagt. Dit is vooral het geval in de eerste levensjaren.

Het ontbreken van sociale relaties die mensen in contact brengen met kwaliteitsvolle interacties, heeft dus niet alleen een invloed op de gemoedstoestand en het gedrag. Het heeft echter ook een effect op de cognitieve gezondheid en de motorische vaardigheden.

Een tekort aan socialisering heeft zelfs nog sterkere negatieve effecten tijdens de kinderjaren. In de eerste levensjaren verwerven en vervolmaken mensen vele superieure psychologische processen zoals de taal. Om deze effecten beter te begrijpen zullen we twee specifieke gevallen bespreken.

Het verhaal van Genie

Genie werd als kind door haar ouders gevangengezet tot ze 13 jaar oud was. Ze had geen enkele vorm van emotionele stimulatie of kansen op socialisering. Dit hield het kind tegen om taalvaardigheden te verwerven. Ze kon alleen maar bepaalde geluiden maken waarmee ze op uitwendige prikkels reageerde.

Specialisten begonnen haar te onderzoeken en te behandelen toen ze 13 jaar oud was. Toch is ze er nooit in geslaagd om een complexe taal op een vloeiende manier te spreken.

Het verhaal van het verwilderde kind uit Aveyron

Dit is nog een ander gelijksoortig geval: het verhaal van het verwilderde kind van Aveyron uit de jaren 1800. Hij was een kind van 12 jaar oud. Mensen vonden hem in het departement Aveyron in Frankrijk.

Hij klom in bomen en liep naakt rond. Net als Genie sprak hij niet. Hij liep zelfs net als een chimpansee. Zijn ouders hadden hem achtergelaten (of waren overleden toen hij klein was). Hij had dus nooit met iemand gesocialiseerd.

Deze twee gevallen zijn specifieke voorbeelden van wat er met een menselijk wezen kan gebeuren als ze niet socialiseren.

Socialisering en het belang voor de ontwikkeling van de hersenen

Socialisering daagt de hersenen uit en houdt ze actief. Vooral in de meer gevorderde levensfasen is het van levensbelang. Het kan immers mentale achteruitgang voorkomen die veroorzaakt wordt door een lage hersenactiviteit.

Om van deze voordelen te genieten moeten we dus proberen om zo sociaal mogelijk te zijn. Door middel van gesprekken moeten we met anderen in wisselwerking treden. Ook schrijven is een geweldige mogelijkheid.

De mensen die de neiging hebben om op zichzelf te zijn, kunnen de volgende dingen proberen om meer te socialiseren:

• Plan meer ontmoetingen met vrienden en familie: Zelfs lange en regelmatige telefoontjes kunnen dezelfde effecten hebben.
• Word lid van een club of van een organisatie: Doe activiteiten die je leuk vindt en maak nieuwe vrienden. Je zal dan jouw lichaam en jouw handen bezig houden. Jouw hersenen zullen ook actief blijven dankzij de socialisering.
• Vermijd sociale afzondering: Ga uit, praat en wissel ideeën uit met andere mensen.
• Maak vrienden die ouder of jonger zijn dan jij bent: Oudere mensen kunnen profiteren van de geestelijke en lichamelijke snelheid van jonge mensen. Jonge mensen kunnen ook nieuwe dingen leren van oudere mensen.
• Romantische relaties: Zelfs een romantische relatie stimuleert de hersenen op vele manieren, op voorwaarde dat de relatie niet giftig is.
• Professionele hulp: Als je begint met jezelf meer af te zonderen, dan moet je professionele hulp zoeken. Er bestaan telefonische hulplijnen en sociale centra die jou kunnen helpen. Het kan ook een goed idee zijn om een psycholoog te raadplegen.