Sekssomnia: slaapseks

5 minuten

Sekssomnia leidt ertoe dat mensen seksueel gedrag vertonen terwijl ze slapen, hun bedpartners schenden of zelfs zichzelf pijn doen. Lees meer in dit artikel.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Elena Sanz.

Laatste update: 08 juli, 2023

De menselijke geest is fascinerend en complex. Veel van de veranderingen in normale cognitieve en motorische processen zijn op zijn zachtst gezegd verrassend. Dit is het geval bij sekssomnia, ook bekend als slaapseks. Dit is een aandoening die vaak wordt afgebeeld in fictieve films en tv-series. Het is echter een echte aandoening die aanzienlijke gevolgen heeft voor de patiënten.

Misschien heb je wel eens gehoord van andere verschijnselen die zich voordoen tijdens je slaap, zoals nachtmerries, slaapwandelen of slaapverlamming.

Hoewel verschillend in hun kenmerken en manifestaties, worden deze in dezelfde diagnostische categorie ingedeeld als sekssomnie. Maar deze laatste komt minder vaak voor. Bovendien is er niet veel over bekend, zowel bij de algemene bevolking als bij clinici.

In dit artikel leggen we uit wat sekssomnia inhoudt, waarom het voorkomt en wat eraan gedaan kan worden.

Sekssomnia of slaapseks

Mensen die aan deze aandoening lijden, vertonen ongepast en onbewust seksueel gedrag tijdens de diepe slaap. Na het inslapen nemen ze onbewust seksueel gedrag aan of proberen dat te doen. Als ze wakker worden, herinneren ze zich er niets meer van. Zo wordt sekssomnia gedefinieerd door de International Classification of Sleep Disorders (ICSD).

Sekssomnia leidt tot masturbatie of pogingen tot geslachtsgemeenschap, hetzij met een partner die in hetzelfde bed slaapt, hetzij met een andere persoon die zich in een andere kamer kan bevinden. Dit gedrag is echter niet gepland of bedoeld.

In feite verschilt het kwalitatief van de manier waarop de patiënt zich gewoonlijk gedraagt als hij wakker is. Ze kunnen bijvoorbeeld brutaler of zelfs gewelddadiger gedrag vertonen.

Op klinisch niveau wordt sekssomnia gerekend tot de subtypes van parasomnieën. Dit zijn abnormale gedragingen die geassocieerd worden met slaap. In het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V) wordt deze aandoening weergegeven als slaapgerelateerd seksueel gedrag en valt het onder de aandoening slaapwandelen.

De symptomen van sekssomnia

De kenmerken van deze aandoening worden belicht in een artikel (Spaanse link) dat is gepubliceerd in het tijdschrift Neurología:

Bij het wakker worden en erachter komen wat er is gebeurd, voelt de patiënt zich meestal beschaamd en spijtig.
Ze ervaren seksuele opwinding die gepaard gaat met autonome activering. Bijvoorbeeld erecties, vaginale lubricatie en zelfs orgasmes.
Het gedrag is ongepast en ongewoon. Dit betekent dat het niet past bij het karakter van de patiënt en afwijkt van hun gebruikelijke manier van handelen.
Ze zijn zich niet bewust van hun acties en ervaren volledig geheugenverlies over de episode. Hoewel het mogelijk is dat ze op een bepaald moment tijdens de ervaring wakker worden, blijven ze meestal slapen.
De motorische activering die plaatsvindt, maakt plaats voor onwillekeurig seksueel gedrag. Bijvoorbeeld ruwe masturbatie, het aanraken van een partner, pogingen tot geslachtsgemeenschap of andere seksuele praktijken, of luide kreunen en uitroepen van seksuele inhoud.

Stel in bed — Na een episode van sekssomnia kan het zijn dat de patiënt zich niet meer herinnert wat er is gebeurd.

Oorzaken van sekssomnia

Deze stoornis is zeldzaam. Er is dan ook weinig medische informatie en klinische literatuur over dit onderwerp. Dit kan deels te wijten zijn aan de bescheidenheid die lijders voelen om over hun ervaringen te praten en professionele hulp te vragen. In veel gevallen weten ze niet wat er met hen aan de hand is en hun partner praat er ook niet over.

Volgens het Instituto del Sueño, Madrid (Slaapinstituut Spanje – Spaanse link) lijdt ongeveer twee procent van de wereldbevolking aan deze parasomnie. Nieuw onderzoek suggereert echter dat het nog vaker voorkomt. Een studie gepubliceerd in Sleep Medicine suggereert namelijk dat sekssomnia ongeveer 19,4 procent van alle NREM parasomnia’s uitmaakt.

Desondanks is het onderzoek (Engelse link) naar deze stoornis schaars en zijn de oorzaken nog niet volledig opgehelderd. Er wordt echter aangenomen dat genetische en erfelijke aspecten een rol spelen. En, volgens het bovengenoemde onderzoek van het Instituto del Sueño, zijn er verschillende risicofactoren en precipitanten die in verband worden gebracht met sekssomnie. Daaronder zijn:

Angst, stress en vermoeidheid.
Slaaptekort.
Man zijn. (Het komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen).
Alcoholgebruik.
Relatieproblemen.
Andere gelijktijdige psychologische stoornissen.
Andere comorbide parasomnieën. Bijvoorbeeld slaapwandelen, apneu of rustelozebenensyndroom.

Behandeling van sekssomnie

Deze parasomnie heeft ernstige negatieve gevolgen voor de lijder en zijn naasten. Daarom is het belangrijk om professionele hulp te zoeken en een behandeling te starten.

In de regel wordt de diagnose gesteld na analyse van de medische voorgeschiedenis van de patiënt. De professional zal ook de symptomen bevestigen bij familieleden en vrienden en polysomnografie uitvoeren.

Ze kunnen ook bepaalde medicijnen voorschrijven zoals clonazepam en andere hypnotica om de frequentie van de episodes te helpen verminderen. Dit werd bevestigd in een review (Engelse link) gepubliceerd in Sleep in 2007. Het is echter ook essentieel voor de patiënt om zijn slaaphygiëne aan te passen, om te voorkomen dat hij gefragmenteerd of onvoldoende rust krijgt.

Daarnaast is het ook nuttig om in te grijpen bij andere bijkomende aandoeningen. Dit werd bevestigd in een onderzoek (Engelse link) dat in 2016 werd gepubliceerd in Sleep Science .

Man schaamt zich — Sekssomnia leidt tot schaamte- en schuldgevoelens.

Conclusie

Sekssomnia is zeldzaam, maar heeft een enorme impact op het leven van patiënten. Het kan namelijk gevoelens van verwarring, schaamte en schuld veroorzaken, leiden tot huwelijksproblemen en angst in een relatie, en zelfs resulteren in strafrechtelijke en juridische procedures.

Daarom is het belangrijk om deze aandoening niet te negeren en altijd professionele hulp te zoeken. Met de juiste interventie is het mogelijk om het optreden van episodes te minimaliseren of ze te laten verdwijnen.