Het gebruik van schrijven als een therapeutisch hulpmiddel

Psychologische therapie pakt vele verschillende problemen, stoornissen en persoonlijke moeilijkheden aan. Psychologen beoefenen psychotherapie (de bekendste manier om “psychologie” toe te passen). Ze moeten creatief zijn wanneer ze therapeutische instrumenten uitkiezen, ontwerpen of aanpassen. We zullen uitleggen waarom men schrijven als een therapeutisch hulpmiddel gebruikt.

Elke patiënt heeft de juiste vorm van therapie nodig voor zijn individuele behoeften. Schrijven is één van de meest gebruikte technieken in de psychotherapie.

Er zijn verschillende manieren om schrijven als een therapeutisch hulpmiddel te gebruiken. Ze hebben echter allemaal hetzelfde doel. De bedoeling is om naar buiten te brengen wat de patiënt op geestelijk vlak ervaart.

Dat kunnen gedachten, twijfels, verlangens, doelen, plannen, gevoelens en emoties zijn. Over al deze dingen schrijven zonder enige richtlijn of professioneel advies werkt niet noodzakelijk therapeutisch. Het is dus slechts therapeutisch wanneer het richtlijnen heeft.

Welke soorten mensen kunnen schrijven als een therapeutisch hulpmiddel gebruiken?

Tijdens de therapie gebruiken vele patiënten schrijven als een therapeutisch hulpmiddel in verschillende situaties en om een verscheidenheid aan redenen. Therapeuten bevelen deze techniek echter aan bij specifieke patiënten en voor specifieke problemen.

Ten eerste bevelen psychologen deze methode aan voor patiënten die voldoende vaardigheden bezitten in lezen en schrijven. Deze personen zijn in staat om de opdracht op een goede manier uit te voeren.

Het moeten dus in feite mensen zijn die niet bang zijn om te schrijven. Bovendien moeten deze patiënten ook kunnen schrijven zonder een gevoel van onkunde of minderwaardigheid te ervaren.

In die zin betekent dit dat schrijven voor de patiënt een “veilige gok” moet zijn. Het is ook mogelijk dat de patiënt de nodige vaardigheden bezit maar niet gelooft dat hij of zij in staat is om met een therapeutisch doel te schrijven.

In dit geval is het nodig om te werken aan aspecten zoals het zelfvertrouwen, het zelfbeeld en de eigen doeltreffendheid in de therapie. Dit moet gebeuren vóór men overgaat tot schrijven. Zodra de patiënt aan alle deze problemen gewerkt heeft, kan hij gebruik maken van schrijven als een therapeutisch hulpmiddel.

Ten tweede helpt schrijven echt de patiënten die het moeilijk hebben om bepaalde dingen onder woorden te brengen. Deze personen kunnen moeilijk verwoorden wat hen overkomt of wat ze voelen, denken of willen. Voor deze mensen is schrijven een manier om wat hen raakt, los te laten zonder druk of schaamte te voelen.

Schrijven over gedachten, gevoelens en verlangens is ook één van de beste manieren om hierin orde te brengen. Door dit alles te organiseren vormt de patiënt de chaos om tot hanteerbare, heldere ideeën. Bij erg introverte personen kan het dus goed zijn om schrijven als een therapeutisch hulpmiddel te gebruiken.

Wanneer gebruikt men schrijven als een therapeutisch hulpmiddel?

De eerste stap is dus duidelijk weten dat de patiënt de therapeutische schrijfopdracht kan uitvoeren. Daarna moeten we het schrijven aan hun specifieke situatie aanpassen. Psychologen kiezen het vaakst in de volgende situaties voor het gebruik van schrijven:

• Emotioneel sturen van ongemakkelijke gevoelens die een gevolg zijn van vroegere gebeurtenissen.
• Traumatische herinneringen.
• Posttraumatische stressstoornis.
• Seksueel misbruik.
• Zich voorbereiden op een relatiebreuk.
• Veranderingen in je leven doorvoeren.
• Een perspectief vinden wanneer je met een probleem geconfronteerd wordt.
• Het zelfvertrouwen verbeteren.
• Terugval voorkomen (zowel in het geval van verslaving als bij angststoornissen of depressie).

Je kan dit instrument dus gebruiken in situaties binnen de klinische psychologie. In dit geval is er dus sprake van een diagnose. Je kan het echter ook gebruiken om te coachen en bij persoonlijke veranderingen.

Dit is namelijk het beste hulpmiddel om doelen te stellen en een plan op te maken om ze te verwezenlijken. Je ziet dan op papier wat je wil bereiken en denkt na over hoe je het kan bereiken. Dit is dus ook een motiverende strategie die toelaat jouw aandacht te richten op wat je werkelijk moet doen.

De meestvoorkomende opdrachten bij het therapeutisch gebruik van schrijven

Het gebruik van schrijven als een therapeutisch hulpmiddel gebeurt met specifieke doelstellingen. Bij de opdrachten die het meest voorkomen, vinden we drie categorieën: brieven, zinnen of mantra’s, en dagboeken. Men gebruikt brieven meestal in de psychotherapie.

Wat psychologen het meest toepassen, is de patiënt vragen een brief naar zichzelf, naar iemand anders of zelfs naar een symptoom te schrijven. De psycholoog vraagt dan aan de patiënt om in de brief alles uit te drukken wat hij denkt of voelt. Tijdens een therapiesessie werken ze daarna verder op wat de patiënt geschreven heeft.

Anderzijds gebruiken psychologen ook zinnen of mantra’s als een manier om de patiënt zichzelf te leren sturen en belangrijke persoonlijke eigenschappen te laten onthouden. Zinnen en mantra’s helpen patiënten om zichzelf te motiveren of te vermijden dat ze meerdere keren over hetzelfde probleem struikelen.

In deze gevallen vraagt de psycholoog de patiënt om de mantra op een post-it te schrijven. De patiënt moet deze boodschap duidelijk in het zicht plaatsen of de zin of de boodschap in zijn portefeuille met zich meedragen. De reden is dat ze het op die manier kunnen bekijken en hun motivatie terugwinnen op momenten dat ze het kunnen nodig hebben.

Tenslotte kan je ook gebruik maken van dagboeken. De patiënt schrijft dan elke dag over een bepaald onderwerp (dat de psycholoog zorgvuldig uitkiest). Aan de hand van de dagboeken kan de patiënt ook zelf zien hoe zijn probleem evolueert.

Hij kan zijn verbeteringen en zijn veranderingen opvolgen. In alle gevallen moet alle inhoud van het dagboek tijdens de therapiesessie behandeld worden.

Het moment waarop schrijven een therapeutisch effect heeft

De patiënt heeft dus iets opgeschreven. Wil dit schrijven echter therapeutisch zijn, dan moet de psycholoog het tijdens een sessie samen met de patiënt bespreken. Dit is het moment waarop ze het beste uit dit instrument kunnen halen. Ook dit is belangrijk om op te merken.

De patiënt voelt niet noodzakelijk verlichting door alleen maar te schrijven. Het wordt meestal nuttig tijdens de therapie. Dan interpreteren ze samen met de therapeut de dingen die ze opgeschreven hebben.