Sadfishing: emotionele problemen online plaatsen
Sadfishing is een complex gedrag dat je waarschijnlijk al meer dan eens hebt gezien. Het is wanneer mensen zinnen, teksten en uitdrukkingen met zorgwekkende en zelfs verontrustende emotionele inhoud op hun sociale media plaatsen. Ze zeggen dingen als: “Mijn leven heeft geen zin meer” of “Niemand geeft om mij, ik voel me zo alleen.”
Soms, als je deze berichten leest, denk je misschien dat de persoon gewoon aandacht wil. Dit kan het geval zijn. Deskundigen besteden nu echter extra aandacht aan dit soort opmerkingen op sociale media.
Hoe weet je of iemand echt om hulp vraagt? Hoe kun je het verschil zien tussen een aandachtzoeker en iemand die ten einde raad is? Dit is iets waar je misschien meer aandacht aan zou moeten besteden.
Sadfishing, de meest trieste online berichten
Sommige nieuwe termen die worden gebruikt om gedrag en situaties te beschrijven zijn makkelijker te onthouden dan andere. Sadfishing is er daar één van. Het verwijst naar een persoon die zijn emoties en negatieve gedachten uitzendt naar een online gemeenschap.
Zoals we hierboven al zeiden, ben je dit fenomeen waarschijnlijk al eens tegengekomen. Als je de neiging hebt om er interesse in te tonen, dan is dat meestal om twee redenen:
- Ten eerste om te leren hoe andere lezers deze berichten beoordelen en ermee omgaan.
- Ten tweede om te ontdekken of de persoon echt om hulp vraagt.
Ik ben hier, geef me wat aandacht
In sommige gevallen is het gewoon een roep om aandacht. Het is als een kind dat tegen een volwassene schreeuwt. De persoon wil gewoon gehoord worden en dat bereiken ze door een beroep te doen op de emoties van de volwassene. Ze proberen niet te manipuleren of te bedriegen. Het is een cathartische oefening om bevestiging te zoeken.
In de afgelopen maanden, als gevolg van de pandemie en de lockdowns, is het fenomeen sadfishing toegenomen. Zoals we allemaal weten, wordt er meestal met empathie gereageerd als mensen hun emoties bespelen.
Daarom zijn berichten als “Ik ben ten einde raad” of “Ik voel me erg verdrietig” niet alleen pogingen om aandacht te trekken, maar ook om steun te krijgen. Deze mensen willen geloven dat anderen zich ook zo voelen en dat ze niet alleen zijn.
Jongeren tussen de 14 en 22 jaar doen het meest aan sadfishing
Als je twijfelt of de persoon alleen maar aandacht wil of echt om hulp vraagt, is het beter om bij de laatste optie te blijven en te reageren. Want het kost niets om te vragen of het goed met iemand gaat. In feite kun je altijd privé contact opnemen en zeggen dat ze contact met je op moeten nemen als ze willen praten.
Studies uitgevoerd door de afdeling Kindergeneeskunde van Providence St. Joseph Health in Washington beweren dat jongeren tussen de 14 en 22 jaar sociale media zien als hun enige manier van contact met anderen. Daarom zijn de berichten die ze uitzenden vaak echte oproepen om hulp.
Reageer op de posters van de berichten
Het internet is ons venster op de wereld. We hebben zelfs het punt bereikt dat het beste communicatieplatform vaak sociale media zijn. In feite gebruiken veel mensen sociale media als een middel om hun gedachten en zorgen te ventileren. Voor jongeren is het hun taal, hun kanaal en hun toevluchtsoord. We kunnen dit feit niet over het hoofd zien.
In het licht van praktijken zoals sadfishing, is het extreem moeilijk om te bepalen wat echt is en wat niet. Je moet altijd het volgende in gedachten houden:
- Het beste is om privé met de persoon te communiceren en je steun aan te bieden.
- Als je reageert op de berichten, bied dan niet alleen je medeleven aan. Klik niet op “vind ik leuk” of zeg “ik voel precies hetzelfde.” Wees in plaats daarvan empathisch. Probeer zinnen als, “Het spijt me echt wat je doormaakt. Hoe kan ik helpen?”
Het gevaar van het publiceren van gevoelens op sociale media
Het is nooit een goed idee. Als je door een slechte periode gaat, is het niet gepast om dit uit te zenden op sociale media. Daar zijn veel redenen voor. Alles wat je zegt wordt openbaar.
Ten tweede zijn er trollen. Mensen die wat je hebt geschreven tegen je gebruiken. Ze zullen je belachelijk maken en vernederen. Dit vergroot je lijden. Ten derde, onthoud dat niet iedereen goede raad geeft.
Iemand kan goede bedoelingen hebben. Ze kunnen je echter iets vertellen waardoor je je nog slechter gaat voelen. Wat je op dit moment het meest nodig hebt, is begrip. Het is altijd beter voor je om echte hulp te krijgen van experts.
Tot slot kunnen we alleen maar herhalen wat we al gezegd hebben. Negeer geen berichten van mensen waarvan je denkt dat ze hulp nodig hebben. Soms is degene die de meeste hulp nodig heeft degene die het minste geluid maakt, maar stilletjes berichten plaatst op hun Twitter of Facebook.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Rideout, V., & Fox, S. (2018). Digital health practices, social media use, and mental well-being among teens and young adults in the US. Abstracts, and Reports. 1093. https://digitalcommons.psjhealth.org/publications/1093
- Scott, G. G., Brodie, Z. P., Wilson, M. J., Ivory, L., Hand, C. J., & Sereno, S. C. (2020). Celebrity abuse on Twitter: The impact of tweet valence, volume of abuse, and dark triad personality factors on victim blaming and perceptions of severity. Computers in Human Behavior, 103, 109-119. https://doi.org/10.1016/j.chb.2019.09.020