Programma's om te stoppen met roken
Veel rokers willen stoppen. Er zijn er echter ook veel die zich niet voorbereid voelen om de uitdaging aan te gaan en slechts een klein percentage van hen zal het zonder hulp aankunnen. Daarom is het belangrijk om op de hoogte te zijn van de verschillende programma’s en methoden om te stoppen met roken die momenteel beschikbaar zijn.
Hoewel het aantal rokers de afgelopen jaren licht is gedaald, zijn de gegevens nog steeds alarmerend. Vooral gezien de ernstige schade die roken toebrengt aan de gezondheid en het grote verslavende vermogen.
Meer dan 70 procent van de rokers beweert dat ze definitief willen stoppen met roken. Toch bereiken maar weinig mensen dit doel op eigen kracht. In het kader van professionele hulp probeert stoppen met roken rokers te helpen om succesvol te stoppen met roken door middel van verschillende procedures.
Stoppen met roken wordt al jaren vanuit verschillende invalshoeken benaderd, wat geleid heeft tot een reeks farmacologische opties en psychologische opties. Momenteel is het regime met het hoogste succespercentage een combinatie van beide behandelingen.
Farmacologische programma’s om te stoppen met roken
Nicotinevervangingstherapie (NRT)
Deze optie bestaat uit het toedienen van nicotine aan de roker (Engelse link) langs een andere weg dan via sigaretten. Op dit gebied zijn er producten zoals kauwgom, pleisters of tabletten om op te zuigen.
De toegediende nicotine moet in een specifieke hoeveelheid zijn. Het moet namelijk voldoende zijn om de symptomen van het ontwenningssyndroom te verminderen, maar onvoldoende om afhankelijkheid te creëren.
Bupropion
Bupropion bevat geen nicotine. De werking richt zich op het verhogen van de beschikbare hoeveelheden dopamine en serotonine in de hersenen. Op deze manier wordt het beloningscircuit van de hersenen op dezelfde manier geactiveerd als wanneer de roker een sigaret rookt.
Psychologische programma’s om te stoppen met roken
Aversieve technieken
De eerste procedures om te stoppen met roken die werden gebruikt op psychologisch gebied waren de zogenaamde aversieve technieken. Hun doel was om de roker tabak niet langer als een prettige stimulus te laten zien, maar op een negatieve manier.
Tot deze technieken behoren snel roken (Spaanse link), verzadiging of rook vasthouden. Snel roken betekent bijvoorbeeld dat de roker sigaretten moet roken zonder te stoppen, waarbij de rook elke zes seconden wordt ingeademd, gedurende ongeveer 20 minuten per keer.
Deze methoden zijn weliswaar effectief, maar hebben duidelijk nadelige bijwerkingen en gezondheidsrisico’s. Daarom zijn ze in onbruik geraakt. Daarom zijn ze in onbruik geraakt.
Gedrags- en cognitieve technieken
Deze therapieën combineren verschillende cognitieve gedragstechnieken. Ze hebben het voordeel dat ze onschadelijk zijn voor de gezondheid van de roker. Ze hebben ook meer succes op de lange termijn. Enkele van de gebruikte technieken zijn
- Progressieve vermindering. Hierbij wordt de hoeveelheid nicotine die de roker binnenkrijgt geleidelijk verminderd. Dit kan door het aantal dagelijkse sigaretten te verminderen of door van het ene merk tabak over te stappen op een ander merk met een lager nicotinegehalte.
- Stimuluscontrole. Veel van de gedragstechnieken richten zich op het feit dat rokers roken associëren met bepaalde plaatsen of tijden van de dag. Geleidelijk worden de situaties waarin niet gerookt mag worden vergroot. Daarom is de ontgifting progressief.
- Probleemoplossing. Het belangrijkste doel van deze techniek is om de zelfredzaamheid van de roker te vergroten. In feite om hen bewust te maken van hun capaciteit en de persoonlijke middelen die ze tot hun beschikking hebben om te stoppen met roken en hun problemen aan te pakken.
Programma’s om te stoppen met roken
De interventie kan zowel individueel als in groepsverband worden uitgevoerd. De sociale component van de groep kan echter een belangrijke bron van motivatie zijn.
Groepsprogramma’s om te stoppen met roken combineren meestal farmacologische en psychologische therapie. Als de roker echter contra-indicaties heeft voor de medicijnen of ze gewoon niet wil innemen, is het mogelijk om het zonder medicijnen te doen.
Deze programma’s duren meestal vier tot acht sessies van tien tot dertig minuten per week. Als de behandeling uitsluitend psychologisch is, zijn er meer sessies nodig.
Het programma is verdeeld in drie fasen. Deze zijn voorbereiding, stoppen en onderhoud. Niet alleen het stoppen met roken komt aan bod, maar ook de essentiële motivatie vooraf. Verder worden er richtlijnen aangeboden aan de deelnemers om eventuele terugvallen in de toekomst op te sporen en aan te pakken.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Becoña, E. (1987). La modificacion del comportamiento de fumar, por medio de la tecnica de fumar rapido. Revista Latinoamericana de Psicología, 19(1), 19-30.
- Rueda, M. G., Villegas, J. R., Rojas, J. S., & Miranda, E. C. Tabaquismo. Terapia farmacológica e intervención psicológica.