Post-universitaire crisissen en hoe ermee om te gaan
Veel studenten denken misschien dat post-universitaire crisissen bijna mythisch zijn... iets dat alleen anderen overkomt. Ze zijn immers heel duidelijk over wat ze in hun eigen leven willen. Ze denken immers meestal dat de universiteit op een natuurlijke manier naar de volgende stap leidt, net zoals de universiteit en de middelbare school dat deden. Eindeloos studeren en dan de komst van werk.
Maar, en nog meer in deze complexe tijden op het gebied van werk, eindigt de universiteit en opent zich een grote afgrond die leidt tot de vraag “Wat nu?” We zullen dit idee onderzoeken en enkele kleine strategieën voorstellen om ermee om te gaan.
Post-universitaire crisissen
Universitaire studie vergt veel routine en toewijding. Lange verplichte studieperiodes, bepaalde studentenactiviteiten en occasionele feestjes nemen bijna het hele leven van een student in beslag.
De universiteit is een manier van leven. Een deel van de motivatie die wordt geboden is de belofte van een mooie toekomst door middel van beelden van pas afgestudeerden die meteen na het afstuderen een goede baan krijgen. Toch is dit niet altijd het geval.
De ervaring die het dichtst bij de werkelijkheid komt, is die van de onderbreking van een routine die sinds de kleuterschool praktisch hetzelfde is: lessen, examens en vakanties, op herhaling. Plotseling strekt zich echter een oneindige tijd voor hen uit, die zij moeten vullen met hun volgende stap.
Inleiding tot de wereld van het werk
Veel universiteitsstudenten moeten lessen combineren met een baan om hun collegegeld te kunnen betalen. Anderen hebben het geluk dat ze slechts een tijdelijke baan nodig hebben of dat ze zich zonder andere bezigheden aan hun carrière kunnen wijden. Maar zelfs met een tijdelijke baan als steun in de rug, is de belangrijkste vraag die zich bij het afronden van de universiteit stelt de volgende: Hoe vind ik een vaste baan?
Wanneer de eerste golf van cv’s onbeantwoord blijft, is het heel gebruikelijk dat alumni overweldigd raken. Wat als ik nooit een baan vind? Moet ik blijven studeren? Hoeveel diploma’s heb je nodig om een fatsoenlijke baan te vinden? vragen ze zich af. Dit, gevoegd bij de verandering in hun levensomstandigheden, brengt voor velen persoonlijke crises (Engelse link) met zich mee.
Post-universitaire crisissen overwinnen
Als je je momenteel in een dergelijke situatie bevindt of bang bent dat je er mee te maken krijgt zodra je je studie hebt afgerond, zijn hier enkele strategieën om je te helpen. We moeten vermelden dat deze vitale sprong een deel van het leven is en meestal vanzelf overgaat. Toch zal het veel gemakkelijker zijn om ermee om te gaan als je deze tips volgt:
- Maak gebruik van de middelen van je universiteit om een baan te vinden na het afronden van je studie. Bijvoorbeeld seminars om je voor te bereiden op de wereld van het werk en contacten tussen je collega’s of professoren. Kom ook te weten welke bedrijven stageplaatsen aanbieden, enz.
- Gebruik een postdoctorale studie niet om aan de crisis te ontsnappen als je klaar bent met je studie. Probeer eerst de wereld van het werk (Engelse link) uit. Als je dan merkt dat je voor je beroep aanvullende kwalificaties nodig hebt, kun je die met meer vertrouwen tegemoet treden.
- Als je je een stage kunt veroorloven, ga er dan voor. Ze kosten weinig of niets, en bedrijven maken er vaak gebruik van om goedkope arbeidskrachten te krijgen. Inderdaad, als je een gelegenheid vindt om je pas verworven beroep uit te oefenen en het bevalt je, maak er dan gebruik van. Het is een goede manier om contacten en ervaring op te doen die je kunnen helpen wanneer je later naar een betere baan solliciteert.
- Maak gebruik van de portalen en de hulp die aan pas afgestudeerden wordt aangeboden. Je bent niet de enige die deze crisis doormaakt en velen die hetzelfde hebben meegemaakt, hebben het probleem omgedraaid en online groepen en hulpbronnen voor pas afgestudeerden opgericht. Deze platforms betekenen dat je steun kunt krijgen van anderen in dezelfde situatie als jij.
Het einde van de race is niet het einde van de wereld
Ze vertellen je dat het het begin van je leven is. Je hebt echter het gevoel dat het net zo snel van je wegloopt als je het kunt benaderen. In feite is de wereld van het werk een jungle waarin je momenten van woede, onrechtvaardigheid en angst zult ervaren.
Dat gezegd hebbende, je zult niet alleen zijn, je zult collega’s, leraren en andere professionals hebben om op terug te vallen. Zo zul je de grootste obstakels in je leven overwinnen.
Vergeet niet dat dankzij mensen zoals jij projecten ontstaan die het leven van anderen verbeteren, veilige ruimten creëren voor iedereen en de weg bereiden voor degenen die na jou komen. Je werk en je inspanningen zijn waardevol. Bovendien verdien je een fatsoenlijke behandeling en kun je de sleutel zijn tot verandering.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Ceyhan, A. A., Ceyhan, E., & Kurtyılmaz, Y. (2009). Investigation of University Students’ Depression. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), (36).
- Schwartz, V., & Kay, J. (2009). The crisis in college and university mental health. Psychiatric Times, 26(10), 32-32.
- Black, A. S. (2010). “Halfway between somewhere and nothing”: A exploration of the quarter-life crisis and life satisfaction among graduate students. University of Arkansas.
- Robinson, O. C. (2019). A longitudinal mixed-methods case study of quarter-life crisis during the post-university transition: Locked-out and locked-in forms in combination. Emerging adulthood, 7(3), 167-179.
