Penelope, de mythe van de vrouw die eeuwig wacht

Trouw moet op de proef worden gesteld in het verhaal van Penelope. Er is geen zekerheid of ze het ‘geslaagd’ heeft. De impliciete boodschap van het verhaal is duidelijk: de afwezigheid van de geliefde man van een vrouw zet haar leven in de wacht.

De mythe van Penelope maakt deel uit van het epische gedicht De Odyssee, geschreven door Homerus. De functie van een episch gedicht is onder andere om rolmodellen te bouwen die mensen kunnen imiteren. De personages in dit verhaal zijn dus archetypisch.

Met andere woorden, ze synthetiseren een reeks waarden en vaardigheden die van hen de ideale modellen maken om na te volgen voor het leven binnen een samenleving.

Zoals vaak het geval is met deze mythische verhalen, zijn de interessantste boodschappen de boodschappen die tussen de regels door komen. Het verhaal van Penelope is heel mooi, maar ook onthullend als je goed kijkt naar wat het vertegenwoordigt vanuit een cultureel standpunt. Het gaat over het vrouwelijke en de positie van de vrouw in relaties in het bijzonder.

Penelope is het symbool van toewijding en zelfopoffering, maar ze vertoont ook eigenschappen die in verschillende mythologieën voorkomen. Deze eigenschappen gaan over sluwheid en het vermogen om te bedriegen als middel om een doel te bereiken. Het vrouwelijke verschijnt dus als een dubbelzinnig, onbetrouwbaar en tegelijkertijd gevaarlijk terrein.

Het verhaal van Penelope

Volgens het verhaal van Homerus werd Penelope in Sparta geboren als dochter van een zoetwaternimf en de koning van de streek.

Het verhaal begint pas echt als Odysseus, een dappere krijger, zich eenzaam voelt en besluit op zoek te gaan naar een partner die hem kan troosten en gezelschap kan houden. Zijn zoektocht brengt hem naar Sparta, waar hij de mooiste vrouw ontmoet die hij ooit heeft gezien: Helena [van Troje].

De vrouw is zo mooi dat ze veel minnaars heeft. Haar vader en Odysseus vrezen dan ook dat de strijd om haar aandacht chaos zal veroorzaken in Sparta. Daarom spreken de twee af dat de winnende huwelijkskandidaat gerespecteerd moet worden door degenen die hij verslaat. Odysseus voelt zich echter ongemakkelijk over de situatie.

Rond die tijd arriveert een andere mooie vrouw, Penelope, in Sparta. Ze is de nicht van Helena en komt haar advies geven. Odysseus en Penelope worden meteen verliefd als ze elkaar ontmoeten. Het is een stil moment en ze weten gewoon dat ze nooit meer bij elkaar weg willen zijn.

Verhuizing naar Ithaka en daaropvolgende scheiding

Odysseus en Penelope verhuizen naar Ithaka. Icarus, haar vader, probeert haar in Sparta te houden, maar ze wordt verdrietig, zwijgt en bedekt haar gezicht met een sluier. Zo impliceert ze dat ze alleen bij Odysseus zal zijn (Icarius bouwt later een tempel gewijd aan bescheidenheid op de plaats waar dit gebeurde).

Het nieuwe paar vertrekt, maar niet voordat ze elkaar een lange kus hebben gegeven om hun liefde te bezegelen. Een jaar later bevalt ze van Telemachus in Ithaka.

Kort daarna breekt de Trojaanse oorlog uit en Odysseus moet vertrekken. Hij brengt 10 jaar door in de oorlog en nog eens 10 jaar op zijn terugreis. Een nimf, een tovenaar en een prinses verleiden hem in die tijd, maar hij houdt altijd zijn vrouw en zoon in gedachten.

Ondertussen heeft Penelope meerdere minnaars, aangezien ze een mooie vrouw is die alleen woont. Sommigen van hen nemen zelfs hun intrek in haar huis en eten en drinken wat ze willen. Ze dringen er allemaal bij haar op aan om één van hen te accepteren als echtgenoot, omdat ze denken dat Odysseus dood is. Ze weet echter dat haar man nog leeft en spoedig zal terugkeren.

Penelope’s sluwheid

Om te voorkomen dat ze een van haar huwelijkskandidaten moet accepteren, zegt Penelope dat ze er een zal kiezen als ze klaar is met het weven van een wandtapijt.

Ze begint overdag te weven en ‘s nachts weer te weven en doet dit vier jaar lang, waarna Odysseus eindelijk terugkeert. Ze stelt hem op de proef en herkent hem uiteindelijk. Alleen al de aanwezigheid van Odysseus zorgt ervoor dat de vrijers zich terugtrekken.

Er zijn natuurlijk verschillende versies van wat er gebeurt. De meest wijdverspreide, en degene die mensen het leukst vinden, geeft aan “ze leefden nog lang en gelukkig.”

In een andere versie verstoot Odysseus zijn vrouw echter, vooral omdat hij haar beschuldigde van flirten om haar vele minnaars aan te trekken. In andere versies vermoordt hij haar of geeft hij haar terug aan haar vader omdat hij denkt dat ze ontrouw was.

Penelope is het toonbeeld van de zelfopofferende vrouw, die zwijgt en geduldig afwacht. Ze wordt gedwongen haar eigen werk steeds opnieuw te doen en weer ongedaan te maken terwijl haar lang vervlogen geliefde terugkeert. Haar wandtapijt vertegenwoordigt deze vicieuze cirkel van verzet. Haar houding is wat de westerse cultuur heeft vastgelegd als ideaal voor een echtgenote.