Paul Pugh: een geval van pathologisch lachen

Paul Pugh is een Welshman die op een dag op wrede wijze werd aangevallen door vreemden. Een van de aanvallers sloeg hem hierbij hard op zijn hoofd. Niet veel later ontwikkelde Paul een ongemakkelijk symptoom: pathologisch lachen, een soort hersenstoornis.

Pathologisch lachen is gelach dat je niet kunt bevatten en dat niets te maken heeft met de situatie waarin het gebeurt. In eerste instantie klinkt dit misschien grappig, maar het is eigenlijk een zeer ernstige aandoening. De aandoening heeft verschillende namen, en de meest technische is ‘gelastische epilepsie’. Enkele van de andere namen zijn ‘pseudobulbair effect’ en ’emotionele incontinentie’. Het geval van Paul Pugh maakte de term ‘pathologisch lachen’ populair.

Het geval van Paul Pugh

Het geval van Paul Pugh is een van de bekendste gevallen van pathologisch lachen. Zijn tragedie begon op een avond in 2007 toen hij met vrienden wat aan het drinken was. Op weg naar huis kwam hij vier mannen tegen die zonder reden op hem begonnen in te slaan.

Het slaan was zo ernstig dat ze zijn schedel hebben gebroken. Paul, die toen 27 jaar oud was, werd twee maanden in coma gehouden. Zelfs de meest eenvoudige vaardigheden moest hij opnieuw leren: lopen, eten, praten enzovoort. En toen het leek alsof hij eindelijk van alles hersteld was, gebeurde er iets vreemds.

Tijdens een gesprek met zijn artsen kreeg Paul te horen over de gevolgen van zijn mishandeling. Het gesprek had een verschrikkelijk effect op Paul. Hij voelde een sterke drang om te huilen, en in zijn hoofd en hart deed hij dit ook. Aan de buitenkant kon hij echter alleen maar lachen. Hij leed aan pathologisch lachen. Hij huilde vanbinnen, maar lachte vanbuiten.

Aanvankelijk hield dit voor Paul slechts sociale afwijzing in. Na een tijdje beseften de doktoren eindelijk wat er met hem aan de hand was. Ze noemden het ‘pseudobulbair effect’ (PBA), ofwel dwanglachen/dwanghuilen, wat betekende dat er sprake was van een verstoring in zijn hersenen.

Bij iemand met dit probleem zorgt het hersenletsel voor oncontroleerbare of onvrijwillige vlagen van lachen, huilen of andere emotionele uitingen. Inmiddels is Paul jaren verder en heeft hij negen van de tien pathologische lachaanvallen leren te beheersen.

Pathologisch lachen en de oorzaak ervan

Pathologisch lachen kan ontzettend pijnlijk zijn voor de mensen die het hebben. Vaak leidt het tot isolatie omdat ze zich schamen voor hun ‘ongepaste’ gedrag. Veel patiënten laten weten hoe verschrikkelijk het is om één emotie intens te voelen, maar alleen uitdrukking te kunnen geven aan een andere emotie die er niets mee te maken heeft.

Aan pathologisch lachen en huilen kunnen verschillende oorzaken ten grondslag liggen. Meestal doet het zich voor na een trauma, zoals in het geval van Paul. Maar er zijn enkele abnormale neurologische aandoeningen die dit ook kunnen veroorzaken.

Er zijn gevallen van mensen met multiple sclerose (MS) met deze symptomen. Er zijn zelfs gevallen van pathologisch lachen geweest bij mensen met de ziekte van Alzheimer. Het lijkt erop dat elke aandoening die je hersenen direct beïnvloedt, kan leiden tot pathologisch lachen.

Hersentumoren zijn een andere mogelijke oorzaak. Voor zover we weten, gebeurt dit vanwege een ontkoppeling tussen de hersenen, de kleine hersenen en de medulla oblongata. We weten ook dat de hypothalamus een rol speelt in de aandoening.

Andere soorten pathologisch lachen

Er zijn ook psychiatrische gevallen van pathologisch lachen bekend met verschillende oorzaken. Dit is waar de algemene term ’emotionele incontinentie’ van toepassing is. Het heeft te maken met de mentale omstandigheden waarin emoties op een overdreven manier worden uitgedrukt. De persoon kan zijn gelach, tranen of andere emoties niet bedwingen. De aandoening wordt ook geassocieerd met gevallen van dementie veroorzaakt door vasculaire problemen.

Zelfs sommige soorten schizofrenie kunnen aanvallen van pathologisch lachen veroorzaken. Het kan ook gebeuren als gevolg van het gebruik van psychoactieve drugs: het is algemeen bekend dat het gebruik van marihuana bij veel mensen oncontroleerbaar gelach veroorzaakt. Zelfs sommige ziekten van het autismespectrum omvatten het als een symptoom.

Het meest trieste van alles is dat mensen met dit probleem meestal ook andere bijwerkingen hebben. Volgens een studie van de psychologieafdeling van de Universiteit van Freiburg (Duitsland), vertoont meer dan de helft van de mensen met deze aandoening ook nog andere symptomen. Over het algemeen ervaren ze een afname van het IQ, naast andere cognitieve problemen.

De behandelopties voor pathologisch lachen zijn beperkt. Kortom, er is geen remedie. Mensen zoals Paul Pugh zijn echter inspirerende voorbeelden; hij is erin geslaagd het moment te detecteren vlak voor een aanval van pathologisch lachen. Hij haalt zich dan meteen onaangename beelden voor de geest, wat hem ervan weerhoudt om te lachen. De aandoening blijft zijn leven echter beïnvloeden.