Opgroeien met ouders die emotioneel afwezig zijn

Opgroeien met ouders die emotioneel afwezig zijn

Laatste update: 17 december, 2018

Er zijn veel redenen waarom sommige ouders beslissen om hun kinderen te verlaten. Hoeveel onderdrukte emoties kunnen die kinderen hebben als gevolg van het feit dat ze ouders hebben die emotioneel afwezig zijn? Waarom vindt een moeder het nodig om bijzondere leugens te verzinnen over de vader die hen verlaten heeft, om de emoties van haar kinderen te beschermen?

Behalve hun fysieke aanwezigheid dragen ouders die emotioneel afwezig zijn, niets bij tot de opvoeding van hun kinderen. Ze laten alle gezag, emotionele ondersteuning en verantwoordelijkheden over aan hun partners. Ze handelen als “indirecte” ouders. De psychologische afwezigheid die ze veroorzaken, kan hun kind emotionele wonden toebrengen.

Deze ouders beschadigen hun kinderen door geen regels te stellen of door een negatief beeld te scheppen van de vaderfiguur of de moederfiguur. Opgroeien met een moeder of een vader die wel aanwezig is maar niet in staat om liefde en aandacht te geven, laat het kind achter met een leeg hart. Het kind leert immers op dat moment zijn wereld opbouwen.

“De grootste ziekte in het westen is tegenwoordig niet tuberculose of lepra, het is ongewenst en ongeliefd zijn en geen zorg krijgen.”

-Moeder Teresa-

Wat als ze aan mij willen ontsnappen?

Een leerkracht op de kleuterschool zag dat een meisje in haar klas op een vreemde manier verdrietig was en verloren in haar gedachten.

“Waaraan denk je, kind?” vroeg ze.

Het kleine meisje antwoordde, “Mijn ouders! Papa werkt de hele dag zodat ik kan eten en naar één van de beste scholen in de stad kan gaan. Hij werkt zelfs extra uren zodat ik op een dag naar de universiteit kan gaan. En mijn mama kookt elke dag, ze maakt schoon, wast de kleren en gaat naar de winkel zodat ik me nergens zorgen moet over maken.”

“Wat is dan het probleem?”, vroeg de leerkracht.

Ik ben bang dat ze aan mij willen ontsnappen,” antwoordde het meisje.

Misschien willen ze aan mij ontsnappen

De gevolgen van opgroeien met ouders die emotioneel afwezig zijn

Sommige kinderen groeien op met ouders die emotioneel afwezig zijn. Deze kinderen lopen meer kans om gedragsproblemen te ontwikkelen. Meestal zijn deze problemen een schild dat kinderen gebruiken om zich te beschermen tegen hun diepste gevoelens van verlatenheid, angst en onzekerheid.

Bij dit soort opvoeding is er meestal ook sprake van een emotionele afstandelijkheid. Het zorgt ervoor dat het kind meer onzeker is op het vlak van het opbouwen van nieuwe relaties. Er is ook een gebrek aan vertrouwen.

Het idee om met iemand een emotionele band te ontwikkelen gaat dan gepaard met de angst om verraden te worden. Ze zijn bang om niet erkend te worden of wat zelfs nog erger is, om zich genegeerd te voelen.

“Onze emoties bestaan om gevoeld te worden maar niet om ons leven te domineren of ons te verblinden, of om onze toekomst of onze energie te stelen. Zodra ze dit doen, worden ze namelijk giftige emoties.”

-Bernardo Stamateas-

Hun relaties als volwassenen

Al deze tekortkomingen kunnen ervoor zorgen dat kinderen emotioneel afhankelijke volwassenen worden. Deze volwassenen kunnen de relaties niet beëindigen die hen kwetsen. Ze zijn namelijk bang om zich eenzaam en verlaten te voelen. Ze kiezen er dus voor om zich vast te klampen aan mensen zelfs wanneer het niet goed is. Dit is voor hen beter dan nog maar eens opnieuw iemand verliezen.

Kinderen die met emotioneel afwezige ouders opgroeien, vormen meestal ook giftige relaties met andere mensen. Ze hebben de wanhopige behoefte om liefde te vinden en een vader- of een moederfiguur. Deze kinderen kunnen dan in ongezonde en giftige sociale omgevingen terechtkomen en niet weten hoe ze eruit kunnen raken.

Bovendien hebben ze ook de neiging om altijd vijandigheid te voelen wanneer ze met anderen proberen om te gaan. Dat gevoel hebben ze ook tegenover zichzelf. Ze zijn meestal ook defensief. Dit is ongetwijfeld één van de vele gevolgen voor kinderen van wie de ouders emotioneel afwezig zijn.

Je bent hier maar het voelt alsof je mijlen ver weg bent

Sommige ouders hebben geen andere keuze dan niet thuis te zijn en niet bij hun kinderen te zijn. Toch is het nog steeds mogelijk om die essentiële emotionele verbinding tot stand te brengen. Het is belangrijk dat ouders de vrije tijd die ze hebben, aan hun kinderen besteden. De band tussen ouder en kind is immers de belangrijkste verbinding in het leven van elke persoon.

Je bent mijlenver weg

Het is dus nodig dat ouders op die momenten het betalen van de rekeningen voor even vergeten. Tijdens die vrije tijd moeten ze niet denken aan boodschappen doen of aan andere dingen zodat ze hun kinderen op emotioneel gebied op de juiste manier kunnen opvoeden.

Fundamenteel is dat de ouders met hun kinderen verbonden blijven. Ze kunnen profiteren van de momenten zoals samen eten of samen spelen.

Er bestaan veel activiteiten die niet te veel tijd vragen. Je kan je kinderen leren koken of met hen gaan wandelen of naar het park. Alles zal afhangen van de kwaliteit van de tijd en van de band die jij als ouder met hen opbouwt. 


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.