Ouderlijke validatie: de hoeksteen van een gelukkige jeugd

Als je ouders je lieten geloven dat je emoties onbelangrijk waren, zal het heel moeilijk voor je zijn om als volwassene te uiten wat je wilt en nodig hebt. Het zal het je ook moeilijk maken om gelukkige en gezonde relaties te hebben.
Ouderlijke validatie: de hoeksteen van een gelukkige jeugd
Valeria Sabater

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Valeria Sabater.

Laatste update: 25 september, 2022

Druk je in al je relaties uit wat je voelt en nodig hebt? Houd je rekening met je gevoelens bij het nemen van beslissingen, of geef je voorrang aan wat anderen eerst willen? Als je het op de eerste manier doet, gefeliciteerd, dan ben je verantwoordelijk en emotioneel volwassen. Dankzij deze kwaliteiten navigeer je met succes door je relaties.

Zo niet, dan heb je een probleem. In feite ben je een van de velen die hun emoties verdringen, zoals je de ene steen na de andere doorslikt. Je zwijgt over wat je kwetst omdat je anderen niet lastig wilt vallen. Je verzwijgt wat je frustreert door niemand tegen te spreken. Verder verzwijg je consequent wat je nodig hebt. Dit omdat je gewend bent niet te uiten of te zeggen wat je wilt.

Het soort psycho-emotioneel gedrag waardoor je je problemen alleen en in het geheim wilt aanpakken, hangt meestal samen met de manier waarop je opgevoed werd. Het soort ouderlijke validatie dat je als kind kreeg, moduleert namelijk rechtstreeks hoe je als volwassene je emoties uitdrukt en ermee omgaat.

Laten we hier meer over te weten komen.

Je bent geneigd te vragen waar je om mocht vragen. Je claimt wat je geleerd is dat je mag claimen. Wat je ouders je als kind leerden betreffende psycho-emotionele zaken moduleert je gedrag.

Vrouw troost haar man
Als je moeite hebt om te praten over wat je voelt, hebben deze problemen meestal hun oorsprong in de manier waarop je opgevoed werd.

Ouderlijke validatie en de invloed ervan op je volwassenheid

Ouderlijke validatie maakt dat kinderen zich ervan bewust worden dat wat ze voelen belangrijk is. Het wijst hen er ook op dat ze moeten leren daarmee om te gaan.

Bekwame en respectvolle ouders weten dat ze hun kind moeten begeleiden bij het adequaat labelen van de emoties die het voelt. Zo kan het kind beter op zichzelf afgestemd zijn en voldoende emotionele intelligentie ontwikkelen.

Zo is de opeenstapeling van gewaarwordingen die een kind in een driftbui loslaat voor hem verlammend. Als de volwassene ze oplost met schreeuwen en straffen, zal het kind geleidelijk zijn woede, frustratie en ongemak gaan onderdrukken.

Iets dergelijks zal gebeuren als ze in een ingewikkelde taak worden ondergedompeld. Als ouders de inspanning van hun kind prijzen, is de kans groot dat het kind beter leert frustratie te verdragen.

Ouderlijke validatie betekent ook dat ze hun kind begeleiden om hun innerlijke ervaringen beter aan de mensen om hen heen kenbaar te maken. Ze leren te kunnen zeggen: “Ik voel me verdrietig,” “Ik ben boos omdat…,” “Ik ben bang voor…,” enz.

Inderdaad, niets is zo belangrijk als een verzorger die zijn kind er elke dag aan herinnert om te praten over wat hem pijn doet en wat hij nodig heeft, in plaats van zijn gevoelens te onderdrukken of in woede te kanaliseren.

Verwaarlozende ouders en disfunctionele gezinnen zijn de basis en wortel van veel van onze problemen. Bijvoorbeeld het niet kunnen opbouwen van gelukkige banden met anderen als we volwassen zijn.

Opgroeien in een ontkrachtende omgeving

Ouderlijke bevestiging in de kindertijd is een krachtig hulpmiddel om veilige relaties met anderen op te bouwen. Het kan in feite de hoeksteen zijn van ons psychologisch welzijn. Het hebben van figuren die kinderen dagelijks laten zien dat ze het verdienen geliefd te zijn en dat hun emoties geldig zijn, is de best mogelijke emotionele voeding voor een kind.

Een studie (Engelse link) van de Universiteit van Palo Alto (VS) beweert dat validatie een essentieel element is in elk psychotherapeutisch scenario. Het is wat de psycholoog aanwendt om de patiënt te versterken en hem de waarheid te laten inzien van wat hij denkt en voelt.

Dat komt omdat de patiënt zoveel tijd heeft doorgebracht zonder te begrijpen of contact te maken met zijn onderliggende emoties die aanwezigheid, aandacht en begrip vereisen.

Als je opgroeide in een omgeving waarin je ontkracht werd, in een gezin waarin je geleerd werd je behoeften te verzwijgen en voorrang te geven aan die van je ouders, dan zal dat traumatisch voor je geweest zijn. Dat komt omdat je verstoken bleef van geborgenheid en volwassen steun toen je die het meest nodig had.

Daardoor ontwikkelde je een kwetsbare identiteit en eigenwaarde, samen met problemen in het reguleren van je emoties. Datzelfde geldt voor moeilijkheden om op een gezonde manier van jezelf en anderen te houden.

Gebrek aan ouderlijke validatie beïnvloedt je emotionele communicatie

Werd je als kind wijsgemaakt dat huilen, klagen of protesteren voor zwakkelingen was? Dan is het waarschijnlijk dat je in de volwassenheid gemeen tegen jezelf zult zijn als het op je behoeften aankomt. Je zult nergens om vragen en je problemen zelf proberen op te lossen.

Je zult niet klagen en je zult doen alsof niets je raakt. Ook zul je geen rekening houden met je eigen behoeften. In feite zul je ze aan de kant parkeren of achter slot en grendel houden. Dit om de behoeften van anderen voorrang te geven.

Als je als kind herhaaldelijk te horen kreeg dat je innerlijke emotionele ervaring verkeerd was, zul je je ook verkeerd gevoeld hebben, als persoon. In feite brak er vanaf dat moment iets in je. Je vertrouwde anderen niet meer, en al je emoties werden gedereguleerd. Emoties als angst, stress, ingehouden woede, lage zelfwaardering, slechte emotionele communicatie, enz.

Een gebrek aan ouderlijke bevestiging is als een virus dat alles verandert. Je waardigheid wordt verzwakt, je verdediging tegen eigenwaarde wordt verlaagd. Daarnaast wordt je risico op het ontwikkelen van een psychische stoornis verhoogd. We hebben het dan over aandoeningen als depressie, borderline persoonlijkheidsstoornis, enz.

Verdrietig meisje
Validatie probeert niet de problemen van een kind op te lossen, noch zijn emotionele ervaring te veranderen. Het bestaat uit het begeleiden zodat ze hun emoties kunnen herkennen en reguleren.

Hoe jezelf te valideren

Tot op zekere hoogte gaat iedereen om met de fouten die zijn ouders met hen maakten. Maar als ze extreem waren, kan dat het voor het kind moeilijk maken om gelukkige banden met anderen op te bouwen. Dus wat kun je doen als je in je jeugd slachtoffer was van ouderlijke invaliditeit?

Zoals Boris Cyrulnik opmerkt in zijn boek, The Ugly Ducklings (2001), is een gelukkige jeugd niet noodzakelijk bepalend voor je leven. In feite kun je wonden veranderen, helen, het vervormde rechtzetten, en veel van de mentale verhalen die je zijn ingeprent herschrijven.

Het ontwikkelen van een goede emotionele intelligentie is een prioriteit. Dit houdt in dat je contact maakt met je emoties, ze aanwezigheid geeft, ze benoemt, en leert hoe je ze kunt reguleren.

Weten hoe je kunt communiceren, uitdrukken wat je voelt, ophouden je gevoelens te onderdrukken, en sociale vaardigheden leren, kan in alle gevallen de sleutel zijn.

Je zou ook psychotherapie kunnen overwegen. Het is een krachtig hulpmiddel dat je in dit geheel van dimensies kan helen en bekrachtigen. Aarzel niet om hulp te vragen. Jezelf valideren is de legering die je in staat zal stellen je beter met het leven te verbinden.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Kuo, J.R., Fitzpatrick, S., Ip, J. et al. The who and what of validation: an experimental examination of validation and invalidation of specific emotions and the moderating effect of emotion dysregulation. bord personal disord emot dysregul 9, 15 (2022). https://doi.org/10.1186/s40479-022-00185-x
  • Shenk, Chad & Fruzzetti, Alan. (2011). The Impact of Validating and Invalidating Responses on Emotional Reactivity. Journal of Social and Clinical Psychology. 30. 163-183. 10.1521/jscp.2011.30.2.163.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.