Orchideeënkinderen en paardenbloemkinderen
In dit artikel bespreken we orchideeënkinderen en paardenbloemkinderen. Kinderen zijn fascinerend. Als degenen die hen opvoeden en van hen houden iets weten, is het dat ze met hun eigen persoonlijkheden ter wereld lijken te komen. Natuurlijk hebben we het vaak over de invloed van de omgeving op hen, maar het is duidelijk dat er ook een door genetica bepaald deel is dat hun levenshouding markeert.
Sommige kleintjes hebben niet veel last van veranderingen en bekijken de wereld met passie en belangstelling. Aan de andere kant zijn er iets gevoeliger kinderen die met angst, tranen en stress reageren op bijna elke omstandigheid. Geluiden, de nabijheid van een vreemde, of zelfs het zijn op een plek die ze niet kennen maakt hen ongemakkelijk.
De wetenschap is al tientallen jaren geïnteresseerd in dit verschijnsel. Dr. Thomas Boyce, emeritus hoogleraar kindergeneeskunde en psychiatrie aan de Universiteit van Californië, heeft zijn leven gewijd aan de studie van stress bij kinderen. Na vele analyses, interviews en studies formuleerde hij zijn interessante theorie over orchideeënkinderen en paardenbloemkinderen.
Wat de kenmerken van een kind ook zijn, het kan gedijen en gelukkig zijn. We moeten echter hun individuele behoeften kennen.
Orchideeënkinderen en paardenbloemkinderen
Als ouders en opvoeders moeten we begrijpen dat elk kind uniek en uitzonderlijk is, en bepaald wordt door zijn specifieke behoeften.
Dat gezegd hebbende, zijn we vaak geneigd om in zaken van opvoeding en onderwijs op de automatische piloot te gaan, in de veronderstelling dat wat goed is voor één kind, goed is voor allen. Dit is een vergissing. Er zijn orchideeënkinderen en paardenbloemkinderen en we moeten weten hoe we met beide types moeten omgaan.
Dr. Thomas Boyce bestudeert al meer dan 40 jaar de stressrespons bij mensen. Hij heeft vaak opgemerkt dat sommige mensen die een vreselijke jeugd hebben meegemaakt er toch in slagen een volwaardig leven te leiden, zonder gevolgen. Hoe kan dit terwijl anderen het gewicht van een diep trauma met zich meedragen dat alles in hun leven verstoort?
In zijn boek, The Orchid and the Dandelion:Why Sensitive People Struggle and How All Can Thrive (2020 ) geeft hij ons de antwoorden. Allereerst beweert hij dat kinderen twee heel verschillende reacties op hun omgeving vertonen: ofwel veerkracht ofwel gevoeligheid. Bovendien is hun oorsprong genetisch.
Volgens studies van Dr. Thomas Boyce zijn 80 procent van de kinderen ‘paardenbloemen’, veerkrachtige kleintjes die goed met stress kunnen omgaan. Aan de andere kant vertoont 20 procent van de kinderen een grote gevoeligheid voor verandering en de prikkels die hen omringen.
Het paardenbloem-temperament: geesten die in elke omgeving kunnen gedijen
Naast de omgeving, de opvoeding en de sociale context waarin het kind zich ontwikkelt, is hun biologie. Genetische factoren bepalen of ze meer of minder bestand zijn tegen stress. Op latere leeftijd kunnen we allemaal passende strategieën leren om met tegenslag om te gaan. Het geeft ons een voordeel vergelijkbaar met degenen die met dit vermogen ter wereld komen.
Dr. Thomas Boyce en Bruce Ellis voerden een studie uit (Engelse link) dat we allemaal gedefinieerd worden door een soort biologische reactiviteit op stress. In dit geval zijn de zogenaamde paardenbloemkinderen het meest veerkrachtig. Deze kinderen vertonen een aantal specifieke kenmerken. Ze:
- hebben een nieuwsgierige aard en gaan graag met hun omgeving om zonder al te veel angsten.
- zijn extravert, niet bijzonder angstig en geneigd risico’s te nemen.
- gaan goed om met stress en reageren niet overdreven op veranderingen.
- zijn uiterst actief en worden geleid door het verlangen om te leren en met elkaar om te gaan.
- zien nergens gevaar.
- zijn uiterst levendig en vrolijk.
Paardenbloemkinderen hebben hogere genetische buffers waardoor ze beter bestand zijn tegen omgevingsstress.
Orchideeënkinderen: gevoelige kleintjes met een groot potentieel
Het is belangrijk te weten dat een vijfde van de mensen geen keuze heeft over hoe ze op stress reageren. Daarom is weten hoe we onderscheid kunnen maken tussen orchideeën- en paardenbloemkinderen relevanter dan we denken.
Dit zou ons in staat stellen de eersten adequate strategieën aan te reiken, zodat ze hun volledige potentieel kunnen bereiken en zich beter kunnen aanpassen aan elke omgeving.
- Biologisch gezien vertonen kleine orchideeën een grotere kwetsbaarheid voor prikkels. Ze worden beïnvloed door hun voeding, geluiden, licht, elke kleine verandering, en vooral door de sociale omgeving die hen omringt.
- Deze kinderen vergroten elke situatie en zien die als bedreigend.
- Ze hebben de neiging om in grotere mate te lijden aan ziekten als astma en stoornissen als angst, depressie enz.
- Een nalatige opvoeding waarin vaak geschreeuwd wordt, en een gebrek aan genegenheid en veiligheid is voor deze kinderen zeer traumatisch. Uiteraard geldt dit ook voor bijna iedereen, maar het orchideeën-temperament, zoals gedefinieerd door Dr. Boyce, zal in de toekomst waarschijnlijk meer ziekten en psychische stoornissen ontwikkelen.
- Hoewel ze gevoeliger zijn voor negatieve aspecten, beleven ze ook elke positieve gebeurtenis echt intens. Ze floreren in gelukkige, veilige en verzorgende omgevingen en ‘verdorren’ als het ware bij zelfs minimaal stressvolle situaties.
Er zijn kinderen die als orchideeën zijn. Ze zijn reactief, delicaat en gevoelig voor hun omgeving.
Beter onderwijs impliceert het kennen van de behoeften van elk kind
Er is één veelgehoorde kritiek met betrekking tot de theorie van orchideeënkinderen en paardenbloemkinderen. Het is het feit dat in werkelijkheid kinderen met een combinatie van beide temperamenten meer zouden voorkomen.
Dat zijn de zogenaamde tulpenkinderen, die zich bevinden op een tussenpunt tussen kwetsbaarheid en veerkracht. Hoe het ook zij, er is één onbetwistbaar feit dat uit deze benaderingen naar voren komt.
Er is namelijk een genetische variabele die we niet kunnen controleren, en die bepaalt de manier waarop kinderen op hun omgeving reageren. Sommigen zijn opener en vertrouwender, terwijl anderen kwetsbaarder zijn voor prikkels.
Kennis van de bijzonderheden van elk van onze kinderen is uiterst belangrijk, zodat we ze dienovereenkomstig kunnen opvoeden, op een gevoelige, intelligente en aandachtige manier.
Als je denkt dat je een orchideeënkind hebt, begeleid ze dan om ze in elke omstandigheid zekerder van zichzelf te laten voelen. Zet ze niet onder druk, overdonder ze niet en beoordeel ze niet. Aan de andere kant is het paardenbloemkind meer open voor ervaringen en impulsief. Dus als je een paardenbloemkind hebt, probeer hem te laten inzien dat hij bedachtzamer en voorzichtiger moet zijn.
Naast deze eigenschappen mogen we nooit vergeten dat alle kinderen geliefd en beschermd moeten worden om te kunnen gedijen. Daarom moeten we proberen de best mogelijke tuinman te zijn in hun opvoeding.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Boyce Thomas (2020) The Orchid and the Dandelion: Why Sensitive People Struggle and How All Can Thrive. Bluebird
- Boyce, W & Ellis, Bruce. (2005). Biological sensitivity to context: I. An evolutionary-developmental theory of the origins and functions of stress reactivity. Development and psychopathology. 17. 271-301. 10.1017/S0954579405050145.
-
Slagt, M., Dubas, J. S., Deković, M., & van Aken, M. A. G. (2016). Differences in sensitivity to parenting depending on child temperament: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 142(10), 1068–1110. https://doi.org/10.1037/bul0000061