Net als mensen, rouwen honden na een overlijden, beweert recent onderzoek

In hoeverre begrijpen honden de dood van een dierbare? Hoe gedragen ze zich meestal wanneer dit gebeurt? We leggen het uit.

Recent onderzoek heeft uitgewezen dat honden een proces doormaken dat vergelijkbaar is met menselijk rouwen na het overlijden van “een van hen” of van hun eigenaar. Uit gegevens blijkt inderdaad dat deze verliezen bij hen leiden tot veranderingen in hun gebruikelijke gedrag. Dergelijke veranderingen associëren we met verdriet.

Dit werd bevestigd in een onderzoek (Engelse link) dat werd uitgevoerd door de Universiteit van Milaan (Italië) door Dr. Federica Pirrone en haar collega’s, en dat werd gepubliceerd in Scientific Reports.

In dit onderzoek bestudeerden zij het gedrag van bepaalde honden, dankzij de informatie die hun eigenaars verstrekten. De conclusie was dat honden zich anders gedroegen na het verlies van een hondachtige soortgenoot. Ze bleken ook verdriet te vertonen, wat mogelijk verband hield met de emotionele toestand van hun eigenaar.

Hoewel de beschikbare gegevens niet als sluitend kunnen worden beschouwd, wijzen ze er wel op dat deze dieren zich bewust zijn van de dood – zo niet volledig, dan toch tot op zekere hoogte.

Het onderzoek naar honden die rouwen

Het onderzoek van de Universiteit van Milaan was gebaseerd op een groep van 426 hondeneigenaren, die allemaal twee of meer honden hadden gehad. Een andere gemeenschappelijke factor was dat een van de honden in hun zorg was overleden, terwijl de andere of anderen hadden overleefd.

Door het gebruik van vragenlijsten, ontdekten de onderzoekers dat 86 procent van deze eigenaren veranderingen in het gedrag van hun honden hadden opgemerkt na de dood van een van hun metgezellen. De meest significante eigenschap was een toegenomen passiviteit en weinig enthousiasme om te spelen. Er waren ook veranderingen in hun manier van eten en slapen.

In aanvulling op het bovenstaande zeiden bijna alle eigenaren van de overlevende honden dat de emotie die leek te overheersen in hun huisdieren na de dood van een van hun eigen was angst. Bovendien kon ongeveer 32 procent van de groepsleden aanwijzen dat dit atypische gedrag tussen twee en zes maanden had geduurd.

Ze lijden ook namens hun baasjes

De studie van de Universiteit van Milaan concludeerde ook dat het mogelijk is dat honden deze veranderingen aannemen omdat ze lijden bij hun baasjes waarnemen. Het lijkt erop dat honden gevoelig zijn voor de stemming van hun verzorgers. Daarom lijden honden veel wanneer hun eigenaar rouwt.

Honden hebben een reukzin die vier keer beter is dan die van mensen. Hierdoor kunnen ze duidelijk herkennen of een persoon leeft of dood is. Zoals bekend scheidt een dood lichaam een groot aantal stoffen af, die allemaal door de hond vervolgens worden opgevangen.

Wanneer honden te maken krijgen met een verlies, lijkt het erop dat ze iets ervaren dat verwant is aan dat van mensen. Als de band tussen de twee honden extreem sterk was, zal de afwezigheid meer merkbaar zijn.

Ook zullen er dan meer veranderingen zijn in het gedrag van de overlevende hond. Aan de andere kant, als de band niet zo vertederend was, zal het effect minder zijn. Het lijkt er ook op dat ze meer verdriet ervaren bij de dood van de ‘alfa’ in hun roedel.

Sommige dierenartsen zeggen dat honden sterke gevoelens van hulpeloosheid ervaren als ze hun eigenaar verliezen. Deze gevoelens zijn intenser als ze niet de mogelijkheid hebben om dicht bij het lichaam te zijn.

Om deze reden heeft de dierenarts Alaguna Cruz gezegd: “Alsjeblieft, de dag dat ik sterf, laat mijn hond aan mijn kist snuffelen, zodat hij weet dat ik dood ben en dat ik hem niet in de steek heb gelaten.”

Is het mogelijk om hen te helpen?

Een van de meestvoorkomende gedragingen van rouwende honden is om bijna de hele tijd te slapen en minder te eten. Daarnaast willen ze niet spelen of zijn ze er huiverig voor. Plotseling lijkt het alsof er niets is dat hen opwindt; ze zijn apathisch.

De beste manier om hen te helpen is door te proberen de routines te handhaven waaraan ze al gewend zijn. Hoewel zij en hun baasje misschien geen zin hebben om naar buiten te gaan, moeten ze dat wel doen. Zich opsluiten zal het verdriet van hen beiden immers alleen maar vergroten.

Honden moeten het gevoel hebben dat ze de leiding hebben over iemand specifiek. Op hun beurt hebben ze iemand nodig die voor hen zorgt. Dit vermindert de angst en het gebrek aan bescherming die ze kunnen ervaren. Als hun uitingen van verdriet echter extreem ernstig zijn, moet hun eigenaar hun dierenarts raadplegen.