Naarmate je ouder wordt, begint alleen zijn noodzakelijk te worden

Naarmate de jaren verstrijken begint alleen zijn een heel andere betekenis te krijgen, begint alleen zijn noodzakelijk te worden. Hoe komt dit? Doordat we alsmaar nieuwe ervaringen opdoen, komen we op een gegeven moment op dat punt aan waarop alleen zijn met jezelf gelijkstaat aan persoonlijke, intieme en emotionele ruimte.

En ja, alleen zijn is verslavend. Zodra je eenmaal ontdekt hebt dat er vrede en rust gevonden kan worden in die momentjes alleen, begin je die momentjes zowaar nodig te hebben, als een dekentje op een koude winteravond. Je kunt het lawaai van anderen niet meer even makkelijk uitstaan en je begint waarde te hechten aan de kansen om jezelf te leren kennen in je eigen wereldje.

Naarmate de tijd verstrijkt, begin je het alleen zijn met jezelf zonder enige angst te aanschouwen, begin je het leuk te vinden om tijd alleen met jezelf door te brengen, waarin je een balans kunt beschouwen en herstellen die zeer moeilijk te verkrijgen is wanneer je nog jong bent. De maatschappij staat niet toe dat je het alleen zijn op je twintigste al ziet als iets positiefs, op je dertigste is dit al enigszins anders, wanneer je ervaringen je laten inslaan op de behoefte om je even terug te trekken en wat energie voor jezelf te bewaren.

Waarom zorgt alleen zijn met jezelf ervoor dat je je vrij voelt?

Alleen zijn is zo aantrekkelijk omdat het ons helpt om een deel van onze ziel voor onszelf te bewaren. Door middel van momentjes alleen kunnen we naar onszelf luisteren, onze zorgen in toom houden, onze demonen aanschouwen, en onze verlangens manifesteren. De tijd die we alleen doorbrengen verandert in een soort ontmoeting die ons vol doet stromen en ons geen kwaad doet.

Maar… wees voorzichtig! Het is belangrijk om de vrijwillige keuze om alleen te zijn niet te verwarren met eenzaamheid in de zin van het ervaren van een gebrek aan verbondenheid met anderen. De eenzaamheid waar wij het over hebben is een plek waar we vrijwillig naar toe gaan, vanuit de drang om onze persoonlijkheid op te bouwen door middel van zelfobservatie.

Wanneer iemand ervoor kiest om tijd alleen door te brengen, betekent dit niet dat hij niet eenzaam is. Bovendien kan zelf-gekozen eenzaamheid ons helpen om een gevoel van controle te ontwikkelen, een gevoel dat niet gemakkelijk ontwikkeld kan worden in de drukke levens die we als volwassenen leiden.

Tijdens deze tijd alleen, is iemand zelf verantwoordelijk voor de weerspiegeling die hij van zichzelf construeert en moet hij zelf uitpluizen wat er zich achter zijn gezichtsuitdrukking werkelijk afspeelt. Wanneer we alleen zijn, kunnen we in contact komen met ons vermogen tot introspectie en kunnen we de oorzaken en gevolgen van onze conflicten, prestaties en ervaringen analyseren.

Alleen zijn met jezelf is noodzakelijk omdat het je heerlijke intieme momenten biedt

Door middel van die intieme ontmoetingen met onszelf kunnen we gedag zeggen tegen emotionele afhankelijkheid en zinloze gehechtheid. We werken aan onze essentie door onszelf nodig te hebben, we cultiveren en werken aan ons innerlijke zelf, waarbij we ons bewust worden van onze behoeftes en onze angsten overwinnen.

Op die manier, wordt de angst om de betekenis van het leven niet te vinden kleiner. Wanneer iemand zijn eenzame momenten namelijk begint te waarderen, leert hij tevens te begrijpen dat hij zelf kan bepalen welke betekenis hij aan het leven wil geven. Niets meer, niets minder.

Mensen die ervan houden om tijd alleen door te brengen zien dingen op een andere manier. Ze weten hoe het is om even lekker te genieten van een dag waarop ze niks gepland hebben, om tijd met zichzelf door te brengen, om onafhankelijk te zijn, om het lekker alleen drinken van een bakje koffie te zien als een van de grootste genoegens die het leven te bieden heeft.

Dit zorgt ervoor dat onze besluitvaardigheid en ons vermogen om te analyseren groter wordt. Daarnaast zijn de behoefte om tijd alleen door te brengen en dit ook te waarderen twee facetten die verbonden zijn aan creativiteit en originaliteit. Dit wordt een van de kleine, subtiele details die uiteindelijk het verschil maken.

Op die momenten dat we contact kunnen leggen met ons diepste zelf, ontdekken we onszelf. Daarom staat alleen zijn met jezelf ook gelijk aan persoonlijke en intieme ruimte. Dit is wat ons doorgaans aanstuurt om op zoek te gaan naar redenen om te blijven groeien.

Alleen zijn is altijd nuttig om onszelf weer bijeen te brengen, weer bij onszelf terug te komen en onze gedachten te verspreiden naar elk deel van ons leven dat we de laatste tijd een beetje verwaarloosd hebben. Het essentiële deel van deze emotionele staat leert ons om onze manier van zijn te delen met onszelf, om de grond onder onze voeten te bewaren, en deze grond te bemesten, zodat we intensief kunnen werken aan hetgeen ervoor zorgt dat we vooruit blijven gaan: onze liefde voor onszelf.