Moet je antidepressiva levenslang slikken?

Gebruik je al lang antidepressiva? Ben je ermee gestopt maar moest je ze weer gebruiken vanwege een terugval? Er zijn veel mensen die bang zijn voor de effecten van het voortdurend innemen van deze medicijnen. Wat zegt de wetenschap over het onderwerp? We gaan op verkenning.
Moet je antidepressiva levenslang slikken?
Valeria Sabater

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Valeria Sabater.

Laatste update: 23 juli, 2023

Moet je antidepressiva levenslang slikken? Het antwoord is nee. Maar waar komt deze mythe vandaan? Als het gaat om geestelijke gezondheid en depressieve stoornissen, zijn er bepaalde nuances die de neiging hebben om alles te veranderen.

Sommige patiënten die psychotrope medicijnen voorgeschreven krijgen, blijven deze twee jaar of langer gebruiken. Deze medicijnen werken door veranderingen in de hersenen op te wekken die de patiënt verlossen van veel van de symptomen die depressie versterken. Maar op zichzelf lossen ze de conflicten waarop de stoornis gebaseerd is niet op.

In feite is een multidisciplinaire interventie belangrijk. Het moet een therapie bevatten die de stabiliteit van de patiënt herstelt, geholpen door de antidepressiva. Om een analogie te maken, stel je een raket voor. Een lanceervoertuig helpt bij het opstijgen (de antidepressiva), maar de motor moet ook gerepareerd zijn (de therapie om de autonomie van de patiënt te herstellen).

Mensen die langdurig antidepressiva gebruiken, hebben vaak last van bijkomende psychologische aandoeningen en levensproblemen.

Wat zegt de wetenschap?

Wanneer een antidepressivum voor het eerst wordt voorgeschreven, neemt de patiënt het meestal minstens vier tot zes maanden in. Na deze periode plant de arts het ontwennings- en vervolgplan. Dit is tenminste de ideale situatie. Maar elke patiënt heeft zijn eigen persoonlijke omstandigheden waar zorgverleners op moeten letten en toezicht op moeten houden.

Het belangrijkste werkingsmechanisme van de meeste antidepressiva is een toename in de beschikbaarheid van serotonine of noradrenaline. Een onderzoek (Engelse link) dat in 2022 werd uitgevoerd door het University College in Londen (VK) beweert echter dat er onvoldoende bewijs is om het idee te bevestigen dat depressie te wijten is aan een tekort aan deze neurotransmitters.

Dit zou suggereren dat de aanpak voor de behandeling van depressieve stoornissen niet alleen gebaseerd moet zijn op psychoactieve medicijnen en dat er meer strategieën nodig zijn.

1. Elke patiënt heeft zijn eigen behoeften

Het uiteindelijke doel is dat patiënten uiteindelijk stoppen met het gebruik van antidepressiva. Om dit te doen, moeten ze aan een reeks voorwaarden voldoen. Maar het moment moet goed gekozen worden, want een terugval kan een nog diepere wanhoop uitlokken.

Een grootschalig onderzoek (Engelse link), uitgevoerd door de Universiteit van North Carolina (VS), rapporteerde dat slechts een derde van degenen die antidepressiva gebruiken binnen een paar maanden volledig herstelt. De rest knapt een beetje op, maar heeft meer tijd nodig om het volledige effect te ervaren.

Het komt ook vaak voor dat je patiënten ziet die al jaren verschillende soorten antidepressiva gebruiken omdat ze er nog geen hebben gevonden die bij hen past.

Arts bekijkt medicijnen
De toediening van medicijnen moet altijd onder toezicht staan van gespecialiseerde professionals.

Een terugval komt vaak voor

Bij het inschatten van de duur van farmacologische interventie bij depressie, moet rekening worden gehouden met bepaalde gevaren.

Het belangrijkste gevaar is waarschijnlijk terugval. Onderzoek (Engelse link) uitgevoerd door de Universiteit van Minnesota (VS) stelt dat minstens 50 procent van de patiënten die herstellen van een eerste depressie een terugval krijgen. Ze voegen eraan toe dat 80 procent van degenen die twee terugvallen krijgen, het risico lopen op een derde.

In te veel gevallen wordt een terugval van het gebruik gepland, om later weer nodig te zijn. Om de meest nadelige gevolgen van een terugval te voorkomen, is het uiterst belangrijk dat de patiënt zich bewust is van deze mogelijkheid en dat hij voorbereid is om met de situatie om te gaan wanneer de medicatie wordt ingetrokken, mocht dit gebeuren.

Het is beter dat de patiënt de behoefte aan dit soort emotioneel management voorziet wanneer hij zich goed voelt, dan wanneer hij begint af te takelen en alles donker lijkt. Erover praten helpt. Opgemerkt moet worden dat de neiging tot terugval vaak een genetische basis heeft.

Veel mensen gebruiken al tientallen jaren antidepressiva. De oorzaak ligt in de voortdurende terugval, die vaak te wijten is aan genetische factoren, complexere persoonlijke omstandigheden en het gebrek aan een adequate psychologische aanpak.

3. Antidepressiva levenslang gebruiken

Er zijn meerdere variabelen waardoor de behandeling met antidepressiva verlengd kan worden. Als een patiënt bijvoorbeeld twee of drie episoden van zware depressie (de ernstigste vorm) heeft doorgemaakt, kunnen artsen aanraden om deze behandeling lange tijd voort te zetten. Dit kan jaren duren. Hier zijn nog enkele factoren die een rol spelen:

  • Periodieke terugvallen.
  • Verkeerde diagnoses en ineffectieve therapeutische benaderingen.
  • Een geschiedenis van familieleden met psychische aandoeningen.
  • Alleen kiezen voor antidepressiva en geen psychologische therapie volgen.
  • Stressvolle ervaringen. Bijvoorbeeld voortdurende uitdagingen, tegenslagen en slaapproblemen.
  • Het niet vinden van een geschikt antidepressivum. Sommige patiënten proberen zelfs jarenlang verschillende soorten.
  • Andere klinische comorbiditeiten.

De gezondheidsrisico’s van levenslang antidepressiva gebruiken

Het langdurig voorschrijven van antidepressiva is niet zonder risico. Hetzelfde gebeurt met andere medicijnen die jarenlang worden gebruikt. Gelukkig hebben antidepressiva tegenwoordig minder bijwerkingen.

Bovendien zullen artsen altijd proberen de patiënt te begeleiden. Ze kunnen bijvoorbeeld voorstellen dat ze geleidelijk stoppen met het innemen van antidepressiva of ze vervangen door mildere medicijnen.

Antidepressiva worden na verloop van tijd minder effectief. Daarom moeten andere opties worden overwogen, afhankelijk van de specifieke behoeften van de patiënt. De Universiteit van Auckland (Nieuw-Zeeland – Engelse link) onderzocht de effecten van langdurige toediening van antidepressiva. Deze zijn als volgt:

  • Vermoeidheid.
  • Suïcidale gedachten.
  • Gewichtstoename.
  • Seksuele disfunctie.
  • Sociale uitsluiting
  • Risico op diabetes.
  • Emotionele gevoelloosheid.
  • Maagdarmstoornissen.
  • De patiënt heeft het gevoel verslaafd te zijn geraakt.
  • Ze voelen zich beperkt in het ervaren van positieve emoties.

De medische toestand van elke patiënt kan ervoor zorgen dat langdurige toediening bepaalde effecten heeft. Het meest voor de hand liggende symptoom is dat de depressieve symptomen intensiveren. Dit kan ertoe leiden dat de patiënt het idee versterkt dat hij de drugs moet blijven gebruiken. Wat ze echter echt nodig hebben is een andere therapeutische aanpak.

Patiënten moeten bijwerkingen van antidepressiva die ze ervaren altijd bespreken met hun specialist. Die kan altijd een ander psychoactief geneesmiddel voorschrijven dat het beste past bij hun behoeften/bijzonderheden.

Vrouw in therapie
Psychologische therapie, tijdig toegevoegd aan antidepressiva, kan terugval in depressie voorkomen.

Hoe chronisch gebruik van antidepressiva te voorkomen

Zoals we in het begin al zeiden, moet je antidepressiva niet levenslang slikken. Maar elk individu heeft zijn eigen behoeften en vereist een aanpak op maat. Dit kan soms betekenen dat patiënten meerdere jaren dit soort medicatie gebruiken.

Als je deze situatie wilt vermijden, zijn psychologische therapie en veranderingen in levensstijl het antwoord. Eigenlijk zou je alleen antidepressiva moeten nemen als je arts dat aanbeveelt. Want hoewel deze medicijnen effectief zijn, pakken ze alleen het symptoom aan, nooit de kern van het probleem. Daarom is psychologische hulp zo belangrijk.

Op dit moment is cognitieve therapie voor depressie op basis van mindfulness het meest effectief om terugval te voorkomen. Een onderzoek (Engelse link) uitgevoerd door Dr. John D. Teasdale en collega’s van de Universiteit van Oxford (UK) benadrukt de voordelen van deze aanpak. Inderdaad, zonder twijfel is het vragen van deskundige hulp altijd de beste manier.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Barbui C, Cipriani A, Patel V, Ayuso-Mateos JL, van Ommeren M. Efficacy of antidepressants and benzodiazepines in minor depression: systematic review and meta-analysis. Br J Psychiatry. 2011 Jan;198(1):11-6, sup 1. doi: 10.1192/bjp.bp.109.076448. PMID: 21200071; PMCID: PMC3014462.
  • Cartwright C, Gibson K, Read J, Cowan O, Dehar T. Long-term antidepressant use: patient perspectives of benefits and adverse effects. Patient Prefer Adherence. 2016 Jul 28;10:1401-7. doi: 10.2147/PPA.S110632. PMID: 27528803; PMCID: PMC4970636.
  • Dowrick C, Frances A. Medicalising unhappiness: new classification of depression risks more patients being put on drug treatment from which they will not benefit. BMJ. 2013 Dec 9;347:f7140. doi: 10.1136/bmj.f7140. PMID: 24322400.
  • Moncrieff, J., Cooper, R.E., Stockmann, T. et al. The serotonin theory of depression: a systematic umbrella review of the evidence. Mol Psychiatry (2022). https://doi.org/10.1038/s41380-022-01661-0
  • Teasdale, J. D., Segal, Z. V., Williams, J. M. G., Ridgeway, V. A., Soulsby, J. M., & Lau, M. A. (2000). Prevention of relapse/recurrence in major depression by mindfulness-based cognitive therapy. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 68(4), 615–623. https://doi.org/10.1037/0022-006X.68.4.615

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.