Iemand missen is niet hetzelfde als iemand terugwillen
Je kunt iemand missen, je kunt verlangen naar alles wat je hebt meegemaakt met iemand van wie je houdt. Je kunt wensen dat je al dat moois nog eens met diegene kon meemaken, je kunt jezelf afvragen: waarom is het afgelopen? Maar onthoud: iemand missen is niet hetzelfde als iemand terugwillen.
Zou dit iets kunnen zijn geworden? Wat zou er gebeurd zijn als…? Deze nostalgie is begrijpelijk, maar hoeft niet te betekenen dat je die persoon die dit gevoel veroorzaakt, terugwilt.
Iemand missen kan ingewikkeld zijn. Soms gaat het gepaard met een stekende pijn. De mentale reis die je aflegt naar het verleden kan een ontzettend sterk verlangen opwekken.
Er was echter een reden waarom het eindigde. Door op afstand te blijven, kun je de verleiding weerstaan om weer bij diegene terug te gaan, want diep vanbinnen wil je niet terug.
We kunnen de persoon of de geschiedenis die we met hem of haar hadden missen. In feite verandert dit de betekenis van onze herinneringen heel erg. Soms is het niet zo dat we iemand terugwillen, maar willen we gewoon opnieuw kunnen genieten van die goede tijden.
Maar denk erover na: dit hoeft niet met dezelfde persoon te gebeuren. De geschiedenis en de gevoelens kunnen nu gedeeltelijk worden herhaald met een andere persoon.
Er zijn mensen die voor een beperkte tijd in ons leven verschijnen. Samen maken we goede en slechte momenten door en vervolgens gaan we ieder onze eigen weg. Als we ze missen, is het goed om te onthouden dat het verhaal twee kanten heeft. Dat van ons zal doorgaan en daarom kunnen we blijven genieten van de zoete smaak van wat het leven speciaal maakt.
Weer bij elkaar komen is niet hetzelfde
Dit is waar het verschil tussen het missen van de persoon en het missen van de herinneringen bijzonder belangrijk is. Wanneer verhalen eindigen, eindigen ze.
Zelfs als we hetzelfde met dezelfde persoon willen herhalen, zal het niet hetzelfde zijn. Omdat mensen volwassen worden, groeien en zich ontwikkelen, en dus keren ze niet terug naar hetzelfde punt.
Opnieuw beginnen met iemand die je al kent, met wie je een deel van je verleden deelt, of met wie je momenten uit een ander tijdperk opnieuw probeert te beleven, betekent beginnen vanaf een ander punt. Het is niet hetzelfde beleven of hetzelfde voelen.
Laten we onze herinneringen in ons geheugen achterlaten en genieten van de smaak die ze hebben achtergelaten. Laten we ze opnieuw voelen als we onze ogen sluiten, laten we onze ogen vullen met tranen en soms nadenken over hoe het er niet meer is.
Maar laten we gelukkig zijn dat het gebeurde en laten we vrede vinden in het idee dat diegene op de een of andere manier altijd in ons aanwezig zal blijven.
We bestaan uit onze herinneringen en daarom moeten we ze op die manier beleven. Laat jezelf dingen missen, maar als het weer pijn gaat doen, laat het daar dan.
Probeer niet iets te herhalen of te forceren dat er niet meer is. Je mist het misschien, maar misschien wil je het niet terug.
Iets missen is je tijd vullen met herinneringen
Want dat is wat missen is. Vol herinneringen, momenten, avonturen en verhalen zitten maakt dat we vol leven zitten, maar inmiddels is dit leven voorbij. Het zou niet goed zijn om daar te blijven. Natuurlijk mogen we het verleden missen, dit is heel normaal, maar we moeten niet vergeten om ook vooruit te kijken, want we hebben nog veel meer herinneringen om te maken.
Laten we de grens trekken en weggaan als we puur uit nostalgie een beslissing nemen. Laten we ophouden met vast te houden aan het verleden en onze ogen openen voor alles wat ons te wachten staat. De mensen die daar waren blijven in onze herinneringen en gevoelens, maar de mensen die staan te wachten om onze richting op te komen, zouden willen dat we onze armen voor hen openden.
Moedig zijn betekent ook opnieuw vertrouwen. Het betekent dat we de mensen die we kenden nog altijd missen, maar dat we nieuwe ervaringen en nieuwe mensen niet de rug toekeren. Zo kunnen we nieuwe omgevingen en nieuwe harten ontdekken, en deze de kans geven om de gaten te vullen die door al dat gemis in ons zijn ontstaan.
Maar bovenal, zullen we nieuwe mensen kunnen leren kennen die ons hart kunnen verwarmen en bij wie we steun kunnen vinden, niet omdat ze onze herinneringen zullen wissen, maar omdat ze ons de ruimte zullen geven om nieuwe verhalen te schrijven.