Microbiota in je darmen en verslavingen

Wist je dat je darmen hun eigen zenuwstelsel hebben dat communiceert met de hersenen? Als gevolg van deze link zijn onderzoekers begonnen met het onderzoeken van de relatie tussen micro-organismen in de darmen en pathologieën zoals verslavingen.
Microbiota in je darmen en verslavingen

Laatste update: 09 oktober, 2020

In dit artikel bespreken we de microbiota in je darmen. Vanwege het enorme aantal bijdragende factoren, zijn verslavingen vaak een zeer moeilijk te behandelen soort aandoening. Daarom is er nog steeds onderzoek naar de verschillende mechanismen en mogelijke behandelingsopties.

Tegenwoordig weten we veel meer over de verschillende factoren die verslavingen kunnen veroorzaken, waaronder de rol van microbiota in je darmen bij detox en ontwenning.

Microbiota zijn microben die in de mond, vagina, huid en darmen leven. Wetenschappers brachten dit ecosysteem al in verband met een aantal andere pathologieën, zoals autisme, de ziekte van Parkinson, angst en schizofrenie. Sterker nog, het lijkt ook een rol te spelen bij het ontstaan van verslavingen.

De darm-hersen-as

Tegenwoordig weten we dat het spijsverteringskanaal zijn eigen zenuwstelsel heeft. Dit is het enterische zenuwstelsel, dat uit meer dan 500 miljoen neuronen bestaat. Het communiceert met het centrale zenuwstelsel en draagt bij aan de hersenbalans en hersenfunctie.

De communicatie tussen deze twee systemen is dynamisch en bidirectioneel. Dit betekent dat darmmicrobiota de neurale activiteit van de hersenen kunnen wijzigen en vice versa.

Omdat de hersenen echter worden beschermd door de bloed-hersenbarrière, is deze invloed niet direct. De darmneurotransmitters werken door de cellen van de darmwand, waardoor ze kunnen communiceren met het centrale zenuwstelsel.

Deskundigen hebben ontdekt dat het enterische zenuwstelsel een groot deel van de neurotransmitters in ons lichaam kan produceren, waaronder dopamine, GABA en serotonine.

De microbiota in je darmen en verslaving

Verslavingen aan bepaalde substanties treden op omdat ze het beloningssysteem van de hersenen activeren en de secretie van neurotransmitters, vooral dopamine, stimuleren. Dit geeft een heel aangenaam gevoel, waar de hersenen snel aan wennen. Als gevolg hiervan vereist het steeds vaker steeds hogere doses.

Zoals we eerder vermeldden, weten we nu dat het enterische zenuwstelsel ook neurotransmitters  zoals dopamine produceert, en dat wanneer er een onbalans is in de darmflora, dit kan leiden tot de ontwikkeling van verschillende pathologieën. Dit kan dit ecosysteem vervolgens vatbaar maken voor verslavingen, met nogal dramatische resultaten.

Microbiota in je darmen en alcoholisme

In 2014 publiceerden onderzoekers een studie waarin de relatie tussen darmbacteriën en alcoholverslaving werd geanalyseerd. Om dit te doen, probeerden onderzoekers vast te stellen of er een verandering was opgetreden in de darmdoorlaatbaarheid en de darmmicrobiota van mensen die aan alcoholisme leden, en of dit verband hield met hun alcoholverslaving.

Ze ontdekten dat degenen die het lekkende darm syndroom hadden ontwikkeld (dat de darmdoorlaatbaarheid verhoogt) hogere angstniveaus en ernstigere ontwenningsverschijnselen hadden.

Bovendien merkten onderzoekers veranderingen op in zowel de samenstelling van de microbiota als hun activiteitsniveau. Ze concludeerden dat, als het gaat om alcoholverslaving, de darmflora een sleutelrol speelt en het risico op terugval kan vergroten.

Voedselverslavingen

Deskundigen hebben ook gekeken naar de relatie tussen voedselverslavingen en microbiota. Ze deden dit door ontlasting van gezonde mensen te analyseren, samen met hun BMI en beelden van hun hersenen.

Om dit te doen, concentreerden ze zich op metabolieten, die worden geproduceerd tijdens de afbraak van tryptofaan, een aminozuur dat in veel voedingsmiddelen aanwezig is. Nadat het is afgebroken, wordt het omgezet in serotonine. Het heeft dus een enorme invloed op stemming en gedrag.

Dit proces heeft twee implicaties. Ten eerste, als tryptofaan eenmaal is afgebroken door de darmbacteriën, verlaat het het lichaam via de ontlasting. Ten tweede wordt tryptofaan tijdens het afbraakproces omgezet in indool, een metaboliet die betrokken is bij de darm-hersen-as.

Onderzoekers ontdekten dat indool verband hield met een hogere mate van obesitas en een ongecontroleerde voedselinname. Dit komt mogelijk door de invloed ervan op het beloningscentrum van de hersenen, met name op circuits die verband houden met de amygdala.

Behandelingsopties

Deze bevindingen bieden een ander perspectief op verslaving, evenals nieuwe mogelijke behandelingsopties. Deskundigen hopen dat het herstellen van de balans van de darmflora enkele belangrijke aspecten van verslaving kan helpen verlichten.

Sommige onderzoekers stelden bijvoorbeeld voor om darmhormonen te veranderen. Anderen stelden daarentegen behandelingen voor die, hoewel ze heel eenvoudig zijn en vaak worden gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde, zeer effectief kunnen zijn.

Dit omvat opties zoals de fecale microbiota-transplantatie. Deze procedure bestaat in feite uit het uitvoeren van een fecestransplantatie, waarbij artsen ontlastingsbacteriën overbrengen van een gezonde donor naar de darmen van een ontvanger.

Tot nu toe is deze behandeling alleen effectief gebleken bij de behandeling van chronische colitis. Het gebruik ervan bij de behandeling van andere pathologieën is, op dit moment althans, alleen nog theoretisch.

Wetenschappers blijven echter de rol van darmmicrobiota bij verslaving en andere ziekten onderzoeken, in de hoop nieuwe toekomstige behandelingsopties te vinden.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.