Michael Faraday, een geweldige natuurkundige
Michael Faraday was een genie. Hij veranderde de geschiedenis van de natuurkunde en van de scheikunde. Zonder hem zouden elektrische motoren zelfs niet bestaan. Interessant om weten is dat hij autodidact was.
Hij is de man achter heel belangrijke ontdekkingen in het veld van de elektrochemie en van het elektromagnetisme. Hij heeft bijvoorbeeld benzeen ontdekt. Dat is een koolwaterstofmolecuul waaruit de meest plastic elementen bestaan die we vandaag gebruiken.
Michael Faraday veranderde van een arm kind dat hard werkte om zijn familie te ondersteunen, in een persoon die de eretitel van ridder ontving van Koningin Victoria van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland wegens zijn wetenschappelijke bijdragen. Wat hem echt tot een groot wetenschapper maakte, waren echter zijn volharding en zijn passie voor kennis.
Michael Faraday, een nederig kind
Michael Faraday werd op 22 september 1791 geboren in een nederige familie die woonde in wat tegenwoordig het stadscentrum van Londen is. Zijn vader was een hoefsmid. Zijn moeder was huisvrouw.
Faraday kon de ‘r’ niet uitspreken. Zijn leraar lachte hem hierom uit en strafte hem. De moeder van Faraday kon dit echter niet uitstaan. Ze dacht dat het beter was dat hij voor de familie zou werken.
Dus haalde ze hem van school. Het verhaal van Faraday nam een wending toen hij op de leeftijd van 14 jaar oud voor George Riebau begon te werken. Riebau was een boekbinder en boekenverkoper in Londen.
Deze werkervaring wekte bij Faraday een verbazingwekkende intellectuele nieuwsgierigheid op. De boeken die hij verkocht, begon hij in een ongelooflijk snel tempo te lezen. Zeven jaar lang werkte hij voor Riebau en bleef hij lezen.
Tijdens deze periode ontdekte hij ook het werk van Isaac Watts. Het vervulde hem met enthousiasme. Hij las veel wetenschappelijke boeken. Zijn interesse in elektrische fenomenen werd hierdoor zelfs nog groter.
Een leven gewijd aan de wetenschap
Op de leeftijd van 19 jaar sloot hij zich aan bij The City Philosophical Society. Deze groep bestond uit jonge mensen die van de wetenschap hielden. John Tatum was de leider. Tijdens hun late avondbijeenkomsten legde hij de principes van de elektriciteit, de scheikunde en de natuurkunde uit.
Daar ontmoette Michael Faraday vervolgens Elmer Humphry Davy, een lid van het Royal Institution. Davy gaf Faraday gratis toegangskaarten voor zijn bijeenkomsten. In die jaren maakte Faraday veel notities. Hij bundelde ze in een boek van 300 bladzijden en zond het later naar Davy.
Als gevolg van een ongeluk was Davy zijn zicht kwijt. Hij besloot toen om Faraday als zijn secretaris aan te werven. Daarna promoveerde hij hem tot assistent in de scheikunde aan het Royal Institution. Faraday werd voortdurend vernederd door de vrouw van Davy. Toch raakte hij nooit de interesse kwijt om van zijn mentor te leren.
In 1815 begon Michael Faraday alles te onderwijzen wat hij in die jaren geleerd had. Hij publiceerde ook zijn eerste werk in de scheikunde. Bovendien schreef hij meerdere artikels en gaf hij voordrachten op bijeenkomsten. Tegen 1820 had hij al een reputatie opgebouwd.
Het werk van Michael Faraday is onvergankelijk
De directeur van een wetenschappelijk tijdschrift met de naam Annals of Philosophy vroeg hem om over verschillende wetenschappers te schrijven die experimenteerden met elektromagnetisme.
Om dat te doen voerde Michael Faraday hun experimenten uit. Dit leidde tot zijn grootste ontdekkingen. Hij ontdekte in het bijzonder hoe we elektrische energie kunnen gebruiken als mechanische energie.
In 1825 werd Faraday directeur van de Royal Society. Hij verving dus zijn mentor Elmer Humphry Davy. In datzelfde jaar ontdekte hij ook benzeen. Dit was het hoogtepunt van zijn totale wetenschappelijke carrière. Later deed hij nog nieuwe ontdekkingen over de kenmerken van metalen en over magnetisme. Hij formuleerde toen ook de bekende “wetten van Faraday.”
Als directeur van de Royal Society begon hij gratis bijeenkomsten voor jonge studenten te geven. Hij zorgde er ook voor dat zijn medewerkers hetzelfde deden.
Het was namelijk zijn doel om mensen te bereiken die geen toegang hadden tot onderwijs. In 1832 verleende de universiteit van Oxford hem de graad van Doctor in het Burgerlijk Recht. In 1839 had hij een zenuwinzinking waarvan hij later herstelde.
Michael Faraday ging officieel in pensioen in 1858. Tot zijn dood in 1867 leefde hij in een huis dat de koningin hem geschonken had. Een maankrater werd naar hem genoemd. Die herinnert ons eraan hoe nuttig en belangrijk zijn wetenschappelijke bijdragen waren.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- CROWTHER, J. 497-Humphry Davy.-Michael Faraday (hombres deficiencia británicos del siglo XIX). 509 J. Prescott Joule. W. Thomson. J. Clerk Maxwell (hombres deficiencia británicos del siglo XIX).
