Mensen veranderen niet, hoe jij ze ziet wel
Je weet nooit hoe het werkelijk gebeurt, maar op een dag, terwijl je iets heel simpels en alledaags aan het doen bent, worden je ogen geopend. Misschien ken je iemand al vijf maanden of vijf jaar, maar plotseling besef je hoe hij werkelijk in elkaar steekt, in al zijn rauwe echtheid.
En dit is het moment waarop vele van je dromen breken. Vanaf dit punt begint die fijne stof waaruit jouw verwachtingen en dromen bestaan te rafelen. Je realiseert je dat je verblind was door fascinatie of door liefde… Het heeft je ervan weerhouden de echte waarheid te kunnen zien.
Niemand kan in het diepste wezen van iemand kijken. Het vereist tijd, wederzijds begrip en belangrijke momenten die, beetje bij beetje, onze ogen openen. Tot dit gebeurt, zijn we geneigd anderen te idealiseren en hen uitzonderlijke kenmerken toe te schrijven. Langzaam maar zeker komt de aap echter uit de mouw…
Het is duidelijk dat mensen soms wel degelijk veranderen en transformeren. Situaties en levenservaringen kunnen mensen veranderen. Niettemin heeft iedereen zijn eigen onmiskenbare manier van zijn. Een persoonlijkheidstype, een mate van integriteit, een reeks van waarden die gedurende het leven constant blijft.
Het vermogen om je dit te realiseren ligt in jouw handen. Het is aan iedere individu om dingen niet blindelings te accepteren en te leren wat lichaamstaal betekent, om tussen de regeltjes door te lezen en te weten hoe bepaald gedrag geïnterpreteerd moet worden.
Soms plaatst de liefde een waas voor onze ogen, terwijl het juist nodig is om objectief te kijken. Dat je verliefd bent doet niets af aan het feit dat je je hart weliswaar moet openstellen, maar tegelijkertijd met beide voeten op de grond moet blijven staan, geworteld door evenwicht en zelfbescherming.
Mensen veranderen niet, ze houden maskers voor
In eerste instantie doet iedereen moeite om erbij te horen. Er zijn bijvoorbeeld veel mensen die hun scherpe kantjes of de gebreken in hun persoonlijkheid in evenwicht proberen te brengen met die van hun partner, zodat ze elkaar aanvullen en alles harmonieus is. Bijna dan…
Dit gezegd hebbende, beginnen veel van dit soort relaties al snel verborgen gebreken te ontwikkelen. Ze zouden zelfs valse deugden kunnen beginnen te tonen. We zijn geneigd om een stel te zien als geïdealiseerde ‘eenheid’, zonder hierbij oog te hebben voor de maskers die ze dragen.
Vroeg of laat beginnen de eerste teleurstellingen zich voor te doen. Je weet niet hoe, noch begrijp je hoe die ander zelfs ook maar in staat is om zoiets te doen of zeggen. Maar het gebeurt en er is niets dat je kunt doen om dit te veranderen.
Beetje bij beetje doen zich steeds meer onthullende situaties voor die de relatie op de proef stellen. Dit is wanneer de ware essentie van beide partners naar boven komt, hun authentieke persoonlijkheid.
Wat is er toch gebeurd? Hoe kunnen de dingen zo erg veranderd zijn ten opzichte van hoe ze in het begin waren? Je moet het accepteren; het is niet alsof het van de ene op de andere dag gebeurde. In werkelijkheid zijn er mensen die simpelweg niet zijn wie we in het begin dachten dat ze waren. En deze ontdekking is vaak hartverscheurend.
Je verzetten tegen het zien van de ware aard van geliefden
Hoe kun je accepteren dat iemand van wie jij heel veel houdt niet degene is die jij dacht dat hij was? Of je het nu gelooft of niet, dit soort situatie is een behoorlijk veelvoorkomende, alledaagse realiteit. Sterker nog, het komt niet alleen voor tussen stelletjes, maar ook tussen vrienden en zelfs tussen familieleden.
Mensen veranderen niet van de ene op de andere dag en vaak veranderen ze zelfs niet na lange tijd. In feite laat de tijd die voorbijgaat jou zien hoe iemand werkelijk in elkaar steekt.
Er bestaat geen toverformule die ons in staat stelt om mensen gelijk vanaf het eerste moment dat we ze ontmoeten te zien zoals ze werkelijk zijn. Sterker nog, vaak weten ze het zelf niet eens. Momenten moeten worden gedeeld, levens moeten worden geleefd en ervaren voordat een persoon zichzelf kan kennen en zowel zijn mooie als zijn lelijke kanten aan het licht kan brengen.
Hoe ingewikkeld het echter ook mag zijn, er zijn enkele belangrijke zaken die we altijd in gedachten moeten houden:
Wees niet de persoon die anderen verblindt
Het is algemeen bekend dat vele mensen zich door de verschillende fases van hun leven heen een masker voorhouden. Het is het daarom niet waard dat jij ook een van deze mensen bent. Ga niet geblinddoekt door het leven en straal geen valse versie van jezelf uit.
Vermijd het idealiseren van dingen: mensen, situaties etc… Trek conlusies uit woorden, daden, gebaren en ook stiltes. Je kunt een persoon niet leren kennen door middel van de vaandels waarmee hij zichzelf kroont, maar eerder door middel van de details die jij zelf kunt observeren en uit zijn manier van zijn kunt afleiden.
Wacht niet tot anderen voor jou veranderen
Dit is een fout waar veel mensen slachtoffer van worden. Soms is het mogelijk om van te voren te weten hoe iemand in elkaar steekt. Je kent hun gebreken en je weet dat ze je uiteindelijk zouden kunnen kwetsen… Maar misschien zeg jij ‘Met mij zal het anders zijn. Voor mij zal hij veranderen’.
Helaas doet hij dit waarschijnlijk niet. Het komt niet vaak voor dat mensen hun manier van zijn, hun gewoontes, hun behoeftes en hun nuances veranderen. Uiteindelijk blijf je achter met ijdele hoop, wat jouw gevoel van eigenwaarde en de verwachtingen die je had geen goed zal doen. Wees voorzichtig, want dit kan zomaar omslaan in een hele gevaarlijke en pijnlijke situatie.
Het probleem met oprechte mensen is dat ze denken dat anderen ook oprecht zijn. Hierdoor kan het ontzettend moeilijk zijn om te zien dat anderen zich in het leven verschuilen achter een masker.
–Afbeeldingen met dank aan Catrin Welz-Stein–