Leven zonder te leven is geen leven

Het leven is veel simpeler dan we denken, maar de maatschappij waarin we ons bevinden zet ons onder druk en moedigt ons iedere dag aan om te “slagen”, om “meer te krijgen”, om elke dag de strijd aan te gaan met anderen en zorgt er zo voor dat we altijd “de beste” willen zijn, of “degene die het meeste heeft”. We hebben een wereld gecreëerd die zo kunstmatig is, dat we lijden aan stress, angst en psychosomatische aandoeningen vanwege het absurde idee van competitie, trots en ego.

Een mens is eigenlijk niets meer dan een dier. Wat ons onderscheidt van andere wezens, is de vaardigheid om te redeneren in een ingewikkelde situatie, maar het is waar dat onze irrationele gedachten vaak winnen en we dingen doen die niet logisch zijn of die tegen onze eigen belangen in gaan.

Een van deze dingen is de ervaring van het verliezen van bijna alle dingen waar we aan gehecht zijn. Dat wil zeggen dat we leven, dat de wereld aan onze voeten ligt om te gebruiken zoals we willen. Maar in plaats daarvan raken we geobsedeerd met doelen, met beter zijn dan iemand anders, met het steeds maar weer produceren van meer, meer, meer.

Uiteindelijk put dit onze bronnen uit, waardoor we niet kunnen genieten van het ondernemen van activiteiten. Het veroorzaakt te veel afleiding, kunstmatige touwen die ons vastbinden en ons laten bewegen als marionetten. Dit is natuurlijk geen leven en het zou goed voor ons zijn om niet in deze val te trappen.

Het probleem is dat het moeilijk is om je niet te laten ompraten door de maatschappij en nog meer als we die wens naar succes en triomf voelen, die vandaag de dag zo heersend is.

Wil jij slagen?

Je moet niet slagen, je moet leven. Niemand stuurt ons de wereld in om te triomferen en om anderen te laten applaudisseren. Dat zit alleen maar tussen de oren. We zijn hier om gelukkig te zijn, om met onze omgeving te communiceren en ervan te genieten. Succes is geen noodzaak voor mensen en degene die dat geloven zullen zichzelf uiteindelijk alleen maar een maagzweer bezorgen.

Je zult wel denken dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is, want we moeten lange uren werken en op een hoge standaard presteren om met waardigheid te leven. Dat is waar, maar het probleem is dat er grenzen zijn die we onnodig vaak overschrijden, tegen ons lichamelijke en geestelijke welzijn in.

We moeten duidelijk zijn over wat onze echte wensen zijn. Dit zijn eigenlijk alleen maar eten, drinken, een dak boven ons hoofd, bewegen en niet veel meer. De rest is niet noodzakelijk, het zijn verlangens. Oprechte verlangens en daar is niets mis mee, daar kun je voor vechten en ze proberen te vervullen. Laat ze echter niet terechtkomen in dezelfde categorie als de dingen die noodzakelijk zijn om te leven en om gelukkig te zijn. Het zijn gewoon extra’s.

Als ik op een magische manier verlangens in noodzaak verander, zal ik uiteindelijk voor ze vechten alsof het mijn leven is. Alsof ik zonder die dingen niet zou kunnen functioneren of overleven. En dit klopt niet. Door proberen beter te leven, met het grootste huis, de modernste telefoon, de krachtigste auto zal ik uiteindelijk de essentie van het leven verliezen. Niets daarvan zal ons gelukkig maken, want externe dingen zijn niet belangrijk.

We hebben onze verlangens uitgevonden

Bij sales is er iets dat “sheep factor” (schapenfactor) wordt genoemd. Het is die reclame die de potentiële koper vertelt dat de buren het product al hebben en de hele buurt bewondert hen erom. Op deze manier, omdat we niet “minder” willen zijn, zullen we het waarschijnlijk kopen, ook al hebben we het niet nodig.

Uiteindelijk ontstaat er een spiraal: ik denk en geloof dat ik iets moet bereiken, iets moet kopen, iets moet ondernemen en ik raak geobsedeerd met het idee om het hoe dan ook voor elkaar te krijgen. Ik wring me in allerlei bochten om het te krijgen, ik kan er niet van genieten omdat ik zo gestrest ben. Nu heb ik het, maar het is niet genoeg en ik moet iets beters hebben. En zo gaat het maar door.

Ik ben het plezier in de kleine dingetjes kwijtgeraakt, de daad van gewoon leven, van het in de wereld zijn. Ik ben geobsedeerd geraakt met iets dat ik niet nodig heb, denkend dat het me gelukkig zou maken, en dat was precies dat ik miste: ik ben niet gelukkig.

Als dit duidelijk is, worden we bevrijd. Als je weinig nodig hebt, voel je je completer en gelukkiger. We kunnen meer genieten van alles om ons heen en dankbaar zijn voor wat we hebben, wat zeker niet slecht is. Het veranderen van gedachten over onze wensen in de geest van verlangens en voorkeuren zal ons bevrijden van de obsessies en angst en het zal ervoor zorgen dat we de kunst van het leven ontdekken.

Zorg ervoor dat het leven niet aan je voorbij gaat terwijl je bezig bent met geld verdienen, want het leven is geen leven zonder te leven.