Je kunt van iedereen iets leren
Elk gezicht dat we tegenkomen en elke zoen die we in het leven krijgen kan ons veranderen en ons iets leren over de persoon die we zijn, of het nu goed of slecht is.
Er zijn meerdere mensen die het leven en de manier waarop we door het leven gaan vergelijken met een ritje in de trein of bus. Tijdens onze rit, verzorgen we de relaties die een glimlach op ons gezicht brengen, en hebben we de kans om allerlei nieuwe mensen te leren kennen en ervaringen op te doen.
“Die dag bleef ik de hele tijd denken dat sommige mensen ons nooit verlaten, niet volledig, zelfs als ze er niet meer zijn. Hun essentie blijft, hun stem wordt gehoord, en we voelen ze glimlachen. Sommige mensen verlaten ons nooit. Ze zijn eeuwigdurend.”
-Ilani Ribero-
Het beste aan deze reis, is dat de dingen die ons op toekomstige stations staan op te wachten voor ons nog altijd een mysterie zijn, maar de stations waar we al voorbij zijn, of die we nu passeren, blijven ons emotioneel nog altijd vormen.
Sommige mensen laten simpelweg een stempel achter
De harten die op de een of andere manier invloed op ons hebben, die ons de kans geven om iets van ze te leren, zullen voor altijd in ons hart blijven. Sommige harten, gezichten en kusjes laten simpelweg een stempel achter, doen ons ontwaken, en verrijken ons leven. En andere maken alleen ons landschap iets fleuriger.
Sommige duiken op zonder waarschuwing en blijven bij ons om ons te leren wat het inhoudt om vriendschap, liefde, vertrouwen etc. te voelen. Andere blijven maar voor korte tijd, net lang genoeg om ons uit de doolhof te helpen. En een paar waren er al vanaf het begin, zoals onze familie. Met de harten van deze mensen leren we vooral wat de waarde is van herinnering en de kracht van affectie en warmte.
Op een dag zullen die mensen die jouw hart op een bepaald moment uit jouw geheugen besloot te wissen misschien weer in je gedachten opkomen. Er bestaan namelijk ook mensen die ons hart het liefst zou vergeten, omdat ze ons pijn hebben gedaan, omdat ze ons uit eigen beweging achterlieten, of gewoon omdat het tijd was om ze los te laten.
Mensen die jou leren anders te zijn
Ik denk vaak aan wat Forest Gump zegt, dat het “leven als een doos bonbons is, je weet nooit wat je zult krijgen”, omdat dit in elk opzicht volledig waar is. Net als bij bonbons, bestaan er mensen waar we dol op zijn, die ons gelukkig maken, maar tegelijkertijd ook mensen die ons teleurstellen, kwetsen en, kortom, gewoon op een negatieve manier weten te verrassen.
Ook deze mensen komen echter met een reden op ons pad: zodat we iets kunnen leren van hun slechte gedrag, zodat we diezelfde fouten niet nogmaals begaan bij andere mensen. Bovendien leren ze ons hoe we niet willen zijn, dat we het tegenovergestelde moeten doen van wat zij doen en dat we ze op hun plek moeten zetten.
Om die reden zijn de mensen die ons pijn doen, net als onze pijnlijke ervaringen, tot op zekere hoogte eigenlijk ook leermeesters. Nadat ze uit onze trein zijn gestapt, zullen we begrijpen dat ze er niet meer zijn, dat we niet terug kunnen, dat hun missie voltooid is. Zij blijven achter in het verleden en, geloof het of niet, de stempel die ze hebben achtergelaten zal dienen om ons te helpen in de toekomst.
Fragmenten van de levens van anderen
Gedurende de dag komen we allerlei verschillende mensen tegen, sommige gezichten vallen ons niet eens op, en andere worden juist magische en oprechte fragmenten van ons leven. Sommige kleine stukjes tijd en gedeelde ervaringen hebben het vermogen om gigantisch te worden wanneer je kijkt naar de emotionele waarde ervan.
Met de jaren verzamelen we begroetingen op de bushalte, ontmoetingen tijdens concerten, de weerspiegeling van de ziel van een ander in zijn tranen, het vertrouwen dat gewonnen werd in een café, lessen en beslissingen die ons hielpen groeien… En we hebben het zelf in handen om te leren, om erachter te komen waarom iemand plotseling in ons leven opduikt en ervoor kiest om zichzelf te laten leren kennen, al is het maar voor een minuutje.
“Iedere persoon die in ons leven verschijnt is uniek.
Ze laten altijd een beetje van zichzelf achter en nemen een beetje van ons mee.
Er zullen mensen zijn die een hoop meenemen, maar er zal nooit iemand zijn die niets achterlaat.
Dit is duidelijk bewijs dat twee zielen elkaar niet zomaar tegenkomen.”
-Jorge Luis Borges-
Wat nog belangrijker is dan het vermogen om van anderen te leren, is het vermogen om te leren van de persoon die altijd bij jou is: jijzelf. Jij kunt jezelf een hoop leren en een hoop over jezelf te weten komen. En je zult zien dat dit altijd een zeer mooi proces is.
