Kinderen met autisme helpen tijdens de coronacrisis
Ze zijn hun routines kwijt. Ze zijn weggerukt van hun normaliteit, van die richtlijnen die ze elke dag volgden, die hen veiligheid, betekenis, vrede en zelfs vreugde gaven. Kinderen met autisme helpen tijdens de coronacrisis is een prioriteit die we heel goed in gedachten moeten houden. Tegenwoordig hebben veel gezinnen grote problemen door deze nieuwe situatie.
Iedereen die niet zelf het leven ervaart van een ouder of zelfs een leraar die te maken heeft of werkt met kinderen met autisme, begrijpt niet wat een dergelijke verandering voor hen betekent.
Het is duidelijk dat we allemaal de gevolgen van de huidige omstandigheden ondervinden. We hebben namelijk allemaal plannen, taken, gewoonten en zelfs banen in de wacht gezet. Je kunt echter de frustratie zien en horen van kinderen, tieners of volwassenen met een autismespectrumstoornis (ASS).
Sommigen zullen voortdurend repetitieve bewegingen en gedrag vertonen. Anderen gedragen zich mogelijk agressief. De overgrote meerderheid neemt zijn toevlucht echter tot stilte of zelfs tot huilen. Als ze hiervoor al weinig communiceerden, zullen ze nu nog minder zeggen.
Ze zijn namelijk verdwaald in nieuwe routines die ze niet begrijpen. Daarom is het noodzakelijk dat de samenleving gevoeliger is voor deze groep en hulp en middelen biedt.
Zeven strategieën om kinderen met autisme te helpen tijdens de coronacrisis
In Spanje bijvoorbeeld, heeft het ministerie van Volksgezondheid mensen met autisme toestemming gegeven om in het gezelschap van een familielid naar buiten te gaan. Ze moeten dit echter doen met de gepaste veiligheidsmaatregelen en ze moeten een certificaat kunnen tonen dat hun handicap bevestigt.
Deze dagelijkse wandelingen zijn voor hen een verademing en iets dat gerespecteerd moet worden. Helaas, en hoewel het ons misschien zal verbazen, roepen veel mensen vanaf hun balkons naar hen als ze hen buiten op straat zien.
Deze concessie is een onvermijdelijke noodzaak voor deze kinderen en jongeren. We mogen namelijk niet vergeten dat deze groep niet langer naar therapiesessies kunnen gaan en dat er niet langer aan hun behoeften wordt voldaan.
Veel mensen met een autismespectrumstoornis vertonen ernstige aanpassingsproblemen. Het is zo ernstig dat dit hun familie in gevaar kan brengen. Emoties en frustratie bouwen zich op als een tijdbom en kunnen in zeer problematisch gedrag veranderen. Ze kunnen agressief worden of aan zelfbeschadiging doen.
Hoewel de meesten in verstorend en repetitief gedrag vallen, ontwikkelen ze ook echolalie, waarbij ze dezelfde zinnen keer op keer herhalen. Om kinderen met autisme tijdens de coronacrisis te helpen, moet je daarom rekening houden met een aantal strategieën. Dit zijn slechts enkele voorbeelden.
1. Verduidelijk de routines van kinderen met autisme door middel van tekeningen en kaarten
Kinderen en jongeren met ASS moeten zich aanpassen aan nieuwe routines. Om ze te kunnen begrijpen, kunnen we bijvoorbeeld tekeningen gebruiken die aangeven welke activiteit op een bepaald moment wordt uitgevoerd.
We moeten ze duidelijke, eenvoudige en positieve instructies geven vanaf het moment dat ze ‘s ochtends opstaan. We kunnen een visueel schema maken en op de muur plaatsen om ze eraan te herinneren.
2. Kleed ze aan alsof ze naar school gaan
Een manier om aan de normaliteit vast te houden is door het kind zich te laten kleden alsof het naar school gaat. Vermijd daarom de hele dag in pyjama’s. Het is ook essentieel dat ze dezelfde huiswerkroutine volgen.
3. Besteed aandacht aan de specifieke interesses van het kind
De meeste kinderen, of ze nu autistisch of neurotypisch zijn, hebben vaak een speciale interesse, die niet altijd verband houdt met een specifiek vak op school.
Velen houden onder andere van tekenen, dieren, muziek, de ruimte en films. We moeten creatief zijn in het bedenken van spelletjes of projecten die hen geconcentreerd houden op die specifieke hobby.
4. Simpele en motiverende dagelijkse lichaamsbeweging
Een van de sleutels om kinderen met autisme te helpen tijdens de coronacrisis, is hun beweging en sportoefeningen aan te moedigen.
Het klopt dat deze jongens en meisjes een gebrek aan motorische coördinatie hebben en meestal aritmisch zijn, maar ze moeten bewegen en actief blijven. Je kunt bijvoorbeeld leuke dansjes vinden op YouTube, evenals eenvoudige oefeningen die beweging en positieve emoties stimuleren.
5. Emotiekaarten om te communiceren hoe ze zich voelen
Een andere uitzonderlijk hulpmiddel in deze context is het gebruik van emotiekaarten. Het is gewoon een kwestie van tekeningen maken waarin verschillende gezichten gevoelens uiten zoals onder andere verdriet, woede, geluk en verveling.
De hele dag door kunnen mensen met een autismespectrumstoornis gevoelens en sensaties ervaren die ze niet onder woorden kunnen brengen. Experts raden aan dat ze daarom de middelen hebben om dit wel te kunnen doen om hun gezinsleden te laten zien hoe ze zich voelen.
6. Verminder blootstelling aan afbeeldingen en informatie over de pandemie
Voor zover dit mogelijk is, mogen kinderen met autisme niet blootgesteld worden aan al de laatste berichten over de pandemie. Kies in plaats daarvan voor films en voor tijd die je aan vrijetijdsactiviteiten kunt besteden.
Kinderen met ASS zijn erg gevoelig en kunnen hun angst en verdriet binnenhouden. Het idee dat hun grootouders zullen sterven of dat mama en papa ziek zullen worden, kan echt in hun gedachten blijven hangen en hen van streek maken. Houd dus altijd in de gaten waar ze naar kijken.
7. Ondersteuning op afstand van kinderen met autisme
Om kinderen met autisme tijdens de coronacrisis te helpen, mogen deze gezinnen niet alleen gelaten worden. Ze moeten op afstand worden ondersteund, hetzij met psychologen via videogesprekken, hetzij met therapeuten die naar hun huis komen om ze te begeleiden met uitstapjes.
Gezinnen zouden ook contact moeten hebben met gezinnen in dezelfde situatie. Het ondersteunende netwerk tussen ouders met autistische kinderen helpt altijd. Ideeën komen vanzelf, ze kunnen elkaar aanmoedigen en hun emoties, problemen, vragen en hoop delen.
We moeten met al deze dingen rekening houden. Laten we gevoeliger zijn voor deze kinderen en tieners en bruggen bouwen om hen te helpen.
