John Stonehouse: een fascinerend verhaal over vervalste identiteit
John Stonehouse was een Britse parlementariër die betrokken was bij een van de meest merkwaardige verhalen over vervalste identiteiten (Engelse link). In feite zette hij zijn eigen dood in scène en werd vervolgens twee keer ‘herboren’, onder twee verschillende identiteiten.
Toen hij ontdekt werd, betoogde hij dat zijn complotten een vorm van psychiatrische zelfmoord waren geweest als gevolg van een existentiële crisis.
Dus, wie was John Stonehouse? Hij was een Britse politicus die al op jonge leeftijd zijn passie voor de politiek ontdekte. In feite was hij vanaf zijn 16e jaar lid van de Britse Labor Party. Hij werd parlementslid in 1957 en startte een succesvolle carrière die er uiteindelijk toe leidde dat hij in het Britse kabinet ging dienen.
Het ging echter niet zo soepel als Stonehouse had gehoopt. Hoewel hij uitblonk als parlementariër, waren zijn bijdragen verre van briljant. Bovendien liepen verschillende van zijn initiatieven uit op schandalen (Spaanse link). Dit bespoedigde zijn plan om meerdere identiteiten aan te nemen.
“De identiteit van een persoon is niet de naam die hij heeft, de plaats waar hij geboren is, noch de datum waarop hij ter wereld kwam. De identiteit van een persoon bestaat eenvoudigweg uit het zijn, en het zijn kan niet worden ontkend.”
John Stonehouse, een parlementslid onder verdenking
De eerste grote moeilijkheid waarmee John Stonehouse te maken kreeg, was een beschuldiging van spionage. Die werd tegen hem ingebracht door een voormalige Tsjechische inlichtingenofficier genaamd Josef Frolik.
Hij beweerde dat de parlementariër informatie had verstrekt over de plannen van de Britse regering, samen met gevoelige gegevens over militaire technologie. In ruil daarvoor zou hij van de Tsjechische regering in totaal 5.000 pond ontvangen.
De beschuldiging won aan kracht en het gerucht ging dat de politicus had gehandeld onder de geheime naam Agent Kolon. Stonehouse heeft echter altijd ontkend dat dit waar was. Zelfs de toenmalige premier ontkende publiekelijk de beschuldigingen. Toch lijken jaren later vrijgegeven documenten te bevestigen dat hij inderdaad een spion was.
Toen dit probleem was opgelost, werd Stonehouse ondernemer. Hij richtte een bedrijf op met de naam British Bangladesh Trust (BBT), een import- en exportbedrijf dat actief was in het Verenigd Koninkrijk en Bangladesh.
Maar al snel werd hij beschuldigd van fraude. Hierdoor kwam hij in de schulden en voelde zich diep gefrustreerd. Vermoedelijk waren het deze omstandigheden die hem motiveerden om een nieuwe identiteit aan te nemen.
Een reis zonder terugkeer
Op 49-jarige leeftijd begon John Stonehouse informatie te verzamelen over twee onlangs overleden mannen van middelbare leeftijd, Joseph Markham en Donald Mildoon. Hij sprak met hun weduwen en haalde genoeg informatie uit hen om de geboorteakten van de twee mannen te verkrijgen.
Met deze informatie verkreeg hij een vals paspoort op naam van Markham. Ook gebruikte hij beide identiteiten om bankrekeningen te openen en er geld op te storten.
Op 19 november 1974 vertrok Stonehouse uit het Verenigd Koninkrijk naar Miami, in de Verenigde Staten. Voor zijn vertrek kocht hij voor 125.000 pond een levensverzekering. Aangekomen op zijn bestemming ging hij eerst met zijn echte naam naar binnen, liep toen naar buiten en ging opnieuw naar binnen, dit keer als Joseph Markham.
Hij boekte een hotel en zei dat hij ging zwemmen. Vervolgens ging hij naar het strand, kleedde zich uit en liet zijn kleren netjes opgevouwen achter. Hij had echter een ander stel kleren in een telefooncel laten liggen. Hij ging zwemmen en kleedde zich daarna aan met zijn andere kleren.
Toen hij niet kwam opdagen voor het diner met de vriend die hij zou ontmoeten, meldde hij zijn afwezigheid bij de politie. Maar, tegen die tijd was Stonehouse op weg naar Australië, in de hoop dat zijn langdurige minnares, Sheila Buckley, zich later bij hem zou voegen voor een nieuw leven samen.
Een van zijn parlementaire collega’s beweerde dat hij was vermoord door de vijanden van de democratie. Er waren zelfs mensen die suggereerden dat de maffia erbij betrokken was. Ze wisten niet dat ze slachtoffer waren van een geval van gestolen identiteit.
Een onverwachte uitkomst
Eenmaal in Australië aangekomen, besloot Stonehouse niet langer Joseph Markham te zijn, maar Donald Mildoon. Dus nam hij het geld dat hij op de rekening op Markhams naam had staan op om het op de rekening op Mildoons naam te zetten.
Maar helaas voor hem hadden de twee bankmedewerkers die met hem te maken hadden samen geluncht en verhalen uitgewisseld en merkten de anomalie op. Ze realiseerden zich dat dezelfde persoon twee verschillende namen gebruikte.
Bijgevolg werd de parlementariër ontdekt. In 1975 werd hij teruggestuurd naar het Verenigd Koninkrijk om terecht te staan voor verschillende misdaden. Hij ontsloeg zijn raadsman en vertegenwoordigde zichzelf in het proces, waardoor het langer duurde dan nodig was. In feite duurde het proces achtenzestig dagen.
Stonehouse betoogde dat hij zijn identiteit had vervalst vanwege “psychiatrische zelfmoord” door de druk waaraan hij was blootgesteld. Maar de rechter geloofde hem niet. Stonehouse belandde drie jaar in de gevangenis. Hij scheidde van zijn vrouw, trouwde met zijn minnares en overleed in 1988, na enkele jaren van geluk.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Canel, M. J., & Sanders, K. (2021). El poder de los medios en los escándalos políticos: la fuerza simbólica de la noticia icono.
- Maurell, P. (2013). Orlov: El mayo bluf en la historia del espionaje soviético. Clío: Revista de historia, (146), 44-51.
- Rodríguez, D. G., & Doval, A. I. (2009). Amigos imaginarios, psicosis e identidad múltiple. Psicoloxía clínica: anuario, (3), 1204-1210.
