Jezelf blootgeven is laten zien dat je erop vertrouwt

Je hebt mij nooit naakt gezien of geweten wat mijn dromen waren. Het voorbijgaan van de tijd heeft mijn dromen in de wacht gezet, en we dachten dat we elkaar wel opnieuw zouden vinden. Nu realiseer ik me hoeveel tijd ik heb verspild met wachten en dagdromen. Als je echt van elkaar houdt, dan is er niets dat hoeft te veranderen. Het verlangen om samen te zijn en samen moeilijkheden te overwinnen zou naarmate de tijd verstrijkt juist alleen maar moeten toenemen.

Ik realiseer me ook dat de intieme ontmoetingen die we zo idealiseren niets meer zijn dan een waas die je afleidt van de waarheid over de persoon die je omhelst. Jezelf blootgeven naast iemand is laten zien dat je erop vertrouwt dat jullie ‘t zullen halen, ondanks de valkuilen en drama die jullie onderweg kunnen tegenkomen. Nu realiseer ik me dat beschikbaarheid het enige was wat mijn naaktheid toonde, en dat de ware overgave erachter voor jou onzichtbaar was.

Jezelf blootgeven is niet hetzelfde als je lichaam en ziel ontkleden

Zelfs wanneer je naakt bent, gaat er ware intimiteit door je gedachten. Soms is deze passief en bewegingloos, zich bevindend tussen aanraking en passie in. Je bent stil want je wilt de groei van de passie niet verstoren.

Je hebt gesprekken over de toekomst, over wat je verwacht en wat je vermijdt, over hoe je nooit weet wat je moet zeggen wanneer de omhelzing echt is. Maar hoe kun je geloven in de taal van een knuffel als deze voor de ene slechts een moment is en voor de ander een eeuwigheid? Wanneer twee zielen in vrede leven, zou de oorlog niet in stilte mogen worden verklaard. Het is goed om over angsten, verwachtingen en gevoelens te praten.

Hoe kan de relatie zich normaal ontwikkelen als je niet weet waar je partner van droomt, wat zijn ideeën over het leven zijn, of wat hem gelukkig maakt? Hoe kun je je ogen sluiten voor het feit dat de gevoelens die in de ene persoon zo sterk aanwezig zijn, de ander gevangen houden?

Jezelf blootgeven naast je partner om ware intimiteit te bereiken

Iedereen die zich overgeeft aan een andere persoon, heeft maar één verwachting, en dat is om dezelfde kwaliteit van intimiteit terug te krijgen. Dat na de zoenen, knuffels en passie, naar boven komt wat vanbinnen zit. Omdat als je verbergt hoe je je voelt, het geen vrije liefde is; het maakt jou een gevangene.

Je kunt niet van de liefde genieten als je jouw dromen en verlangens voor jouw partner verbergt. Mensen houden deze dingen misschien voor zich uit angst om gekwetst te worden, of misschien doen ze het vanwege een onbewust verlangen, of omdat ze niet weten wat een verbintenis werkelijk inhoudt. Een verbintenis is geen straf, nee, wanneer je werkelijk trouw bent aan hoe je je voelt, dan is het een bevrijding.

Misschien wacht je tot de angst verdwijnt, maar misschien zul je aan het einde van je leven nog steeds wachten zonder te weten wie je werkelijk bent. Misschien is het een risico dat je niet wilt nemen, maar als je het niet neemt, zul je nooit weten of iemand misschien wel in je dromen past, meer dan alleen maar in jouw naaktheid.

Het Zeigarnik-effect

Er is geen ergere vorm van nostalgie dan verlangen naar iets dat nooit bestaan heeft, en er is geen ergere zekerheid dan weten dat iets dat goed was voor altijd verloren is. Ze zeggen dat open eindes en onafgemaakte verhalen meer betoverend zijn, dat mensen onvoltooide of onderbroken taken beter onthouden. In de psychologie en geheugenwetenschap is dit fenomeen bekend als het Zeigarnik-effect.

Effecten die van toepassing zijn op het geheugen zijn echter niet van toepassing op het verlangen of spijtgevoel. Wanneer je iets dat jij wilt en waar jij van houdt voortijdig tot een einde laat komen, dan heb je te maken met een verdriet waar je nooit met liefde aan zult terugdenken. In plaats daarvan laat het je zien hoe laf je op dat moment was. Je blijft gewoon maar stil en naakt, je bent een liefde kwijt die de vergetelheid in zal worden gesleurd.