Je onverschillig voelen ten aanzien van je partner
Je maakt het avondeten. Je gaat met je partner aan tafel zitten. Terwijl je televisie kijkt, eten jullie samen. Je praat over recente gebeurtenissen. Je kijkt elkaar aan en glimlacht. Daarna vertelt je partner jou een verhaal over zijn familie. Je luistert aandachtig terwijl je in stilte eet. Jullie houden van elkaar. Die andere is een belangrijk deel van je leven. Waarom dan je onverschillig voelen?
Je voelt je echter niet langer met hem verbonden. Nooit zou je wensen dat hem iets slechts overkomt. Alleen is het niet meer hetzelfde. Laten we eerlijk zijn: wie heeft dit niet minstens één keer meegemaakt?
We durven zeggen dat de meesten van ons dit ervaren hebben. Je onverschillig voelen ten aanzien van je partner is een ingewikkelde en pijnlijke kwestie die we soms niet begrijpen.
Je onverschillig voelen ten aanzien van je partner is moeilijk. Dat komt omdat deze onverschilligheid na verloop van tijd om één of andere reden nog intenser wordt. Vaker dan niet komt een toestand van ongemak en emotionele onrust tot uiting.
Je lijkt het maar niet te kunnen overwinnen. Dat is het moment waarop je jezelf de vraag stelt wat er echt gebeurt en of er iets veranderd is. Hou ik niet meer van hem? Zijn we slachtoffers geworden van de eentonigheid?
Vrienden of koppel?
Er heeft zich niets uitzonderlijk slechts voorgedaan. Toch is de magische verbinding verdwenen die jullie ooit hadden. Zinnen als “We zijn meer vrienden dan een stel” of “ik zie hem meer als een vriend dan als een partner” komen in vele relaties vaak voor. Is het tijd om een eind te maken aan de relatie of is het mogelijk om de vlam opnieuw te laten branden?
“Ik denk dat het belangrijk is dat je beseft dat je iets kan missen maar dat je het niet terug wilt.”
Je onverschillig voelen ten aanzien van je partner
Liefde is een heel abstract begrip. Dat heeft te maken met de vele nuances in de liefde. Eigenlijk is het zo dat het begrip liefde relatief kan zijn. Als we vasthouden aan de boeddhistische definitie, dan is liefde het verlangen en het streven van alle wezens om gelukkig te zijn.
Vanuit dit standpunt hou je nog steeds van je partner ondanks dat je je onverschillig voelt. Je wenst hem immers het beste toe. Er is echter een verandering die we niet over het hoofd mogen zien. Hoewel je hem het beste toewenst, voel jij je niet langer gelukkig omdat je met hem een relatie hebt.
Misschien ben je opgehouden met je partner als je levenspartner te zien. Je ziet hen nu integendeel als iemand die aan je zijde staat maar die niet langer bijdraagt tot wie je bent. Uit verplichting in plaats van uit oprechte interesse luister je aandachtig naar hun verhalen. Het interesseert je ook niet meer om intiem met hen te zijn.
Alles heeft een bepaalde tijdsduur
Het beruchte idee dat een relatie tegen alle verwachtingen in eeuwig moet blijven duren, kan heel beschadigend zijn. Er bestaat geen enkel werkstuk, professioneel artikel of tekst die stelt dat alle relaties dezelfde tijdsduur moeten hebben.
Bovendien moeten we ook inzien dat de relaties die langer duren, niet noodzakelijk beter zijn. In die zin kan het dus een averechts effect hebben om hoge verwachtingen van een relatie te hebben en dan vooral over hoe lang deze zal duren.
Soms stel je de onvermijdelijke relatiebreuk uit, zelfs wanneer je eigenlijk niet langer bij hem wil blijven. Dit kan de relatie zover brengen dat het voor alle partijen op een slechte manier kan eindigen.
Anderzijds is het ook niet gemakkelijk om een relatie te beëindigen. Hoewel je een eind wil maken aan de relatie, kan je nog steeds allerlei soorten negatieve emoties voelen.
Je voelt je onverschillig ten aanzien van je partner maar toch kan je je angstig, verdrietig en boos voelen wanneer je alleen nog maar denkt aan hem te verliezen. Niemand verliest graag iemand van wie hij houdt en om wie hij geeft, ongeacht de omstandigheden.
Dit gezegd zijnde, willen we opmerken dat angst en ongemak vaak optreden bij relatiebreuken. Als je dus bepaalde emoties aanvaardt als normaal en van voorbijgaande aard, dan zal het veel gemakkelijker voor je zijn om met de relatiebreuk om te gaan.
“Loslaten betekent tot het besef komen dat sommige mensen deel uitmaken van je geschiedenis maar geen deel zijn van je lotsbestemming.”
-Steve Maraboli-
Nu is het tijd dat je leert alleen te zijn
Wanneer je uiteindelijk een einde maakt aan de relatie, vraag je je misschien af wat er daarna komt. Sommige mensen hebben de neiging om onmiddellijk op zoek te gaan naar iemand anders. Elk geval is anders.
Toch betekent het meestal één ding wanneer iemand van de ene relatie naar de andere springt: de behoefte om de leegte op te vullen met een andere persoon in plaats van ermee om te gaan.
Aan de andere kant geven sommige mensen er de voorkeur aan om een tijdje alleen te zijn. Wanneer een relatie eindigt, dan is de beste keuze echter om te leren hoe je alleen kan zijn. Dit is helemaal niets slecht. Het is immers de beste manier om te vermijden dat je, alleen maar om een leegte op te vullen, in een andere relatie terechtkomt.
Vele mensen zijn niet in staat om zonder iemand aan hun zijde hun leven te leiden. Dit klinkt misschien romantisch. Eigenlijk is het echter een teken van emotionele afhankelijkheid.
Luister naar je eigen gedachten
Vele mensen zijn doodsbang om alleen te zijn en om niet iemand te hebben om 24/7 te knuffelen of te zoenen. Ze weigeren naar hun eigen gedachten te luisteren.
Dit is een duidelijke aanwijzing van een innerlijke leegte die ze met externe genegenheid proberen op te vullen. Dit vraagt bovendien veel. Weinig mensen zijn dus in staat om die rol te vervullen precies zoals de andere persoon wil. Op die manier veroordelen ze de nieuwe relatie tot een onvermijdelijk einde.
Het is daarom belangrijk dat je onthoudt dat je onverschillig voelen ten aanzien van je partner niet iets is wat je mag negeren. Het is een duidelijke aanwijzing dat er in de relatie iets mis is.
Jouw gevoelens zijn veranderd. Hoe hard en hoe pijnlijk het ook kan lijken om een eind te maken aan de relatie, het is wellicht je beste gok vóór de situatie nog erger wordt.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- García, F. E., & Ilabaca Martínez, D. (2013). Ruptura de pareja, afrontamiento y bienestar psicológico en adultos jóvenes. Ajayu Órgano de Difusión Científica del Departamento de Psicología UCBSP, 11(2), 42-60.
- Rodríguez de Medina Quevedo, I. (2013). La dependencia emocional en las relaciones interpersonales.
- García, C. Y. (1997). Curso temporal de los componentes básicos del amor a lo largo de la relación de pareja. Psicothema, 9(1), 1-15.
- Moyeda, I. X. G., Ojeda, F. J. R., Velasco, A. S., & Luquin, E. W. N. (2019). Dependencia emocional y mitos del amor en estudiantes de dos niveles educativos. Revista Iberoamericana de Psicología, 12(3), 21-32.
