Op intelligente wijze negatieve emoties uiten is goed voor je
Negatieve emoties uiten wanneer je ze voelt, betekent niet dat je de controle verliest. Boos worden en zeggen: ‘Ik heb er genoeg van’, reageren op iemand die wil dat we zachtmoedig en stil zijn … kan namelijk gezond zijn, en soms zelfs noodzakelijk.
Biografen van Winston Churchill schreven dat de gevierde Britse premier zijn leiderschapskwaliteiten en Victoriaanse instelling had geërfd van zijn vader. Van zijn moeder erfde hij zijn koppigheid, energie en een aangeboren vermogen tot overreding.
Maar net zoals de politicus zelf meer dan eens zei, had zijn familie een bijzonder wapenschild dat hij zijn leven lang met berusting droeg: depressie.
Zijn ‘zwarte hond’, zoals Churchill het noemde, viel zijn persoonlijke leven binnen. Op het eerste gezicht was hij een energieke man met een ijzeren wil die erin slaagde om Groot-Brittannië te behoeden voor de nazi’s, hij was iemand die opviel omdat hij een geweldige journalist was, en die zelfs een Nobelprijs voor Literatuur ontving.
Niettemin namen vanbinnen alle opgehoopte spanningen en angsten toe als zware stenen om vervolgens één voor één te worden verteerd in diepe stilte.
Want als politicus kon hij zijn manieren af en toe laten gaan om zijn moed en energie te tonen, maar als mens had hij minder speelruimte. Als mens leefde met zijn ‘zwarte hond’, zijn boeken en zijn oneindige flessen brandewijn…
Je kunt je negatieve emoties uiten zonder de controle te verliezen
Als er iets is wat onze maatschappij ons verkeerd heeft geleerd, dan is het wel dat er goede emoties en slechte emoties zijn. Sterker nog, als we hier nu zeggen dat irritatie, woede en boosheid gezond zijn, denk jij misschien wel direct dat dit toch tegenstrijdig is. Hoe kunnen deze emoties die traditioneel gerelateerd zijn aan agressie, ruzie of zelfs geweld, goed zijn?
Welnu, dit stereotype is heel gewoon, en het is slechts een voorbeeld van ons gebrek aan competentie in emotionele zaken. Maar laat het duidelijk zijn, er zijn geen goede of slechte emoties.
Sterker nog, als we de fout begaan om onze woede of irritatie te onderdrukken, in te slikken of te verhullen, is het enige dat we op de lange termijn zullen bereiken – bovenop de emotionele indigestie – dat onze ‘positieve’ emoties hun intensiteit zullen verliezen.
We hebben het recht om onze negatieve emoties te uiten. De beste manier om dit te doen is natuurlijk met intelligentie en assertiviteit. We kunnen onszelf toestemming geven om onze woede en onze irritatie te tonen.
Dat we deze emoties associëren met problemen, betekent nog niet dat ze ‘slecht’ zijn. Bovendien kunnen we veel van ze leren over onze psychische gezondheid: het helpt ons om conflicten beter op te lossen.
We zijn geboren met het vermogen om agressief te zijn. Dit maakt ons echter geen slechte mensen. Woede heeft ons sinds onze kindertijd vergezeld en uiteindelijk is het onze verantwoordelijkheid om het op een praktische manier te gebruiken om onszelf te verdedigen en grenzen te stellen.
Adaptieve woede en goede woede
Anne is wiskundedocent voor eerstejaarsstudenten op de middelbare school. Naast het feit dat ze een geweldige lerares is, heeft ze uitstekende leiderschapskwaliteiten. Ze weet hoe ze met haar studenten moet communiceren wanneer ze geen aandacht aan haar besteden of wanneer ze niet presteren zoals ze zouden moeten.
Ze is behendig in haar communicatie, reageert snel en ze weet hoe ze haar emoties moet uiten, zodat ze een positieve impact hebben op haar studenten. Met de energie die ze put uit haar eigen emoties, is ze in staat om haar studenten aan te moedigen, te begeleiden en tegelijkertijd te inspireren.
Al deze kwaliteiten die Anne in de klas laat zien, heeft ze echter niet in haar persoonlijke leven, met haar familie en haar partner. Ze is het type persoon dat constant alle ballen in de lucht probeert te houden om iedereen tevreden te stellen, en dat probeert om tijd vrij te maken waar ze dit eigenlijk niet kan, en dat niet in staat is om ‘nee’ te zeggen tegen iemand.
De woede en frustratie van Anne wordt echter zo groot dat ze voelt dat het op een gegeven moment haar werk zal gaan beïnvloeden.
Om Anna, en ieder ander die zich in dezelfde situatie bevindt als zij, te helpen, willen we je uitnodigen om na te denken over enkele eenvoudige principes.
Op intelligente wijze je negatieve emoties uiten, wat is belangrijk?
Laten we om te beginnen één detail onthouden: om onze negatieve emoties te uiten zonder de controle te verliezen, moeten we gebruikmaken van functionele, adaptieve en gecontroleerde woede.
Hiermee bedoelen we communicatie zonder te schreeuwen, te beledigen of onnodig verwijten te maken. Het is een manier van communiceren waarbij elk woord dat wordt uitgesproken eerst door een filter van respect en kalmte gaat.
We onderdrukken onze gevoelens niet en maskeren ze ook niet. Als er iets is dat ons stoort of pijn doet, moeten we die emoties niet inslikken, alsof we rot eten door onze strot proberen te duwen.
Het betekent echter dat we niet meteen reageren met woede. Doe je dit wel, is de kans groot dat je woede het meest disfunctionele deel van jou opent, wat de situatie geen goed zal doen.
Het beste wat je in deze gevallen dan ook kunt doen, is vooraf plannen wat je gaat zeggen, hoe je het zult zeggen en wanneer je het moet zeggen. Deze planning geeft je de mogelijkheid om intelligenter – niet vals of onoprecht – te reageren.
Kortom, goed beheerde boosheid heeft het vermogen om ons de kracht te geven die we nodig hebben om allerlei situaties op te lossen. Onze negatieve emoties uiten op intelligente, respectvolle en assertieve wijze geeft ons de mogelijkheid om werkelijk vrij te zijn.
