Ik hou van mijn stilte omdat ze gedeeld wordt

Wat voor sommigen misschien deprimerend is, is voor anderen een bron van rust en een manier om op te laden. In deze gevallen kan het delen van je stilte een geweldige manier zijn om de dag door te komen.

Heb je ooit stilgestaan om naar je eigen stilte te luisteren? Of naar die van iemand anders? Wat gebeurt er als je geen zin hebt om te spreken, of geen zin hebt om te antwoorden? Wat als je gewoon wilt zwijgen en luisteren, zodat iemand anders voor jou kan spreken en de vragen kan stellen?

Communiceren door te zwijgen

Stilte is nooit leeg. Het is ook waar dat stilte het luidste geluid is, maar het moeilijkst te horen, te begrijpen en uit te leggen.

Stilte kan meer zeggen dan honderd woorden. Het vereist echter altijd mindfulness.

We kennen allemaal de sensatie wanneer onze lippen niet bewegen, maar we naar onszelf luisteren alsof we spreken.

Op deze momenten communiceer je door te zwijgen. Je laat je ogen voor je spreken omdat je de rumoerigheid van het alledaagse wilt vermijden. Of misschien ben je introvert en kun je je op die momenten het beste uitdrukken.

We zijn allemaal in staat om naar stilte te luisteren. We kunnen er zelfs voor kiezen om er aandacht aan te besteden of om het te vermijden.

Het is zelfs zo dat we soms geen seconde willen verspillen aan het luisteren naar de lege woorden van een ander.

Je bent echter geneigd om te denken, hoewel het niet waar is, dat alleen wanneer de stilte van jezelf is, het makkelijker of moeilijker is om ermee om te gaan. Toch kunnen er geweldige relaties in je leven ontstaan dankzij de medeplichtigheid van stilte. Door te begrijpen dat jouw stilte en die van de ander net zo belangrijk zijn als elkaar.

Samen stil zijn voelt beter

In het leven betekent delen het verkrijgen van medeplichtigheid en genegenheid. Het wordt geboren uit doorzettingsvermogen (Engelse link), uit een mengeling van verdriet en vreugde. Stilte dient soms als verbinder, soms als ruimte en soms als een vorm van communicatie.

Er zijn momenten waarop de stil zijn van een ander je gelukkig kan maken. Aan de andere kant kan het je soms aan het huilen maken. Er zijn omstandigheden waarin jouw stilte te groot voor je wordt en er een ander langskomt om je te helpen daarin te groeien.

Stilte is de beste plek waar je elkaar kunt leren kennen. Het is de plek waar je vertrouwen in jezelf vindt. In feite is het een plek die je tegelijkertijd gezelschap en eenzaamheid geeft.

Het vergt moed, inspanning, solidariteit en een gebrek aan egoïsme om op zijn minst te proberen de stilte van een ander te voelen.

Stilte, in het geval van vriendschap, kan je sprakeloos maken of aan het lachen brengen. Het kan het mooiste of het verdrietigste gevoel zijn, degene die naar je luistert of degene naar wie jij luistert, degene die het met je eens is of zich van je afkeert.

Stilte is vooral een toevluchtsoord voor je dromen en emoties, ook al schreeuwt en brult het soms. Je hebt de kracht om het te delen met de mensen om je heen en zij zijn in staat om het ook te voelen. Wanneer dit gebeurt, ben je verzekerd van een gesprek zonder woorden.

Het is door de ogen dat stilheid wordt getoond, het is door vertrouwen en vasthoudendheid dat er naar geluisterd wordt en het is door vriendschap dat het erin slaagt om van zijn slechtste staat te veranderen in een betere. De beloning is het bereiken ervan.