Ik hou van je, en niet vanuit aanhankelijkheid, gewoonte of angst voor eenzaamheid
Bewust liefhebben is allereerst en vooral van jezelf houden om jezelf te ontdoen van toxische aanhankelijkheid en de koude leegte die anderen gedwongen zijn te bedaren. Op een volwassen manier liefhebben is jezelf vrijgeven aan de ander in een daad van pure authenticiteit. Het mag nooit een reden zijn om eenzaamheid te verdrijven en je mag er nooit je waardigheid aan verliezen.
De rol van wetenschap in liefde
Einstein heeft ooit gezegd dat liefde nooit vanuit het perspectief van de wetenschap kan worden verklaard. De reden hiervoor is dat die biologische, chemische en fascinerende daad nooit onder een microscoop kan worden gekwantificeerd of waargenomen. De vader van de relativiteitstheorie had echter ongelijk. Want als er iets is dat de neurologie tot op de dag van vandaag heeft kunnen demonstreren, dan is het dat liefde verslavend is.
Liefde is niet alleen liefhebben, het is ook te begrijpen
-Françoise Sagan-
De vorderingen op het gebied van de neurowetenschappen blussen vaak ons gevoel voor romantiek en die poëtische halo waarmee we onze relaties bekleden, zoals we een vergiftigd snoepje zouden inpakken. Liefde is ingeprent met dopamine. Dit betekent dat we vaak, bijna als gedrogeerd, in een relatie terechtkomen waaraan we moeilijk kunnen ontsnappen. Dit kan enorme schade veroorzaken.
We weten dat liefde blind is. We kunnen allemaal in een relatie terechtkomen die gebaseerd is op een ongezonde, verstikkende en intense aanhankelijkheid. In giftige relaties is het echter onze verantwoordelijkheid om onze ogen te openen en onszelf te bekijken.
De relatie die ons depersonaliseert, waar zelfrespect en zelfbeeld verblijven, is niet gezond. Het is alsof je jezelf opoffert in de vreugdevuren van een onverdiende ongelukkigheid.
Liefde gebaseerd op aanhankelijkheid is pure verslaving
Iets dat op wetenschappelijk of klinisch niveau opmerkelijk is, is dat men eerder depressie bestudeert die geassocieerd is met liefdesverdriet dan liefde geassocieerd met manie of verslaving. Dit is om een heel eenvoudige reden. Op h istorisch en cultureel vlak hebben we vaak een beeld opgebouwd van grenzeloze, passionele, dominante en blinde liefde. Dit werd steeds gezien als iets bewonderenswaardig, positiefs en zelfs inspirerend.
Geef toe… Wie heeft nooit gedacht dat passionele liefdesverhalen de mooiste zijn. Twee gepassioneerde harten die samensmelten tot één. Inademen om de ander te doen ademen. Gered worden van al onze angsten. Genezen van onze eenzaamheid…
We moeten echter heel voorzichtig zijn met al deze beelden. Ze verbergen allemaal iets tragikomisch en bitterzoet, maar leiden vaak tot onverbiddelijke teleurstellingen .
Het moet duidelijk zijn. Relaties die gebaseerd zijn op affectieve aanhankelijkheid zijn heel erg ongezond. Ze gommen onze persoonlijkheid weg… onze eigenwaarde, ons zelfbeeld, ons zelfrespect… Hoe vreemd het ook mag lijken, het is soms bovendien heel moeilijk om duidelijk te zien wat ons overkomt wanneer we ondergeschikt zijn aan dit soort afhankelijke liefde. Het doet er niet toe dat anderen ons waarschuwen. Het is nutteloos om ze te horen zeggen dat ‘ Zij niet zo zijn’.
Liefde gebaseerd op aanhankelijkheid is koppig en blind. Dit soort liefde heeft geen voeten of hoofd, maar een groot gekwetst hart dat zijn affectieve medicijn nodig heeft, waarvan de bijwerking onverbiddelijk is.
Ik hou van je, en niet vanuit aanhankelijkheid, gewoonte of angst voor eenzaamheid
Neurologen vertellen ons dat liefde obsessief is omdat het wordt gereguleerd door serotonine. Liefde zou zelfs vatbaar zijn voor onvoorzichtigheid, omdat zowel de hersenschors als de amygdala de controle verliezen over hun ‘commandostructuur’.
Nu is net veel van ons gedrag het resultaat van al deze chemie. Al die chemische verbindingen betekenen niet dat we niet op een gezonde manier kunnen liefhebben. Het kan ook een gelukkige, bevredigende en complete ervaring zijn.
“Onthechting is niet dat je niet zou moeten bezitten. Het is iets dat jou niet bezit ”
-Ali ibn Abi Talib-
Wat we kunnen aanraden in dit geval, is om eerst in je persoonlijke groei te investeren. Je moet je eigen angsten beheersen, emotioneel volwassen worden en niet voortdurend op zoek gaan naar gehechtheid om je behoeften te koesteren.
Zoals Antoine de Saint-Exupéry ooit zei: liefhebben is niet constant naar elkaar kijken. Uiteindelijk verlies je alle perspectief. Bewust liefhebben is je hart kunnen harmoniseren om samen te kijken naar de schoonheid van de wereld, altijd verenigd in dezelfde richting. We zouden kunnen zeggen dat je je ‘bewust moet zijn van je partner’.
De drie ‘C’s’ van een gezonde relatie
Deze prachtige dimensie, het ‘bewust zijn van je relatie’, zou gevormd worden door deze drie ‘C’s’. Het is de moeite waard om hier even op te reflecteren.
- Commitment (toewijding). Toewijding is niet alleen gebaseerd op een integraal en respectvol affectief contract met een andere persoon, maar ook met onszelf. We moeten zorgen voor ons psychisch welzijn om ons volledig te kunnen inzetten voor de geliefde persoon.
- Communicatie. Elk stabiel en gelukkig koppel is communicatief vaardig. Ze doen het met assertiviteit, door actief luisteren. Ze vertonen empathie en een echte nabijheid waarin egoïsme en chantage niet passen.
- Correspondentie. Correspondentie is niets meer dan die wederkerigheid om te begrijpen dat liefde niet alleen geven inhoudt, maar ook ontvangen. Een koppel is geen strijdmiddel, maar een team dat afspraken maakt. Het is een bondgenootschap waar beiden winnen. De persoonlijke groei van de geliefde wordt bevorderd als een vorm van investering in de relatie zelf.
Om te besluiten moeten we begrijpen dat liefde alleen niet genoeg is om als koppel te kunnen functioneren. Een relatie is als een spier die moet worden getraind. Dit kan alleen door middel van een gevoel voor humor, respect en persoonlijke vrijheid. We kunnen die gezonde onthechting begunstigen op basis van de afwezigheid van angst, afhankelijkheid en vooral verslaving.