Hoe zal de metaverse onze geestelijke gezondheid beïnvloeden?
Onlangs kondigde de president van Facebook, Mark Zuckerberg, aan dat hij de bedrijfsnaam van zijn bedrijf (waaronder Facebook, Instagram en WhatsApp vallen) zou veranderen in Meta. Het nieuwe merk wordt direct geassocieerd met het concept waar Zuckerberg en andere ondernemers in de technologische wereld zich op richten. Dit is de metaverse.
Maar wat is de metaverse eigenlijk? Is het een realiteit die je nu kunt begrijpen of is het gewoon een concept van waaruit het gebruik van digitale technologie zal worden getransformeerd? En het allerbelangrijkste: hoe zal de metaverse onze geestelijke gezondheid beïnvloeden?
De metaverse
Het concept van de metaverse is relatief eenvoudig voor te stellen als je eenmaal begrijpt wat het inhoudt. Op dit moment is het echter niet meer dan een verzameling ideeën en referenties. Toch is deze parallelle werkelijkheid, waarin je kunt communiceren met allerlei gebruikers alsof het de echte wereld is, geen nieuw concept.
Je hebt dit idee van virtuele werkelijkheid, waarin je contact hebt via een avatar en verschillende virtual reality apparaten, al in verschillende literatuurwerken en sciencefiction voorbij zien komen.
Het concept komt eigenlijk uit de roman Snow Crash, geschreven door Neal Stephenson in 1992. Bovendien is het idee ook vertegenwoordigd in vrij recente films zoals Ready Player One. In deze film leven de personages parallelle levens tussen de echte wereld en een virtuele wereld van een groot technologiebedrijf.
De invloed van de metaverse op de geestelijke gezondheid
Naast de zakelijke en amusementsmogelijkheden levert de metaverse ook bepaalde problemen op met betrekking tot de geestelijke gezondheid van de potentiële gebruikers. De psychologie doet hier al enige tijd onderzoek naar. Ze suggereren zowel problemen als voordelen van het gebruik en genot van deze virtuele en augmented realiteiten.
De Universiteit van Oxford voerde zo’n onderzoek (Engelse link) uit. Hierin worden de mogelijke voordelen genoemd die virtual reality kan hebben voor patiënten met schizotypische kenmerken. Dit zijn mensen met gedragingen en symptomen die geassocieerd worden met schizofrenie.
Het onderzoek onthult dat onderdompeling in virtuele realiteit nuttig kan zijn in gecontroleerde omgevingen. Dit is voornamelijk voor de behandeling van bepaalde fobieën en stoornissen.
Voor sommige wetenschappers is de gecontroleerde omgeving de sleutel. De door Mark Zuckerberg voorgestelde metaverse zal echter niet gecontroleerd worden. Daarom moeten we onderzoeken hoe de metaverse in werkelijkheid de geestelijke gezondheid van mensen zal beïnvloeden.
De Universiteit van Cambridge heeft een onderzoek (Engelse link) uitgevoerd. Daarin wordt de relatie tussen het optreden van waanideeën en het gebruik van virtual reality genoemd. Dit onderzoek maakt duidelijk da thet ‘loskomen’ van onze gewone werkelijkheid kan leiden tot het ontstaan van symptomen die dicht bij psychose liggen.
Schizotypische kenmerken in digitale technologie
Mensen met schizotypische neigingen maken veel vaker gebruik van digitale technologie dan anderen.
Blijkbaar geeft het onderdompelen in virtuele werkelijkheden zoals de metaverse hen de mogelijkheid om te ontsnappen aan de echte wereld. De plek waar alle problemen van mensen met angsten, depressies, psychoses en andere ernstige psychische aandoeningen vandaan komen.
Wat tijdelijke verlichting biedt, kan ook een vals toevluchtsoord worden voor mensen met symptomen die in de buurt komen van schizofrenie. Maar of het de metaverse veilig maakt voor andere mensen valt nog te bezien.
Volgens Facebook zullen mensen het bedrijf in de komende jaren niet meer in de eerste plaats zien als een sociaal mediabedrijf, maar als een metaversaal bedrijf. Het bedrijf beweert zelfs dat ‘de metaverse de hoogste uitdrukking van sociale technologie is’.
Aan de andere kant is het ook een technologie die ons zal dwingen om de risico’s voor onze geestelijke gezondheid in kaart te brengen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Freeman, D., Antley, A., Ehlers, A., Dunn, G., Thompson, C., Vorontsova, N., Garety, P., Kuipers, E., Glucksman, E., & Slater, M. (2014). The use of immersive virtual reality (VR) to predict the occurrence 6 months later of paranoid thinking and posttraumatic stress symptoms assessed by self-report and interviewer methods: a study of individuals who have been physically assaulted. Psychological assessment, 26(3), 841–847. https://doi.org/10.1037/a0036240
- Hillier, B., & Sethi, F. (2014). Two case reports: ‘delusions’ arising in virtual reality. Journal of Psychiatric Intensive Care, 10(1), 51-56. doi:10.1017/S1742646413000174