Hoe weet je of je partner echt om je geeft?

Dit zijn vaak de fouten die het meeste pijn doen. De fouten die ons het slechtste gevoel bezorgen en die emotioneel vernietigend zijn voor degenen die eronder lijden. Omdat er zo veel tijd, energie en hoop geïnvesteerd is, omdat ze misschien dingen hebben opgegeven die op een bepaald punt in hun leven ontzettend belangrijk voor ze waren…allemaal voor iemand die misschien nooit durfde toe te geven aan zijn liefde. Of die simpelweg niet bereid was zich te binden en de relatie een kans te geven. Het is dan ook absoluut van belang dat we de volgende aanwijzingen kunnen herkennen. Het gaat om aspecten die je vast al kent, maar die het waard zijn om in gedachten te houden en om over na te denken.

1. Interesse in de kleine dingen

Met interesse bedoelen we niet alleen dat je partner je kleine dingen vraagt zoals ‘Heb je goed geslapen?’ ‘Hoe laat ga je naar je werk?’ ‘Wanneer zie ik je weer?’ Nee, interesse blijkt veel eerder uit de manier waarop hij naar je kijkt, uit zijn gebaren, en uit de kleine details. Het blijkt uit het besef dat hij aan je denkt wanneer hij thuiskomt en uit het oprecht willen weten wat jou dwarszit. Uit alles willen weten over jouw gisteren, vandaag, en morgen. Uit geïnteresseerd zijn in de details van je jeugd, de onbelangrijke obsessies die je nu hebt, en in jouw gedachten over de toekomst. We zullen weten dat we belangrijk zijn voor iemand als zijn behoefte om dingen over ons te weten en zijn bezorgdheid echt is, en we kunnen dit opmaken uit zijn verbale en non-verbale communicatie, uit de mate waarin hij empathie toont en boven alles, uit de mate waarin hij oprecht is. Interesse is zichtbaar, merkbaar en voelbaar.

2. Toewijding

Toewijding is nodig om onze gevoelens en relaties te onderhouden en om hierin te groeien. Dit betekent dat er sprake moet zijn van bekommernis om de dag van morgen, waarop beide individuen zich nog altijd samen sterk maken voor een gemeenschappelijk doel. Misschien hebben we wel een oprechte en bevredigende relatie, maar als we geen gedeeld verlangen hebben om meer te bereiken, om dezelfde horizon te bereiken, dan zullen zich op een gegeven moment vast en zeker tegenstrijdigheden voordoen. En belangrijker nog, een verschil in behoeften.

De een zal gelukkig zijn met dat weekendje weg, en de ander zal een leegte voelen omdat het nog altijd niet zeker is of er ooit samen een gezin zal worden gevormd of niet. We moeten voorzichtig zijn met lege beloften, van die beloften die pleisters plakken op de wonden van het heden, waarmee we luchtkastelen opbouwen die langzaam afbrokkelen. We moeten intuïtief zijn en we moeten ons bewust zijn van de details, van de plannen die niet verwezenlijkt worden en van de excuusjes die de weg vrijmaken voor verwijten.

3. De behoefte om samen te zijn

Niets is fundamenteler en eenvoudiger. Het delen van tijd, ruimte, momenten, mogelijkheden, geluiden, en stiltes… Geen excuusjes op het laatste moment die een domper zetten op de afspraak, die gebruikt worden om meer tijd buitenshuis door te brengen dan te rechtvaardigen is. De tijd die we doorbrengen als stel moet gevuld zijn met wederzijds begrip en plezier, en het moet ons een gevoel van welzijn brengen. We hoeven natuurlijk niet 24 uur per dag op elkaars lip te zitten, helemaal niet… maar we weten pas echt dat we belangrijk zijn voor iemand als we merken dat de behoefte om samen tijd door te brengen bestaat, en het belangrijkst, dat de gedeelde tijd het delen waard is.

4. Het belang van communicatie

Hoe is de communicatie tussen jou en je partner? Is er sprake van begrip en empathie? Luistert hij oprecht naar je? Onthoudt hij jouw woorden, ideeën en opmerkingen? Het is van essentieel belang om aandacht te besteden aan deze dialogen, want ze kunnen je heel veel vertellen. Kijk goed of er oprechte interesse is, en kijk goed naar die blik waarin je jezelf weerspiegeld ziet. Bieden zijn woorden jou geluk of richten ze schade aan?

Wat we nooit zouden moeten merken is onverschilligheid. Absoluut niet. Die mist waarin onze gevoelens beginnen te rafelen en waarin onze woorden niet langer de kracht hebben om ons gevoel van eigenwaarde te beschermen en om te vermijden dat we in een situatie blijven verkeren die ons, verre van het geven van hoop, alleen maar nog meer pijn kan bezorgen…

Afbeeldingen met dank aan Benjamin Lacombe