Hoe herkennen honden gezichten?

Honden zijn unieke dieren die, wanneer ze zich goed gedragen, een onuitputtelijke bron van kameraadschap en liefde zijn. Ze zijn altijd klaar om te spelen, je overal te volgen en gewoonweg met je te zijn. Ze zijn de eersten die het merken wanneer je thuiskomt en zijn doorgaans het meest blij om je te zien. Misschien ben je maar vijf minuten weggeweest, maar wanneer je weer terugkomt, laten ze dezelfde hoeveelheid affectie zien als wanneer je bij wijze van spreke een jaar bent weg geweest.

Ze hebben gevoelige oren en uiterst nauwkeurige neuzen, maar ze hebben ook een goed gezichtsvermogen, een zintuig dat vaak niet op de voorgrond treedt, maar dat ze zeker gebruiken, vooral om bepaalde bewegingen te maken. Ze gebruiken het ook om mensen te herkennen, maar hoe herkennen honden gezichten dan? In dit artikel zullen we je het proberen uit te leggen

Hoe herkennen we gezichten?

Voor mensen is de visuele herkenning van gezichten een proces dat snel en efficiënt in het brein plaatsvindt. Dit proces is niet alleen noemenswaardig omdat het zo snel gaat of omdat het verbonden is aan het langetermijngeheugen, maar het valt ook op omdat het ‘vals selectief’ is. Alsof dat nog niet genoeg is, is er zelfs een deel van de hersenen, de temporale cortex, specifiek gewijd aan gezichtsherkenning.

Maar wat bedoelen we met ‘vals selectief’? Als je niet Japans bent en je niet woont in een gebied met een voornamelijk Japanse populatie, dan lijken hun gezichtskenmerken waarschijnlijk voor jou erg op elkaar wanneer je een groep Japanners ziet. Je denkt wellicht dat je ze zelfs door elkaar zou kunnen halen. Dit zou voor zowel Japanse mannen als vrouwen gelden.

Dit gebeurt niet omdat er minder verschil is tussen hun lichaam en het lichaam van mensen die je wel gemakkelijk uit elkaar kunt houden, maar het komt doordat je het niet gewend bent om hun gezichten te onderscheiden. Dit komt grotendeels door het feit dat het voor jouw voorouders niet noodzakelijk was om Japanners van elkaar te kunnen onderscheiden.

Voordat we terugkomen op de honden, willen we je informeren over het feit dat er, bij mensen, zelfs een aandoening bestaat die gerelateerd is aan gezichtsherkenning, genaamd prosopagnosie, ook wel gezichtsblindheid. 

Hoe herkennen honden gezichten?

Over het algemeen zien honden ons vanaf beneden en als je voor een paar seconden naar ze terugkijkt, zullen ze vaak hun hoofden draaien alsof ze vragen wat je wilt. Gezichtsherkenning is een onderdeel van het geavanceerde sociale gedrag dat honden laten zien bij mensen.

Evolutionair gezien is het niet zo gek dat goed zijn in het herkennen van menselijke gezichten een enorm voordeel bood voor honden wanneer er bijvoorbeeld sprake was van bedreiging. In staat zijn om moeiteloos de persoon te identificeren die zorg voor hen droeg versus de mensen die hen niet zo goed behandelden zorgde ervoor dat ze hun overleving veilig stelden en daarmee ook hun kans op voortplanting.

Er zijn verschillende onderzoeken uitgevoerd aangaande gezichtsherkenning bij honden. Door het bestuderen van hun oogbewegingen, hebben onderzoekers ontdekt dat honden in staat zijn om bekende gezichten van onbekende gezichten te onderscheiden, en een onderscheid te kunnen maken tussen bekende gezichten en die van hun baasjes. Deze onderzoeken lieten eveneens zien dat de gezichten van andere honden interessanter voor ze waren dan die van onbekende mensen.

In een onderzoek gepubliceerd in Animal Behavior kwamen onderzoekers tot de conclusie dat honden meer aandacht schenken aan hun baasjes wanneer hun gezicht onbedekt is, dan wanneer hun gezicht wel bedekt is.

Tenslotte hebben de studies die de hersenactiviteit bij honden middels MRI-scans analyseerde twee gebieden in het brein ontdekt die betrokken zijn bij gezichtsherkenning:

• Temporale cortex: hierboven legden we uit dat er in de hersenen van mensen een gebied bestaat dat exclusief gewijd is aan gezichtsherkenning. Met behulp van een MRI-onderzoek kon worden achterhaald dat er bij honden ook een hogere activatie plaatsvindt in dit gebied wanneer ze worden blootgesteld aan gezichten, in plaats van objecten.
• Nucleus caudatus: bij honden is dit gedeelte van het brein gerelateerd aan beloningen. De veronderstelling is dat dit gebied geactiveerd wordt wanneer een hond gezichten ziet omdat een hond gezichtsherkenning associeert met een beloning.

Er is geen twijfel over het feit dat honden houden van de gezichten van mensen die hen affectie tonen. We zullen dit artikel afsluiten met een grappige video ter illustratie:

https://youtu.be/Jlz3zNix7xA