Het verband tussen rommelige geesten en creativiteit
Rommelige geesten en creativiteit zijn begrippen die blijkbaar niets met elkaar te maken hebben. Dat komt omdat wanorde (synoniem voor disharmonie) haaks staat op creativiteit (waardoor iemand kan stromen als een vis in het water).
Maar om rommelige geesten te ordenen, hebben we op bepaalde momenten de vrije associatie van ideeën nodig. In dit geval combineert creativiteit ongeorganiseerde elementen tot een samenhangend en harmonieus geheel.
Rommelige mensen hebben de neiging hun gedrag te rechtvaardigen door ons gerust te stellen dat alles in orde is, omdat ze weten waar alles is wat ze nodig hebben. In feite geloven ze dat ze beter denken zonder de rigide banden die de organisatie van gedachten vereist.
Dankzij onze zintuigen ontvangen onze hersenen elke seconde een buitensporige hoeveelheid informatie. Bovendien benadrukt het digitale en geglobaliseerde tijdperk waarin we leven dit proces. De evolutie (fylogenie) heeft onze hersenen begiftigd met vele gespecialiseerde functies. Bijvoorbeeld het ordenen van kennis achter elkaar, zodat het betekenis en zin heeft.
Dus, als de hersenen van rommelige mensen deze gespecialiseerde functie hebben, waarom classificeren we ze dan als ongeorganiseerd? Wat betekent orde voor hen?
Rommelige geesten en creativiteit
Creativiteit is een diepe vorm van kennis. Het begint met een probleem dat opgelost moet worden. In de meeste gevallen past de persoon nieuwe methoden of technieken toe in overeenstemming met de behoeften van het probleem om een concrete, onconventionele oplossing te geven.
Een creatief persoon (Spaanse link) reageert op de situatie vanuit een ander perspectief. Ze kunnen bijvoorbeeld toespraken houden of onverwachte acties uitvoeren die niet voldoen aan de dominante methodieken. Uiteindelijk stellen ze nieuwe, onverwachte en authentieke werkelijkheden voor.
Ze bereiken dit dankzij de flexibiliteit van hun creatieve geest. Die is in staat informatie te synthetiseren om onconventionele verbanden te leggen. Dit organisatiewerk maakt de logische opeenvolging van ideeën en feiten mogelijk.
Mentale wanorde en harmonie
Het verbazingwekkende van de relatie tussen rommelige geesten en creativiteit is dat het mentale tegenstellingen samenbrengt en harmoniseert. Een creatief individu heeft bijvoorbeeld de neiging geen orde op zijn werkplek te houden. Dit is een situatie die chaotisch zou zijn voor wie een zekere orde nodig heeft om productief te zijn.
Dat gezegd hebbende, is een rommelig persoon niet noodzakelijkerwijs creatief. Een rommelige kamer hebben, papieren op de grond gooien in het kantoor, of een opeenhoping van borden in de gootsteen, maakt ons bijvoorbeeld niet creatiever.
Het betekent alleen dat we rommelig zijn. Bovendien is mentale desorganisatie een belemmering voor het geheugen. Dit is vooral het geval wanneer we proberen onze herinneringen te herstellen, of het nu gaat om ideeën of gevoelige indrukken.
Flexibiliteit, creativiteit en mentale orde
Flexibiliteit is de kwaliteit (Spaanse link) die het creatieve individu in staat stelt vloeiend, eenvoudig en praktisch te redeneren, om conflicten op te lossen. We zouden kunnen zeggen dat creativiteit verschillende alternatieven zoekt bij de correctie of oplossing van fouten.
Het probleem met starheid is dat we spontaniteit of improvisatie kunnen opofferen om directe oplossingen voor dilemma’s te vinden. Bovendien verandert het de waarneming in een perfectionistisch raster dat alles meet en controleert.
Maar, als we bepaalde eventualiteiten niet kunnen meten of voorzien, of als de zaken uit de hand lopen, zijn chaos en onzekerheid onvermijdelijk tegenover onze eigen problemen en de fouten van anderen.
Vrije associatie: coherente organisatie van gedachten
Vrije associatie was een methode die Sigmund Freud gebruikte. Het analyseert degenen die vrijelijk hun ideeën, voorvallen, emoties, gevoelens, ideeën en herinneringen uiten, ongeacht of het materiaal ongepast, beschamend of schaamteloos is.
In wezen betekent vrije associatie dat er geen censuur of bevooroordeeld interpretatiefilter in het discours van de patiënt zit.
Vrije associatie kan in elke levenssfeer voorkomen, niet alleen in de psychoanalytische therapie. Kunst is bijvoorbeeld een uitstekend voorbeeld, vooral poëzie en literatuur.
De dichter laat zijn ideeën stromen, vaak ongeacht de volgorde ervan. Ze schrijven wat in eerste instantie in hen opkomt. Daarna verwoorden ze het op papier zonder op hun spelling of grammatica te letten. Als ze hun ideeën hebben opgeschreven, ordenen ze die volgens de wetenschap van de taalkunde, zonder de dichterlijke vrijheid te vergeten.
De associatieve kracht van creatieve verbeelding
De wanorde van onze gedachten (verbale voorstellingen) vormt een obstakel als het gaat om het onthouden van details. Aan de andere kant komt het de creativiteit zeer ten goede.
Hoewel het misschien vreemd klinkt, is het creatieve individu namelijk, gesteund door zijn ongelooflijke verbeeldingskracht, in staat in zijn ongeordende verbale voorstellingen de juiste volgorde van ideeën te vinden, al naar gelang zijn behoeften of de eventualiteit waaraan hij is blootgesteld.
Sommige creatieve mensen weten hun rommelige ideeën te ordenen. Ieder van hen bevindt zich in feite in een ander universum. Bovendien beschikken ze over een oneindig aantal originele methoden om de ongeordende elementen van hun gedachten te ordenen tot samenhangende en logische eenheden.
Ten slotte kunnen we concluderen dat verbeelding orde brengt in ongeordende gedachten. Het bevordert namelijk de positieve relatie tussen ongeordende gedachten en creativiteit, volgens de volgende punten:
- Het creatieve individu heeft moeite met het onthouden van details.
- Dingen die ‘onbelangrijk’ lijken, kunnen schakels worden om creatieve en originele ideeën uit te drukken.
- Creatief denken herstelt en associeert verbale voorstellingen om logische kennis te genereren.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Laplanche, J. & Pontalis, J. (1996). Diccionario de psicoanálisis. Paidós Ibérica. https://teoriaspsicologicas2.files.wordpress.com/2013/02/diccionario-laplanche-pontalis.pdf
- Maddio, L. & Greco, C. (2010). Flexibilidad Cognitiva para Resolver Problemas entre Pares ¿Difiere esta Capacidad en Escolares de Contextos Urbanos y Urbanomarginales? Revista Interamericana de Psicología/Interamerican Journal of Psychology, 44(1), 98-109. https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=28420640011
- Marina, J. (1994). Teoría de la inteligencia creadora. Anagrama. https://www.anagrama-ed.es/libro/argumentos/teoria-de-la-inteligencia-creadora/9788433913753/A_145
- White, R. (2011). Creatividad y Actitud Creativa. Revista del Centro de Investigación. Universidad La Salle, 9(35), 11-15. https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=34219305003