Het totalitaire ego en zijn cognitieve vooroordelen

Hoe verandert je manier van denken? Hoe beïnvloedt de omgeving deze veranderingen? In dit artikel ontdekken we het totalitaire zelf en beschrijven we de gevolgen ervan.

De populaire cultuur heeft de interactie tussen persoonlijke neigingen en de invloed van de omgeving al geassimileerd. Er zijn echter veel theorieën voorafgaand aan dit idee die interessant zijn om te ontdekken. Een goed voorbeeld is de theorie van het totalitaire ego.

Deze theorie werd voorgesteld door Anthony Greenwald. Zijn ideeën over de vorming van ideeën en perceptie van de wereld zijn fascinerend. Laten we ze eens bekijken.

Het totalitaire ego

Meestal wordt aangenomen dat de buitenkant je vorming van ideeën en subjectieve kijk op de wereld via je ervaringen configureert. Op deze manier zouden je geheugen en gedachten het product zijn van de interactie van je genetische neigingen met de invloed van de omgeving. Zo bouw je je geschiedenis op.

In 1980 beweerde Greenwald dat dit totalitaire ego de leiding heeft over het onderhouden en integreren van al deze informatie.

Maar hoe kom je aan deze informatie? Het antwoord ligt in cognitieve vooroordelen. Met andere woorden, je vervormt hoe je je sociale informatie verwerkt om herinneringen en een positief beeld van jezelf te creëren.

Deze theorie wordt totalitair genoemd omdat zelfvooringenomenheid informatie op dezelfde manier selecteert als een totalitaire regering zou doen. De processen waarover je hieronder zult lezen, lijken inderdaad sterk op de censuur die dictaturen gebruiken om hun imago te behouden.

Cognitieve vooroordelen in het totalitaire ego

Je hebt misschien al gehoord van cognitieve vooroordelen. Ze kunnen worden gedefinieerd als de systematische verkeerde interpretatie van informatie bij het vellen van oordelen, het nemen van beslissingen of het verwerken van gedachten.

Hoewel dit misschien een negatief proces lijkt, is de functie ervan in werkelijkheid adaptief. Dat komt omdat het de besluitvorming om te overleven vergemakkelijkt. Als het echter om sociale kwesties gaat, kunnen cognitieve vooroordelen een probleem blijken te zijn.

Er is een veelvoud aan cognitieve vooroordelen. Het totalitaire ego handhaaft zelfconcept door drie belangrijke vooroordelen. Dit zijn egocentrisme, conservatisme en ‘beneffectance’-bias. Hieronder kunt je hier meer over lezen.

Egocentrisme: het zelf als protagonist

Als je wordt gevraagd om over een van je persoonlijke herinneringen te praten, zul je het waarschijnlijk vertellen alsof je de hoofdpersoon van het verhaal bent. Sterker nog, zelfs als de belangrijkste gebeurtenissen in het verhaal iemand anders overkomen, vertel je het verhaal over hoe de gebeurtenissen jou hebben beïnvloed.

De meeste kennis die je over de wereld hebt, is autobiografisch, omdat je door je ervaring je herinneringen opbouwt en leert. Je herinnert je inderdaad gemakkelijker informatie wanneer het jou aangaat dan wanneer het betrekking heeft op anderen. Dit wordt de egocentrische bias genoemd.

Een van de gevolgen van deze vooringenomenheid is de neiging om je eigen bijdrage aan gebeurtenissen om je heen te overdrijven. Het is echter mogelijk dat je je de deelname van anderen niet goed herinnert. Op deze manier behoudt je totalitaire ego je perceptie van hoe belangrijk je bent in je eigen omgeving.

De ‘beneffectance’-bias

Met deze vooringenomenheid leg je de focus van de verantwoordelijkheid voor je eigen acties op een manier die het idee dat je efficiënt en capabel bent ten goede komt. We kunnen het illustreren met twee voorbeelden:

• Je legt de focus op jezelf als het gaat om succes. Bijvoorbeeld het halen van een examen waar je de dag ervoor alleen voor hebt gestudeerd.
• Je legt de focus op externe omstandigheden bij pech of mislukking. Je faalde bijvoorbeeld omdat je ziek was en niet kon studeren.

Het doel van deze vooringenomenheid is om je zelfrespect te beschermen en een zelfbeeld te creëren dat consistent is met positieve ideeën over jezelf. Het heeft ook een beschermende waarde tegen de negatieve emoties die gepaard gaan met falen. Deze creatie van het positieve zelfconcept en de bescherming ervan is de eigenschap die wordt gedeeld met totalitaire regimes.

Cognitief conservatisme of weerstand tegen verandering

Je gevoel van eigenwaarde en zelfbeeld moeten redelijk stabiel zijn om hun samenhang te garanderen. Dat komt omdat een veranderende of fragiele identiteit je psychisch ongemakkelijk maakt. Over het algemeen zijn veranderingen op het gebied van je persoonlijkheid en identiteit traag en bestaan ze uit kleine stappen die een gevoel van stabiliteit uitstralen.

Daarom zou het totalitaire ego de voorkeur geven aan al je gedachten en oordelen die je identiteit helpen bevestigen. Aangezien dit over het algemeen positieve oordelen zijn, zou het totalitaire ego weerstand bieden aan verandering. Net als in een autoritair regime streeft het naar het behoud van het gevestigde.

De term ‘totalitair’ heeft niet zo’n goede reputatie. Desalniettemin is de bedoeling van deze theorie niets meer dan het definiëren van de strategieën die je geest volgt als het gaat om het beschermen van je gevoel van eigenwaarde. Onnodig te zeggen dat het zeer nuttig is om deze ‘trucs’ te kennen als het gaat om introspectie en eerlijk zijn tegen jezelf.

Aan de andere kant is deze theorie zestig jaar geleden geformuleerd. Daarom passen bepaalde details nu misschien niet zo goed meer. Niettemin is de theorie van het totalitaire ego in de loop der jaren tot op zekere hoogte geëvolueerd en heeft zeker geholpen bij het ontrafelen van de uithoeken van de geest.