Het hartverscheurende proces van niet meer verliefd zijn
Niet meer verliefd zijn verwijst naar die angstaanjagende duizeligheid, die het gevolg is van het besef dat de persoon die we liefhebben niet is wie we dachten dat hij was. Alfred Hitchcock heeft dit gevoel maar al te goed verbeeld in zijn film Vertigo (1958).
Niet meer verliefd zijn is wanneer het voetstuk waar we de ander op hebben geplaatst, kapot komt vallen. Het ergste is dat we niets kunnen doen om het te stoppen, het gebeurt gewoon voor onze ogen. Het is dat proces dat begint wanneer we eindelijk de realiteit zien.
Wanneer we geconfronteerd worden met deze situatie, geven we er soms de voorkeur aan om te vluchten of onze geliefde gevangen te houden in de wonderen van onze verbeelding.
Eén ding is echter zeker: we hebben zelf de controle over onze verbeelding en we zijn zelf in staat om er alles mee te creëren wat we willen. We creëren andere mensen met onze verbeelding, mensen waarvan we weten dat ze niet echt zijn. Liefde is een product van onze fantasieën, van wat we willen dat het is.
Niet meer verliefd zijn is moeilijk omdat er meestal weerstand is van onze kant. We willen de realiteit niet accepteren, maar er is niets dat de pijn van ons af kan houden als we dat doen. We kunnen ons lijden niet langer in magie veranderen. Het is echt voorgoed voorbij.
“Ik zal mijn hart niet verheerlijken of romantiseren, voor mij was het een soort dood en ik werd gedwongen om te blijven leven.”
-Warsan Shire-
Het hartverscheurende proces van niet meer verliefd zijn
Niet meer verliefd zijn is wat er gebeurt als we ons realiseren dat onze partner anders is dan we dachten dat hij was. Het is ook wat er gebeurt als je partner je vertelt dat hij of zij nooit hetzelfde gevoeld, dat het nooit “ware liefde” was voor hen. Het is ook die leegte die je voelt wanneer je partner meer op een vreemde begint te lijken dan op je partner.
Als dit gebeurt, worden we niet langer door de liefde verblind, en zijn we ons bewust van de waarheid. De realiteit verlamt ons. We zien eindelijk de andere persoon zoals hij werkelijk is, zonder filters. We beginnen ons hulpeloos te voelen en ons leven lijkt ineens zinloos. Liefde leidt tot duizeligheid als het niet echt is.
We stellen ons graag voor hoe liefde zou moeten zijn. De realiteit kan soms ondraaglijk lijken en ondanks dat we een relatie hebben, kunnen we ons eenzaam en teleurgesteld voelen.
We geven er de voorkeur aan om de situatie te bagatelliseren, in plaats van dat ongemakkelijke gevoel van duizeligheid onder ogen te zien. We verhullen onze pijn en zetten onze onopgeloste problemen om in fantasieën, die uiteindelijk ons nog meer kwaad doen.
Met deze ideeën over hoe we willen dat anderen zijn, verduren en idealiseren we huwelijken en relaties die op een bepaald moment ons uiteindelijk zullen verbrijzelen.
Het is echter belangrijk om te beseffen dat er veel mensen zijn die bereid zijn die van ons houden op manieren die we ons niet eens kunnen voorstellen. Er zijn mensen die ons nooit zullen laten hangen en die onze realiteit beter kunnen laten lijken dan onze fantasieën.
Ware liefde kan duizeligheid veroorzaken
We kunnen niet ontkennen dat liefde mysterie nodig heeft. We hoeven ons niet altijd volledig bloot te stellen aan onze partner. Zelfexpressie is fantastisch, maar het is ook niet verkeerd om af en toe dingen voor jezelf te houden.
“Hou nooit van iemand die je behandelt alsof je gewoon bent.”
-Oscar Wilde-
Er zijn allerlei soorten liefdesverhalen. Echter, als je denkt dat de jouwe zal overeenkomen met wat je je je voorstelde, heb je het mis. De realiteit dwaalt altijd af van de verbeelding.