Vijf films over familie
Ze zeggen dat je je familie niet kunt kiezen. Toch is het een van de meest bepalende factoren in je leven. Sterker nog, wat de reden ook is, je familie bepaalt of stimuleert vaak veel van je beslissingen.
Maar wat is een familie? Het is gewoonlijk een groep mensen die bloedverwanten zijn. Er zijn er ook die geadopteerd zijn.
In feite variëren gezinsmodellen afhankelijk van verschillende variabelen, zoals maatschappij, cultuur of religie. Daarom hangt de regeling van de plichten en rechten van gezinnen ook af van deze variabelen.
Het familie-universum is immens en complex en kent vele nuances. In feite zijn er bijna evenveel verschillende soorten gezinnen als er mensen op de wereld zijn. Dit is iets waar we vaak aan voorbijgaan, maar waar films over familie ons in staat stelt over na te denken.
Vijf films over familie
1. Familia, door Fernando León de Aranoa
Familia was de eerste film over een familie die werd geregisseerd door Fernando León de Aranoa, een filmmaker die eerder in de televisiewereld had gewerkt. De film gaat uit van een film uit 2012, geregisseerd door Paolo Genovese, Una famiglia perfetta.
Het centrale thema van de film is een familie in crisis. De hoofdpersoon, Santiago (Juan Luis Galiardo) huurt een valse familie in om zijn verjaardag met hem te vieren, alleen maar om zich een dag geliefd te kunnen voelen.
De theatrale voorstelling van zijn familie onthult echter een duistere kant. Deze wordt onthuld in de aftiteling van de titel. De camera stopt om de details te tonen van een familiefoto die het ware verhaal van de relatie tussen de leden verbergt.
Huiselijk geweld
Er zijn talrijke verwijzingen naar huiselijk geweld in de film. In de openingsscène vertelt Martín de anekdote van Santiago’s geboorte die verwijst naar dit soort geweld. Zijn vader wilde hem vlak na zijn geboorte een klap geven, zodat de dokter, een vreemde, niet de eerste zou zijn die dat zou doen.
Er zijn ook andere scènes waarin dit type geweld geïllustreerd wordt. Bijvoorbeeld wanneer Santiago zijn riem strakker aantrekt en zegt: “We kunnen hem altijd gebruiken om de kinderen te slaan.” In een andere scène, bij het bekijken van een familiefoto, laat Santiago doorschemeren dat zijn vader zijn moeder mishandelde.
De tegenstrijdigheden die inherent zijn aan deze instelling komen tot uiting in de nevenschikking van twee vlakken. Enerzijds zien we de scènes van een toneelstuk. Daarin komen de geheimen, leugens en belangrijkste problemen van de kunstenaars naar voren. Aan de andere kant zien we de ruimte van het dagelijks leven in scènes uit het ‘echte leven’ van de personages.
2. A Separation
Zowel geschreven als geregisseerd door Asghar Farhadi, is deze tweede van de films over familie een paradigma van de hedendaagse Iraanse cinema. Deze bijzondere manier van films maken vertegenwoordigt het verlangen om het dagelijks leven en de conflicten van de Perzische samenleving uit te beelden vanuit een naturalistisch perspectief dat vrij is van kunstgrepen.
Fahardi behoort tot de nieuwe golf van Iraanse filmmakers die werd ingeluid door Abbas Kiarostami. Behalve de film Beautiful City uit 2004, waarin hij de doodstraf behandelde, is de centrale plot van de rest van zijn vijf films in zijn filmografie het echtpaar in crisis.
Nader (Payman Moaadi) en Simin (Leila Hatami) zijn een Iraans echtpaar uit de middenklasse dat de scheiding heeft aangevraagd. Zij wil dat het hele gezin naar het buitenland gaat, waar haar dochter Termeh een betere toekomst zal hebben. Nader weigert echter. Zijn argument is dat hij voor zijn vader met Alzheimer moet zorgen.
De film beschrijft het proces van vernietiging van twee families. Dit is het gevolg van het feit dat de leden hun persoonlijke belangen boven de werkelijkheid stellen. Op de achtergrond wordt de oplossing weergegeven van een conflict dat het huwelijk confronteert.
Vanaf het begin van de film is de kijker een bevoorrechte getuige. Ons oordeel over het gedrag en de houding van de personages varieert afhankelijk van de informatie die ons op specifieke momenten in de film ter beschikking staat.
3. Rosetta
In onze lijst van films over familie staan er enkele waarin verlating en verwaarlozing van de ouders het lot van hun kroost markeren. Deze film van de Belgische broers Jean Pierre en Luc Dardenne won de Palme d’Or op het filmfestival van Cannes in 1999. In feite was het de meest viscerale filmervaring van het jaar.
Rosetta, gespeeld door Émilie Dequenne, woont met haar alcoholistische moeder in een garage. Ze wil haar leven veranderen. De strijd om fatsoenlijk werk is exemplarisch voor de strijd van de armen tegen de armen in een kapitalistisch systeem.
Rosetta is een personage dat vanaf het begin het hart van de kijker verovert. Het is bijna alsof de gebroeders Dardenne van een realistische ervaring iets ‘triviaals’ wilden maken. De film maakte zoveel indruk in België dat in november 1999 een wet op de lonen bestemd voor jongeren werd aangenomen onder de naam van het Rosetta-plan.
4. Leven en Worden, door Radu Mihaileanu
Dit was de eerste epische film over familie is gewijd aan de emigratie van Ethiopische Joden naar Israël. Radu Mihaileanu ‘s werk laat de kijker emotioneel betrokken raken bij een verhaal waar een groot deel van de wereld geen weet van heeft.
Schlomo is een negenjarige Ethiopische jongen die door zijn moeder naar Operatie Mozes wordt gestuurd, een programma dat Ethiopische Joden terugstuurt naar Israël. Maar Schlomo heeft een geheim: hij is noch jood noch wees, twee leugens die zijn hele bestaan zullen bepalen.
In Israël heeft Schlomo het geluk een gelukkig en liefhebbend gezin te vinden. Het gezin bestaat uit een beschermende moeder, een zorgzame vader en een wijze grootvader. Deze film is een familiedrama dat de complexe en verdeeldheid zaaiende politiek van Israël omvat, waarin gematigden het opnemen tegen fundamentalisten voor de ‘ziel’ van het land.
De jonge Schlomo bevindt zich in het hart van het debat, als zwarte, orthodoxe en seculiere meningen tot uitbarsting komen tegen een achtergrond van politieke protesten, luchtaanvallen en raciale vooroordelen.
Go and Live is evenzeer het verhaal van dit specifieke kind als van ieder ander die begint op te groeien en herboren wordt in een nieuw land.
5. Little Miss Sunshine, door Jonathan Dayton en Valerie Faris
De laatste van de films over familie is Little Miss Sunshine omdat het een familiemelodrama is. Het is een prachtige enscenering van een familie die gedurende een periode samenleeft.
Little Miss Sunshine vertegenwoordigt het beste van de Amerikaanse cinema, waar films net zo succesvol buiten de studio’s worden gefilmd als binnen.
De familie Hoover trekt naar Californië om de jongste van de clan (Abigail Breslin) te steunen in haar poging de “Little Miss Sunshine” schoonheidswedstrijd te winnen. Onderweg moeten ze echter allemaal hun eigen demonen onder ogen zien.
Een familie verenigd zonder het te weten
De familie bestaat uit zes personen. Sheryl Hoover (Toni Collette) is een moeder die elke dag meer verantwoordelijkheden op zich moet nemen. Haar laatste probleem is een broer die onlangs geprobeerd heeft zelfmoord te plegen.
Ondertussen probeert Sheryl’s man Richard Hoover (Greg Kinnear) een carrière te starten als motiverend spreker. Terwijl Sheryl’s zoon Dwayne (Paul Dano) een zwijggelofte heeft afgelegd tot hij zijn doel kan bereiken om testpiloot bij de luchtmacht te worden.
Richard’s vader, Edwin (Alan Arkin) woont ook bij het gezin. Hij woonde eerder in een bejaardentehuis, maar door zijn flirt met drugs werd hij uit het centrum geschopt.
Tot slot is er Olive (Abigail Breslin), de aspirant schoonheidswedstrijddeelneemster. Little Miss Sunshine brengt ons dichter bij een groep naïeve zielen die belaagd worden door conflicten. Mensen die samen een reis moeten ondernemen om dat ene doel te bereiken dat hen verenigt.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Méndiz, A. (2008). La influencia del cine en la familia. Málaga, Universidad de Málaga.