De zes beste citaten van Aleksandr Loeria
Aleksandr Loeria werd geboren in 1902 in Kazan, Rusland. Hij wordt beschouwd als de vader van de moderne neuropsychologie. Deze tak van de psychologie vond zijn basis dankzij zijn onderzoek, wat leidde tot de conclusie dat het brein de bron van ons gedrag is. In dit artikel kijken we naar de zes beste citaten van Aleksandr Loeria.
Zo kunnen we iets meer over deze man en zijn belangrijkste bijdragen te weten te komen.
Loeria groeide op in een rijke joodse familie die veel belang hechtte aan meertaligheid. Hij en zijn zus spraken naast hun moedertaal, Russisch, daarom ook vloeiend Duits, Frans en Engels. Daarnaast speelde hij een rol in meer dan 300 wetenschappelijke publicaties.
De beste citaten van Aleksandr Loeria
Multicultureel onderwijs, multidisciplinaire training
Het uitbreken van de Russische revolutie onderbrak Aleksandr Loeria’s onderwijs toen hij nog maar zeven jaar oud was. Toch moedigde zijn vader, een beroemde professor/gastro-enteroloog, hem op zijn zestiende aan om als nog naar de universiteit te gaan.
Het onderstaande citaat komt uit zijn autobiografische boek The Autobiography of Alexander Luria: A Dialogue with The Making of Mind (1979). In dit boek reflecteert Loeria op zijn interesse in de geest en psychologie.
“Het is echt moeilijk om te bedenken waarom ik psychologie als mijn beroep koos.“
De flexibele hiërarchie van Loeria
In plaats van de geest te zien als iets gefragmenteerds, beschouwden Loeria en zijn leraar Lev Vygotski de hersenen als geheel. Ze beweerden dat alle delen van de hersenen verwant waren. Bovendien waren de functies ervan nooit geïsoleerd en bevonden ze zich ook niet in specifieke gebieden.
Deze ideeën gingen echter in tegen de ideeën van andere belangrijke onderzoekers, zoals Paul Broca of Karl Wernicke. Broca en Wernicke waren namelijk van mening dat bepaalde functies zich in specifieke delen van de hersenen bevonden.
Het debat hierover duurde tientallen jaren. Vandaag de dag wordt er echter een combinatie van beide standpunten geaccepteerd.
Geloofd wordt dat de hersenen functioneren als een onderling gerelateerd systeem, maar dat bepaalde delen ook de leiding hebben over specifieke processen. Zo kan er bijvoorbeeld een relatie bestaan tussen het gebied van Broca en het taalcentrum.
Nog een van de citaten van Aleksandr Loeria vat perfect samen hoe gepassioneerd hij was over het functioneren van de hersenen:
“Spreken is een wonder.“
Drie niveaus
Volgens deze neuropsycholoog functioneren de hersenen op drie niveaus: primair, secundair en tertiair. Op elk niveau zijn er bepaalde regio’s die verantwoordelijk zijn voor specifieke functies:
- Waakzaamheid, primair geheugen en interne homeostase: hersenstam, hypothalamus, het limbisch systeem.
- De opslag en verwerking van informatie: temporale, occipitale en pariëtale kwabben.
- Mobiliteit en gedragsprogrammering: frontale kwab.
Deze drie niveaus vormen een functioneel, onderling verbonden systeem waarin functies op een hoger niveau afhankelijk zijn van meerdere hersengebieden en gecoördineerd werken.
“Onze missie is niet om de superieure psychologische processen van een man te ‘lokaliseren’ in beperkte delen van de cortex. Het is om door middel van grondige analyse te achterhalen welke groepen onderling samenhangende hersengebieden verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van complexe mentale activiteiten.“
Neuropsychologie
In tegenstelling tot fysiologie, veroorzaakt neuropsychologie geen enkele vorm van beschadiging voor experimentele doeleinden.
In plaats daarvan maakt het gebruik van verwondingen die de patiënt al heeft of die zijn ontstaan als gevolg van operaties met therapeutische doeleinden. Dit komt heel goed naar voren in een van de bekendste citaten van Aleksandr Loeria:
“De verantwoordelijkheden die we hebben doorstaan en de mogelijkheden die we hadden om een groot aantal patiënten met hersenletsel te bestuderen, waren indrukwekkend (…). Ze stelden ons in staat om de wetenschap vooruit te helpen.”
Zijn bijdragen zijn echter niet alleen gericht op mensen die beschadiging zijn opgelopen en zijn interesse in de organisatie van mentale processen. Hij heeft namelijk ook ooit een van de eerste leugendetectoren ontworpen. Daarnaast richtte hij zich in zijn eerste studies ook op psychofysiologie.
Bovendien raakte Loeria erg geïnteresseerd in psychoanalyse en bestudeerde hij menselijke affectieve toestanden om methoden te ontwikkelen voor ‘geconjugeerde motorische reacties’.
“In een bepaald Siberisch dorp zijn alle beren wit. Je buurman bezocht dat dorp en zag een beer. Wat was de kleur van de beer?“
Dit was een van zijn beroemdste citaten. Aleksandr bedacht dit citaat tijdens een bezoek aan een inheems dorp in Centraal-Azië. Hij had een doel, namelijk meer te weten komen over het bestaan van een universele, logische vorm van redeneren.
“Hoe moet ik dat weten?” En “Waarom vraag je het niet zelf aan onze buurman?” waren de antwoorden die de inwoners van het dorp hem gaven.
Het brein is nog steeds een enigma
Zoals deze neuropsycholoog decennia geleden ontdekte, is de kennis die we momenteel hebben met betrekking tot de hersenen relatief klein in vergelijking met alles wat er te ontdekken valt. In vergelijking met wat we enkele jaren geleden wisten, is deze kennis echter weer heel groot.
Toch blijft het zo dat we nog veel meer kunnen leren, ongeacht de grote vooruitgang die is geboekt. Ook dit wordt weerspiegeld in een van de beste citaten van Aleksandr Loeria. Dit citaat luidt namelijk als volgt:
“Om verder te kunnen gaan vanaf het ontstaan van een symptoom (het verlies van een bepaalde functie) tot de locatie van de overeenkomstige mentale activiteit, is er nog een lange weg te gaan.“
Dankzij de citaten van Aleksandr Loeria zijn veel auteurs in staat geweest dieper in te gaan op meer concrete aspecten zoals de neuropsychologische basis van de rede.
De bijdragen van Loeria waren bepalend voor de ontwikkeling van de neuropsychologie. Ze hebben het namelijk mogelijk gemaakt om de manier waarop de hersenen functioneren beter te begrijpen.
