De nucleus lentiformis: centrum voor leren en motivatie

De nucleus lentiformis werkt samen met andere structuren van de basale kernen. De verbindingen hebben veel te maken met het verwerven en verbeteren van vaardigheden.

Ons zenuwstelsel zit vol interessante dingen, en de nucleus lentiformis is er één van. Het is een subcorticale hersenstructuur die, onder andere, de bron is van motivatie en leren. Als we het over de nucleus lentiformis hebben, hebben we het niet over een specifieke structuur, maar eerder over een hele reeks.

In dit artikel zullen we je de onderdelen, kenmerken en functies laten zien die bij deze kern horen. Daarnaast zullen wij je de meestvoorkomende problemen en de gevolgen daarvan laten zien. Ten slotte zullen we ook enkele leuke weetjes met je delen. Laten we beginnen!

Wat zijn de verschillende delen van de nucleus lentiformis?

In de eerste plaats dankt deze structuur zijn naam aan de lensvorm. We vinden hem onder de insula. Hij bestaat uit drie segmenten die hoofdzakelijk verdeeld zijn in twee structuren, volgens het boek Neuroscience: Exploring the Brain, geschreven door Bears, Connors, en Paradiso.

Dit zijn de twee structuren:

• Putamen. Deze is cirkelvormig en het is de meest uitwendige van de kernen. Het staat in verbinding met de substantia nigra en de globus pallidus, die het doorgeven van informatie tussen de basale ganglia, de hersenschors en de thalamus mogelijk maakt.
• Globus pallidus. Ook bekend als paleostriatum. Het verdeelt zich in twee delen: extern (of lateraal) en intern (of mediaal). Het ontvangt informatie van het striatum en projecteert zo de thalamus en cerebrale cortex. Het heeft interne en externe segmenten.

Daarom kunnen we zeggen dat de nucleus lentiformis de vereniging is van deze twee structuren. Hij bestaat uit grijze materie en is verbonden met de interne en externe kapsels. Daarin vinden wij vooral de neurotransmitter GABA, acetylcholine en het encephalische peptide.

Wat zijn naast de nucleus lentiformis de andere delen van de basale ganglia?

• striatum
• substantia nigra
• caudatus nucleus
• nucleus accumbens
• subthalamus nucleus

Deze kernen vormen een geheel van onderling verbonden kernen die zich rond het limbisch systeem en de derde ventrikel bevinden. Hun functies omvatten:

• planning
• integratie
• bewegingscontrole
• leren
• motivatie

Vergeet niet dat, ook al zijn er anatomische verdelingen in elk deel van de hersenen, ze niet deelnemen aan slechts één enkele functie.

Functies van de nucleus lentiformis

Dit gedeelte van de hersenen heeft veel gevarieerde functies. Dit zijn de belangrijkste:

• Motivatie. Het integreert informatie en verbindt zo kennis en prikkels. Is dat niet ongelooflijk?
• Leren. Het zorgt voornamelijk voor procedureel leren. Bovendien speelt het een rol in het categorisatieproces, dat de organisatie van informatie vergemakkelijkt. Het neemt ook deel aan de verwerving en verbetering van vaardigheden.
• Bewegingen. Het heeft te maken met de automatisering van bewegingen, omdat het ingrijpt in verschillende processen, zoals aanpassing. Daarnaast speelt het ook een rol bij het handhaven van onze houding en het controleren van onze bewegingscoördinatie. Het putamen tenslotte houdt zich bezig met de spierbewegingen in ons gezicht en in onze ledematen.

Om deze functies uit te voeren, legt de nucleus lentiformis verbindingen met de hersenschors en de thalamische kernen. Deze communicatie kan in twee richtingen verlopen.

Aandoeningen

Deze kern kan ook in verband worden gebracht met subcorticale dementies. Bijvoorbeeld met soorten dementie die worden veroorzaakt door de ziekte van Parkinson en de ziekte van Huntington.

Deze worden geassocieerd met het onvermogen of de moeilijkheid om bewegingen te coördineren en uit te voeren, gepaard met een tekort aan uitvoerende functies en geheugen.

Er is ook een verband met psychomotorische stoornissen. Een voorbeeld hiervan is opnieuw de ziekte van Parkinson, omdat hierbij de basale ganglia zijn aangetast. Het heeft ook te maken met andere bewegingsstoornissen, zoals ataxie, het syndroom van Gilles de la Tourette, en nerveuze tics.

Deze kern staat ook centraal bij sommige psychische stoornissen, zoals de obsessieve-compulsieve stoornis. Dit doet zich voor wanneer zowel de nucleus caudatus als het putamen overgeactiveerd zijn.

Bovendien lijkt de abnormale werking van de nucleus lentiformis ook van invloed te zijn op ad(h)d, omdat deze de motivatie en het leren belemmert en het ontstaan van tics bevordert.

Kortom, de nucleus lentiformis is essentieel. We hebben gezien dat hij verantwoordelijk is voor veel verschillende en gevarieerde functies, zoals motoriek of aandacht.

Daarnaast helpt het ons ook om meer georganiseerd en gestructureerd te worden met hoe we informatie opslaan en herinneren. Op die manier bevordert het ons leervermogen. Wanneer er echter iets misgaat, kan dit direct invloed hebben op ons welzijn, en daarmee op onze kwaliteit van leven.